Þyngdarafl
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Þyngdarafl er eðlisfræðihugtak sem lýsir aðdráttarafli massaeininga. Jóhannes Kepler gaf fyrstur óbeina, stærðfræðilega lýsingu á þyngdarafli, en Newton setti fram eðlisfræðilega kenningu um það, þyngdarlögmálið. Einstein sýndi með afstæðiskenningunni tengsl þyngdarafls og tímarúms.
Þyngdarafl heldur reikistjörnum á sporbaugum kringum sólina og tunglin í kringum reikistjörnurnar. Þyngdarafl tunglsins veldur sjávarföllum á jörðu.
[breyta] Þyngdarafl jarðar
Þyngdarhröðun jarðar er táknuð með g en hún gefur hraðaaukningu (hröðun) hlutar í frjálsu falli vegna þyngdarafls jarðar og er um 10 m/s á hverri sekúndu. Þyngdarhröðunin er breytileg eftir hnattstöðu, yfirleitt á bilinu 9,79 til 9,82 m/s² og að meðaltali 9,80665 m/s². Á Íslandi er þyngdarhröðunin nálægt 9,82 m/s².