Jos Hermens
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Jos Hermens | |
|---|---|
| Volledige naam | Josephus Maria Melchior Hermens |
| Geboortedatum | 8 januari 1950 |
| Geboorteplaats | Nijmegen |
| Lengte | 1,79 m |
| Gewicht | 67 kg |
| Sportieve informatie | |
| Discipline | lange afstand |
| Eerste titel | Ned. indoorkampioen 3000 m 1972 |
| Olympische Spelen | 1976 |
| Extra | Wereldrecordhouder 20.000 m en uurloop 1975-1991; Europees recordhouder 1 uur; Ned. recordhouder 20.000 m |
|
|
|
Josephus Maria Melchior (Jos) Hermens (Nijmegen, 8 januari 1950) is een Nederlandse sportmanager en voormalig topatleet.
Jos Hermens raakte op jonge leeftijd geïnspireerd na het zien van een film over Abebe Bikila, de Ethiopiër die in 1960 blootsvoets en in recordtijd de Olympische marathon won.
Hermens begon pas bij de oudere jeugdcategorieën met wedstrijdatletiek, maar kwalificeerde zich wel voor de Europese kampioenschappen voor junioren in Leipzig in 1968 op de 3000 m. Hermens eindigde daar als vierde. Hij liep in die tijd zelfs een uitstekende 1500 meter steeplechase (A-junioren liepen naderhand 2000 m steeplechase en eind jaren '80 pas 3000 m steeplechase). Hermens liet de hindernisloop verder links liggen in verband met de daaraan verbonden blessure-risico's.
Inhoud |
[bewerk] Olympische ambities doorkruist
De ster van Hermens rees snel. Hij kwalificeerde zich in 1972 voor de Olympische Spelen in München, maar trok zich, net als Bram Wassenaar, terug toen Palestijnse terroristen negen Israëli's hadden gegijzeld en bij een zelfmoordactie gedood.
Het eerste grote hoogtepunt van Hermens was zijn vierde plaats op het Europese kampioenschap in Zürich in 1974 op de 5.000 m. Hij moest het brons in de eindsprint laten aan Olympisch kampioen Lasse Virén, die zich twee jaar lang niet had laten zien, en vervolgens opnieuw twee jaar in de anonimiteit verdween.
Dit eeuwige verstoppertje spelen wekte grote argwaan bij de concurrentie, waaronder Hermens, de Belg Emile Puttemans, en de Nieuw-Zeelandse coryfeeën Rod Dixon en Dick Quax. Sluitende bewijzen konden tegen de Fin Viren nooit geleverd worden, wel tegen diens landgenoot en opvolger Marttii Vainio. Deze werd betrapt na de Olympisch Spelen van 1984 in Los Angeles en deed vele jaren later nog veel grotere onthullingen over zijn dopinggebruik.
[bewerk] Werelduurrecord
Hermens won vijf keer de Nederlandse veldlooptitel, volgens de betere langeafstandslopers de hoogste nationale atletiekeer. Hij had wellicht nog vaker de nationale crosstitel kunnen pakken, maar hij overwinterde vaak in Australië en Nieuw-Zeeland. Eind 1975, vlak voordat hij Down Under ging, won hij in Crystal Palace 's werelds sterkst bezette Crosscountry van die tijd, natuurlijk afgezien van het WK veldloop.
Hermens verbeterde tweemaal het werelduurrecord op de baan van Papendal. In september 1975, met Gerard Tebroke als haas/gangmaker kwam hij tot 20.907 meter. In mei 1976 kwam hij, zónder hulp van anderen, nog 37 meter verder. Dit record hield stand tot 1991, toen zijn Mexicaanse cliënt Arturo Barrios in La Flèche tot 21.101 meter kwam, een fractie meer dan de halve marathonafstand (= officieel 21.098 meter). Ook na de ongekend grote progressie van de wereldtop op de lange afstanden in de jaren '90 zou Hermens in de race tegen de klok en op de halve marathon nog bij de absolute wereldklasse behoren.
[bewerk] Dieptepunt
Hermens zag zijn tiende plaats op de 10.000 m in Montréal 1976 als een dieptepunt. Hij ging met hoge verwachtingen naar Canada, maar kon die niet waarmaken. Medisch onderzoek wees uit, dat hij sterk overtraind was. Tot kort voor Montréal trainde hij wel 350 kilometer per week. Na een verplichte rustperiode eind 1976 nam hij een Belgische trainer in de arm, en werd zijn trainingsinspanning letterlijk gehalveerd. In 1977 en 1978 liep hij sterker dan ooit, met tijden van 13.21,9 op de 5.000, en 27.41,25 op de 10.000 m. Hij is met deze tijden nog steeds derde Nederlander aller tijden, achter Kamiel Maase en Gerard Tebroke. Het had allemaal nog mooier kunnen worden, maar in de finale van de 10.000 m op het EK in Praag 1978 scheurde hij op ongeveer twee derde van de afstand plotseling zijn achillespees. De pas 28-jarige Molenhoeker kon per direct zijn carrière beëindigen. Operaties brachten voor topsport onvoldoende herstel.
