Iulius Nepos
E Vicipaedia
Iulius Nepos ( natus circa anno 430; necatus est anno 480) fuit imperator imperii Romani parte ad occidentem solem vergenti ab anno 474 usque ad insequentem annum.
[recensere] Vita
Iulius Nepos erat ab anno 468 Magister militum Dalmatiae successor patrui eius Marcellini .
Anno 474 Iulius Nepos cum approbatio Imperatoris Romani Orientalis Zenonis imperator imperii Romani parte ad occidentem solem vergenti factus est .
Anno 475 Orestes Iulium Nepotem e Italia expulit et filium Romulum Augustum, qui numquam a Zenone approbatus est, imperatorem fecit, sed iam insequenti anno Romulus Augustulus depostus est: barbarus Odoacer dux Italiae mansit.
Odoacer se rex fecit et insigna Imperii imperatori Zenoni misit.
Anno 480 Iulius Nepos scilicet a sicario Odoacris necatus est.
[recensere] Nexus externi
Vicimedia Communia plura habent quae ad Iulium Nepotem spectant. |
- De Iulio Nepote in "De Imperatoribus Romanis" (pagina a Ralph W. Mathisen scripta) (Anglice)
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |