Hermann Göring
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Hermann Göring, fødd 12. januar 1893 i Rosenheim i Tyskland. Død 15. oktober 1946 i Nürnberg etter å ha teke livet av seg. Tysk politikar, militær; riksdagsrepresentant for NSDAP 1928, ordførar i den tyske riksdagen 1932, feltmarskalk 1938, riksmarskalk 1940. Sjef for det tyske luftforsvaret, Luftwaffe.
Göring var eit flygaress i den fyrste verdskrigen. Han vart tidleg på 1920-talet medlem av NSDAP. Han vart tvinga til å reisa utomlands etter kuppforsøket i 1923, og reiste til Danmark og Sverige. Han tok ymse oppdrag som flygar. I Sverige fekk han kjærleik til den svenske adelsdama Karin von Kantzow (f. Fock, 1888-1931). Dei gifta seg i 1922. Göring gifta seg om att i 1935 med skodespelarinna Emmy Sonnemann (1893-1973). Saman fekk dei dottera Edda (f. 1938). Göring var ei tid i Sverige innlagd på sinnssjukehus på grunn av morfinmisbruk. Grunnen til misbruket skal ha vore skotskader i etter Münchenkuppet i 1923.
Etter Hitler si maktovertaking i Tyskland i 1933 vart Göring utnemnd til luftfartsminister. I tillegg fekk han tittel av riksskogmeister og riksjegermeister. Andre titlar var riksmarskalk, ministerpresident og innanriksminister i Preussen. Göring likte å smykka seg med flotte titlar og uniformar. Han var rekna som særs ærekjær. Mange rekna Göring som nummer to i Tyskland etter Hitler, og Hitler utnemnde han til sin etterfylgjar.
Etter som krigslukka i den andre verdskrigen vende fall Göring meir og meir i unåde. Mellom anna la han til grunn katastrofale strategiar i luftslaget om Storbritannia i 1940.
Hitler tok mot slutten av krigen frå Göring alle titlar. Til slutt vart han arrestert på grunn av at han prøvde å utnemna seg til førar i staden for Hitler.
Göring lét uppføra eit slott rett utanfor Berlin som vart kalla Karinhall. På slottet samla han skattar frå musé i Europa etter som tyske styrkar vann fram. Mot slutten av den andre verdskrigen i 1945 sprengde Göring Karinhall for å ikkje lata skattane falla i hendene på Sovjetiske styrkar.
Göring vart tiltala i 1945 i Nürnbergprosessen og vart i 1946 dømd til døden ved henging. Han lurde bøddelen gjennom å svelja ein cyankaliumampull drygt to timar før avrettninga skulle gå føre seg natt til 16. oktober 1946.
