Eurovisie Songfestival 1969
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
El XIVo gran premio de la canción de Eurovisión 1969 | ||
---|---|---|
Gastland | Spanje | |
Datum(s) | 29 maart 1969 | |
Presentator(en) | Laurita Valenzuela | |
Omroep | TVE | |
Locatie | Teatro Real, Madrid | |
Winnend land | Spanje Verenigd Koninkrijk Nederland Frankrijk |
|
Winnend lied | Vivo cantando Boom bang-a-bang De troubadour Un jour, un enfant |
|
Uitvoerende(n) | Salomé Lulu Lenny Kuhr Frida Boccara |
|
Tekstdichter(s) | Aniano Alcalde Peter Warne Lenny Kuhr Eddy Marnay |
|
Componist(en) | Maria José de Cerato Alan Moorhouse David Hartsema Émile Stern |
|
Stemsysteem | Elk land verdeelt naar eigen inzicht 10 punten over alle liedjes | |
Deelnemers | 16 | |
Intervalact | La España differente | |
Nul punten | geen | |
|
Het 14e Eurovisie Songfestival vond plaats in Madrid, Spanje en werd gepresenteerd door Laurita Valenzuela. Het decor werd ontworpen door Salvador Dali.
Zestien landen deden aan het festival mee. Oostenrijk had zich teruggetrokken vanwege het regime van dictator Franco. Voor Nederland trad Lenny Kuhr op met De troubadour, voor België zong Louis Neefs Jennifer Jennings en haalde daarmee een Vlaams record binnen, nl. de zevende plaats. Frida Boccara was verreweg de bekendste deelneemster. Zij zong voor Frankrijk.
Een merkwaardige situatie deed zich voor: Spanje, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Nederland stonden aan het einde van de puntentelling samen op de eerste plaats met 18 punten. Paniek in de tent, want hierin voorzag het reglement niet. De presentatrice wendde zich vertwijfeld tot de EBU-scrutineer Clifford Brown met de vraag wat er nu moest gebeuren, waarop deze antwoordde dat alle vier winnaars zouden zijn. Er waren maar vier medailles (oorspronkelijk bestemd voor artiest, producer en tekstschrijver), die nu maar verdeeld werden onder de uitvoerende artiesten. De producers en tekstschrijvers kregen hun exemplaar na afloop van het festival per post thuisbezorgd. Aangezien het reglement bepaalt dat het winnende land het jaar erop het festival mag organiseren, ontstond ook daar een probleem. Via loting werd uiteindelijk bepaald dat Nederland in 1970 de gastheer zou zijn.
Inhoud |
[bewerk] Oude bekenden
Louis Neefs werd al eens 7de in 1967, nu deed hij die plaats over. Kirsti Sparboe had Noorwegen al 2 maal vertegenwoordigd. Simone de Oliviera had ook al meegedaan voor Portugal in 1965. Siw Malmkvist deed in 1960 mee voor Zweden.
Vice Vukov (ESF 1963 en 1965) en Lola Novakovic (ESF 1962) deden opnieuw mee in Joegoslavië maar zonder succes. Het was de 5de keer dat Ierland meedeed en het leek wel een reünie, alle 4 vorige deelnemers Butch Moore, Dickie Rock, Sean Dunphy en Pat McGeegan waren op het appel, zelfs Dana die een jaar later zou gaan winnen was er bij, maar toch was het Muriel Day die won en naar het songfestival ging. In Nederland werd Anneke Grönloh 5de in de preselectie. Svante Thuresson was 6de in Zweden. In Noorwegen ook bekend volk met Odd Børre die vorig jaar nog meedeed en Lill-Babs die Zweden vertegenwoordigde in 1961. In Duitsland waren er nog geen oudgedienden van het songfestival maar wel grote namen als Rex Gildo en Peggy March. Madalena Iglésias deed in 1966 mee voor Portugal. In Finland deden oudgedienden Laila Kinnunen, Marion Rung en Viktor Klimenko mee.
[bewerk] Uitslag
Plaats | Land | Artiest | Titel | Punten |
---|---|---|---|---|
1 | Verenigd Koninkrijk | Lulu | Boom bang-a-bang | 18 |
Nederland | Lenny Kuhr | De troubadour | 18 | |
Frankrijk | Frida Boccara | Un jour, un enfant | 18 | |
Spanje | Salomé | Vivo cantando | 18 | |
5 | Zwitserland | Paola | Bonjour, bonjour | 13 |
6 | Monaco | Jean-Jacques | Maman, maman | 11 |
7 | België | Louis Neefs | Jennifer Jennings | 10 |
Ierland | Muriel Day & the Lindsays | The wages of love | 10 | |
9 | West-Duitsland | Siw Malmkvist | Primaballerina | 8 |
Zweden | Tommy Körberg | Judy, min vän | 8 | |
11 | Luxemburg | Romuald | Cathérine | 7 |
12 | Finland | Jarkko & Laura | Kuin silloin ennen | 6 |
13 | Joegoslavië | Ivan & 3M | Pozdrav svijetu | 5 |
Italië | Iva Zanicchi | Due grosse lacrime bianche | 5 | |
15 | Portugal | Simone de Oliveira | Desfolhada Portuguesa | 4 |
16 | Noorwegen | Kirsti Sparboe | Oj, oj, oj, så glad jeg skal bli | 1 |
[bewerk] Terugtrekkende landen
- Oostenrijk: Oostenrijk weigerde aan te treden in een land met een dictator als staatshoofd.
- Liechtenstein: Liechtenstein had geen nationale omroep om het televisieprogramma uit te zenden. Dat was destijds een fundamentele regel, die absoluut niet geschonden mocht worden. Het liedje waarmee deelgenomen trachtte te worden heette Un beau Matin door de zangeres Vetty. (Zie ook: Liechtenstein en het Eurovisie Songfestival).
[bewerk] Kaart
- Groen = Deelnemende landen
- Geel = Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen
[bewerk] Zie ook:
Eurovisie Songfestival |
1956 | 1957 | 1958 | 1959 | 1960 | 1961 | 1962 | 1963 | 1964 | 1965 | 1966 | 1967 | 1968 | 1969 | 1970 | 1971 | 1972 | 1973 | 1974 | 1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | 1980 | 1981 | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 |
Zie ook: Junior Eurovisie Songfestival - Congratulations - Eurovisiedansfestival |
Landen in het Eurovisie Songfestival |
Albanië | Andorra | Armenië | Azerbeidzjan | België | Bosnië en Herzegovina | Bulgarije | Cyprus | Denemarken | Duitsland | Estland | Finland | Frankrijk | Georgië | Griekenland | Hongarije | Ierland | IJsland | Israël | Italië | Joegoslavië | Kroatië | Letland | (Libanon) | Litouwen | (Liechtenstein) | Luxemburg | Macedonië | Malta | Marokko | Moldavië | Monaco | Montenegro | Nederland | Noorwegen | Oekraïne | Oostenrijk | Polen | Portugal | Roemenië | Rusland | San Marino | Servië | Servië en Montenegro | Slowakije | Slovenië | Spanje | Tsjechië | (Tunesië) | Turkije | Verenigd Koninkrijk | Wit-Rusland | Zweden | Zwitserland |