Geschiedenis van Monaco

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Standbeeld 'Malizia' voor het Prinselijk paleis van François Grimaldi verkleed als monnik met een zwaard onder zijn kleed, gemaakt door de Nederlandse beeldhouwer Kees Verkade

Monaco begon als kolonie van Genua in 1228. François Grimaldi veroverde, vermomd als een Franciscaner monnik (monaco in het Italiaans) het fort, dat de beroemde steen van Monaco beschermde in 1297. Sindsdien is de familie Grimaldi door erfopvolging steeds aan het bewind geweest in dit kleine vorstendom aan de Middellandse Zee.

[bewerk] 19e eeuw

In 1848 verklaarden de steden Menton en Roquebrune-Cap-Martin zich onafhankelijk hopende op annexatie door Sardinië. Het bleef onrustig en de vorst gaf zijn claim op de twee steden op (zo'n 92% van het land) aan Frankrijk in ruil voor 4 miljoen franc. Deze overdracht en Monaco's soevereiniteit werden vastgelegd in het Frans-Monegasks verdrag van 1861.

[bewerk] 20e eeuw

Tot aan de grondwet van 1911 waren de vorsten van Monaco absolute heersers. In juli 1918 werd een verdrag getekend dat Frankrijk bescherming gaf over Monaco. Dit verdrag, onderdeel van het Verdrag van Versailles, droeg ook op dat Monaco het Franse militaire, politieke en economische beleid zou gaan volgen.

Na de dood van zijn grootvader Lodewijk II, beklom Reinier III de troon van Monaco in 1949. In 1962 kwam met een nieuwe grondwet een einde aan de doodstraf, kwam er vrouwenstemrecht, en werd er een hooggerechtshof opgericht om fundamentele vrijheiden te garanderen. In 1993 werd Monaco lid van de Verenigde Naties met vol stemrecht.

[bewerk] 21e eeuw

In 2002 maakte een nieuw verdrag tussen Frankrijk en Monaco duidelijk dat als er geen troonopvolgers zijn om de dynastie voort te dragen het vorstendom een onafhankelijke staat zal blijven. De militaire verdediging van Monaco blijft wel de verantwoordelijkheid van Frankrijk.