Paul Verlaine

Vun Wikipedia

Paul Verlaine (* 30. März 1844 in Metz; 8. Januar 1896 in Paris) weer en franzöösch Schriever.

Sien Vader weer en Offizier. Af 1851 an leev he in Paris un is eerst Kommunalbeamter wurrn. He fung denn aber an to suupen. Nah de Dood vun sien Vader wurr dat all schlimmer. He hett 1869 sogor twee Mordversöken an sien Moder veröövt. 1872 is hüm sien Fru dorüm afhauen (mit de he siet 1870 verheiraat weer un mit de he een Kind harr) un he hett sien Berop upgeben. Van 1871 bit 1873 is he mit Arthur Rimbaud dör de Gegend trucken, kreeg sück aber denn mit hüm in de Plünn, un lann in'd Gefängnis. Dor hett he bit 1875 seeten. He hett sück denn en beten fungen, is Katholik wurrn und weer denn Schoolmeester in England. Aber denn fung he weer mit de Alkohol an un is denn elennig togrunnen gahn.

He gellt as en vun de bedüüdendst franzöösch Lyriker ut de Symbolismus mit grooten Infloot up de modern Dichtung. Sien Spraak sall vun en grooten Musikalität wesen.

[ännern] Warken

Poèmes saturniens, 1866
Fêtes galantes, 1869
La Bonne Chanson, 1870
Romances sans paroles, 1873
Sagesse, 1880
L'Art poétique
Les Poètes maudits, 1884
Jadis et naguère, 1885
Mémoires d'un veuf, 1886
À Louis II de Bavière, 1888
Amour, 1888
Parallèlement, 1889
Dédicaces, 1890
Chansons pour elles
Bonheur
Mes hôpitaux, 1891
Liturgies intimes
Chansons grises, 1892
Elégies. Odes en son honneur
Mes prisons
Quinze jours en Hollande, 1893
Epigrammes
Dans les limbes, 1894
Confessions, 1895
Invectives
Chanson d'automne
Chair, 1896

[ännern] Literatur

Pierre Brunel u.a. (Hrsg.): PAul Verlaine, Presse de Sorbonne, Paris 2004, ISBN 2-8405-0365-4.
Ivan Gobry: Verlaine et le destin. Éditions Téqui, Paris 1997, ISBN 2-7403-0526-5.
Pierre Petitfils: Verlaine. Biographie. Julliard, Paris 1994, ISBN 2-260-01236-1.
Henri Troyat: Verlaine. Flammarion, Paris 1993, ISBN 2-08-066928-1.
Mathilde Verlaine: Mémoires de ma vie. Champ Vallon, Syssel 1992, ISBN 2-87673-134-7.
Stefan Zweig: Verlaine. AMS-Press, New York 1980, ISBN 0-404-16359-9.