Zeno (imperator)
E Vicipaedia
Zeno fuit Imperator Romanus Orientalis a die 9 Februarii 474 ad 9 Aprilis 491 (cum intermissione 20 mensium annis 475-476).
[recensere] De vita ante imperandum
Ante imperandum Zeno Tarasicodissa (vel Trascalissaeus) nominatus est et unus ex natione Isaurium fuit. Imperator Romanus Orientalis, Leo I, Tarasicodissam bonum miltem esse vidit, cum milites meliores militibus Germanicis et Alanibus quaesivit. Anno 466 Tarasicodissa coniurationem Ardaburis, filii magistri militum, Flavii Aspar (unus ex Alanibus), detexit. Duos annos post Zeno dux optimus Leonis I dictus est. Bello in Thracia gesto Leo I Asparum depulit et Tarasicodissam magistrum militum fecit. Praeterea Tarasicodissa filiam Leonis I, Ariadnam, nupsit. Ariadna filium Tarasicodissae peperit, Leo II. Tarasicodissa nomen suum in Zenone mutavit. Zeno cum exercitu Romanorum orientalium Vandalos cum rege eorum, Geiserich, expulit ex Epiro et Hunnos Gepidesque ex regionibus apud Danubium. Cum Leo II rex factus est, Zeno imperatoris socius factus est, quia filius in eo tempore infans fuit. Leone II mortuo 17 Novembris 474 imperator sine socio factus est.
[recensere] De Zenone imperatore
Zeno a populo natonis Isauricae causa non acceptus est. Mater uxoris sui coniurationem fecit, ut fratrem suam imperatorem ficat. Anno 475 frater eius, Flavius Basiliscus, imperator evocatus est. Quadecausa necesse fuit, Zenonem cum militibus Isauricis in Antiochiam in Syria fugere. Ibi 20 menses in castra mansit et delectum habuit. In Augusto anno 476 Zeno cum exercitu suo et exercitu alii ducis militaris, Illi, in Byzantium nullo repugnante invasit. Basiliscus in exilium in Phrygiam eiectus est et non multo most mortuus est. Postquam Zeno rursus imperator fuit et Odoaker, rex Gothorum, Imperatorem Romanum Occidentem expulit, Odoaker requisivit se, legatum Imperii Romani Orientalis, solum Imperium Romanum Occidentem regere. Zeno consilium accepit.
Mare Mediterraneum Vandalorum causa incertus fuit, quia Vandales urbes et naves diripuerunt. Quadecausa Zeno legatos in Karthaginem misit, ut regem Geiserichum confirmet. Geiserich accepit et pax supra 50 annos mansit. Theodoricus magnus et Theodoricus Strabo, Ostrogothi, cum honoribus affecti sunt, ut Imperium Romanum Orientalem non temptent. Tamen Theodoricus Strabo particeps coniurationis Verinae fuit, et Illum necare voluit. Anno 478 Illus coniuratio perdidit. Anno 484 seditio magna populi fuit, sed Zeno et Illius seditiosi vicerunt.
Mortuo Theodorico Strabo anno 481 Theodoricus, filius Theodemiris, dux militaris solus Ostrogothorum fuit. Anno 488 Zeno eum in Italiam misit, ut Theodoricus Italiam a Odoakere liberet. Theodoricus in Italia regnum finxit.
[recensere] De morte et successore
Die 9 Aprilis 491 Zenon vitam cessit. Quia liber Zenonis ante Zenonem mortuus erat, Ariadna, vidua Zenonis, Anastasium nupsit. Itaque Anastasius fuit Imperator Romanus Orientalis.
Antecessor: Leo II |
Imperator Romanus Orientalis 474-475 |
Successor: Flavius Basiliscus |
Antecessor: Flavius Basiliscus |
Imperator Romanus Orientalis 476-479 |
Successor: Anastasius I |