De topatleten van de jaren '80, de periode met een ongeëvenaarde breedte in de hele westerse langeafstandsloperij, hadden groot ontzag voor Hermens en Tebroke. Ook de allerbeste Nederlanders van die tijd op afstanden van 3000 m en langer, Gerard Nijboer, Klaas Lok, Joost Borm, Stijn Jaspers, Cor Lambregts, Marti ten Kate, Hans Koeleman, Tonnie Dirks, en Rob de Brouwer erkenden hun meerderen in hun grote voorgangers. Velen hadden Hermens wel tenminste voor een periode als trainer, coach, manager, of adviseur.
[bewerk] Manager
Na zijn actieve sportcarrière ging Hermens zich namelijk toeleggen op het begeleiden van topsporters, waaronder Afrikaanse langeafstandslopers. Hij werkt sinds 1992 onder anderen voor de Ethiopiër Haile Gebrselassie, waarbij zich in het begin van het nieuwe millennium de Ethiopiërs Kenenisa Bekele, en Sileshi Sihine, en de Keniaan Eliud Kipchoge voegden. Deze vier Oost-Afrikanen horen tot de grootste lopers aller tijden.
Zijn bedrijf Global Sports Communication heeft in totaal meer dan honderd internationale toppers onder contract staan. Hermens was ruim 20 jaar als extern manager met weinig beperkingen verbonden aan de marathon van Rotterdam. In 2005 werd hij door race-director Mario Kadiks aan de kant gezet, in het kader van verdergaande "professionalisering" van de marathon van Rotterdam.
De werkelijke reden van dit uiteengaan moet wellicht niet in het persoonlijke, maar in het politieke vlak gezocht worden. Rotterdam maakte bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2002 een historisch ongekende ruk naar rechts, en het stadhuis aan de Coolsingel heeft zich altijd bemoeid met de marathon van Rotterdam, ondanks de privatiseringsgolf sinds 1980. Hermens wordt tot op de dag van vandaag (begin 2006) gezien als een man met een overtuiging ter linkerzijde van het politieke midden, wat ook wel blijkt uit de aard van veel van zijn werkzaamheden. Degenen die in 2002 het stadsbestuur overnamen, hebben hun diepgaande wantrouwen in linkse bestuurders en organisatoren nooit onder stoelen of banken gestoken.
Deze gang van zaken heeft bij Hermens ongetwijfeld pijn gedaan, maar zijn bedrijf is niet voor één gat te vangen. Het is bijvoorbeeld zeer nauw betrokken bij de organisatie van de halve marathon van Egmond, de Nijmegen Global Athletics, de FBK Games in Hengelo, de Papendal Games, de marathon van Amsterdam, en de Zevenheuvelenloop tussen Nijmegen en Groesbeek. Op het mondiale vlak organiseert het bedrijf grote baanwedstrijden in het Mexicaanse Monterrey, en in Sjanghai. Het sportmanagementbureau is tevens een belangrijke pijler onder het Seven Hills Running Team, een opleidingsschool voor jong en zeer jong looptalent in Nijmegen en Uden, onder supervisie van Has van Cuijk.
Eind 2006 werd door de Duitse justitie een onderzoek ingesteld tegen Hermens. Hij wordt verdacht van handel in dopingproducten. Het blad Focus noemde hem zelfs de spil in een dopingnetwerk, waar ook een Spaanse arts bij betrokken zou zijn.
[bewerk] Nederlandse kampioenschappen
[bewerk] Outdoor
| onderdeel | jaar |
|---|---|
| 5.000 m | 1973, 1974, 1977 |
| 10.000 m | 1974, 1975, 1977, 1978 |
| veldlopen (lange afstand) | 1972, 1975, 1976, 1977, 1978 |
[bewerk] Indoor
| onderdeel | jaar |
|---|---|
| 3.000 m | 1972 |
[bewerk] Persoonlijke records
| afstand | tijd | plaats record | datum | speciaal |
|---|---|---|---|---|
| 3.000 m | 7.44,4 | Oslo | 4 juli 1974 | ex-NR |
| 5.000 m | 13.21,9 | Nijmegen | 9 juli 1978 | ex-NR |
| 10.000 m | 27.41,25 | Stockholm | 4 juli 1977 | ex-NR |
| 20.000 m | 57.24,2 | Arnhem | 1 mei 1976 | NR + ex-WR |
| uurloop | 20.944 m | Arnhem | 1 mei 1976 | ER + ex-WR |
| marathon | 2:19.48 | Montréal | 31 juli 1976 |
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
[bewerk] Palmares
Internationale hoogtepunten uit de actieve sportloopbaan van Jos Hermens:
- 1968 - Vierde bij de EK voor junioren in Leipzig op de 3000 meter
- 1974 - Vierde bij de EK in Zürich op de 5000 meter
- 1975 - Werelduurrecord op de baan van Papendal (20.907 meter)
- 1975 - Zege in de cross country van Crystal Palace, destijds het Mekka van de atletiek
- 1976 - Werelduurrecord op de baan van Papendal (20.944 meter)
- 1976 - Tiende op de Olympische Zomerspelen 1976 in Montréal op de 10.000 meter
Hermens veroverde in de periode 1968-1978 nog vele nationale records op de baan.
