Geschiedenis van Andorra

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De geschiedenis van Andorra. Andorra is een klein staatje tussen Frankrijk en Spanje. De eerste sporen van menselijk leven gaan terug tot het einde van de eerste ijstijd.

Volgens de legendes werd de staat Andorra gesticht in 805 door Karel de Grote, als dank voor de hulp van de plaatselijke bewoners bij de strijd tegen de Saracenen. Andorra is de laatste onafhankelijke overlevende van de 'Marca Hispanica' (Spaanse marken), de bufferstaten die werden gesticht door Carlemany (= Catalaans voor Karel de Grote), die nodig waren om de Islamitische Moren tegen te houden, en ze toegang tot Christelijk Frankrijk te beletten.

De traditie zegt dat Karel de Grote het Andorrese volk een stuk land gaf als ruil voor hun strijd tegen de Moren. Zo rond 800 werd Karels kleinzoon, Karel de Kale, graaf van Urgell, benoemd tot heerser van Andorra. Een afstammeling van de graaf droeg het land later af aan het bisdom van Urgell, geleid door de Bisschop van Urgell.

In de inwijdingsacte van Urgell in 839 de parochies van Andorra voor de eerste keer worden vermeld als leengoederen van de Graaf van Urgell. Vanaf de 11e eeuw krijgen de bisschoppen van Urgell een steeds groter gebied van Andorra in handen. In 1133 wordt het grondgebied omgevormd tot een kerkelijke heerlijkheid.

In de elfde eeuw plaatste de bisschop zich onder de bescherming van de heer van Caboet, een Catalaanse edelman, uit angst voor militaire acties van naburige heersers. Later werd de graaf van Foix door een huwelijk erfgenaam van de heer van Caboet en er ontstond een geschil tussen de Franse graaf en de Catalaanse bisschop over Andorra.

In de 13e eeuw raakt de geestelijke overheid van Urgell in strijd met de Graven van Foix om de soevereiniteit van Andorra. In 1278 werd het conflict opgelost door het tekenen van een tweeherigheid, die inhield dat Andorra’s soevereiniteit zou worden gedeeld door de Franse machthebber van Foix (wiens titel uiteindelijk zou overgaan op het Franse staatshoofd) en de bisschop van La Seu d'Urgell, in de Spaanse regio Catalonië. Door dit verdrag kreeg het kleine vorstendom zijn huidige grondgebied en regeringsvorm.

Jaren later ging de titel over op de koningen van Navarra en in 1607, onder de Franse koning Hendrik IV, werden het Franse staatshoofd en de Bisschop van Urgell door middel van een bevelschrift aangesteld als co-prinsen van Andorra.

In de periode 1812–13 annexeerde het Franse Rijk Catalonië en verdeelde het in vier departementen. Andorra werd ook bij het Franse Rijk gevoegd en was deel van het district Puigcerdà (departement van Sègre).

In 1933 bezette Frankrijk Andorra, vanwege sociale onrust voor de verkiezingen. De onrust had te maken met een volksbeweging die de kiesconcessie wilde uitbreiden. Op 12 juli 1934 riep de avonturier Boris Skossyreff zich in Urgel uit tot Boris I, soevereine prins van Andorra en verklaarde gelijktijdig de oorlog aan de bisschop van Urgell. Hij werd door de Spaanse autoriteiten op 20 juli gearresteerd en uiteindelijk uit Spanje verdreven. Tussen 1936 en 1940 werd een Frans detachement in Andorra gelegerd om invloeden van de Spaanse Burgeroorlog en Franco’s Spanje buiten te houden. In 1958 sloot Andorra vrede met Duitsland. Andorra stond tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de zijde van de Entente maar was vergeten bij het Verdrag van Versailles en was dus, juridisch gezien, nog steeds in oorlog met Duitsland.

Vanwege de relatieve isolatie van het land heeft Andorra’s bestaan zich buiten de hoofdstroom van de Europese geschiedenis afgespeeld, met weinig banden met andere landen. Dit wijkt erg af van Spanje en Frankrijk. Tegenwoordig echter hebben de bloeiende toeristenindustrie, in samenhang met de ontwikkelingen op het gebied van vervoer en communicatie, het land uit zijn isolement gehaald en werd het politieke stelsel in 1933 grondig gemoderniseerd.

Tot 1993 hadden de bisschop van Urgell en de president van de Franse Republiek, Co-vorsten genoemd, samen de macht over Andorra. Sinds 14 maart 1993 is Andorra een onafhankelijke staat, met een eigen grondwet, zonder het bestuur van de Co-vorsten.

Tegenwoordig is Andorra op politiek gebied sterk verbonden met de Europese Unie zonder er lid van te zijn. Het gebruikt de euro als betaalmiddel, maar slaat geen eigen munten. Voor de invoering van de euro waren de Franse franc en de Spaanse peseta beide wettig betaalmiddel.

Geschiedenis van Europa

Geschiedenis van: Albanië - Andorra - België - Bosnië en Herzegovina - Bulgarije - Denemarken - Duitsland - Estland - Finland - Frankrijk - Georgië - Griekenland - Hongarije - Ierland - IJsland - Italië - Kroatië - Letland - Liechtenstein - Litouwen - Luxemburg - Macedonië - Malta - Moldavië - Monaco - Montenegro - Nederland - Noorwegen - Oekraïne - Polen - Portugal - Roemenië - Rusland - San Marino - Servië - Slovenië - Slowakije - Spanje - Tsjechië - Turkije - Vaticaanstad - Verenigd Koninkrijk - Wit-Rusland - Zweden - Zwitserland