Þórunn Valdimarsdóttir

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Þórunn Valdimarsdóttir (fædd 25. ágúst 1954 í Hafnarfirði) er íslenskur rithöfundur og sagnfræðingur. Hún hefur skrifað greinar, unnið sjónvarpsþætti o.fl. um söguleg efni. Hún vakti fyrst almenna athygli fyrir ævisöguna Snorri á Húsafelli árið 1989.

Efnisyfirlit 1 Verk 1.1 Ævisögur 1.2 Skáldsögur 1.3 Ljóð 1.4 Fræðirit

[breyta] Verk

[breyta] Ævisögur

• Af Halamiðum á Hagatorg, 1986 (ævisaga Einars Jónssonar í Lækjarhvammi)
• Snorri á Húsafelli: saga frá 18. öld, 1989
• Sól í Norðurmýri: píslarsaga úr Austurbæ, 1993 (æskusaga Megasar)
• Engin venjuleg kona; litríkt líf Sigrúnar Jónsdóttur kirkjulistakonu, 2000
• Upp á sigurhæðir, ævisaga Matthíasar Jochumssonar 2006

[breyta] Skáldsögur

• Júlía, 1992
• Höfuðskepnur: ástarbréfaþjónusta, 1994
• Alveg nóg, 1997
• Stúlka með fingur, 1999
• Hvíti skugginn, 2001
• Kalt er annars blóð, 2007

[breyta] Ljóð

• Fuglar, 1991

[breyta] Fræðirit

• Sveitin við sundin: búskapur í Reykjavík 1870-1950, 1986
• Leikfélag Reykjavíkur: Aldarsaga, 1997 (ásamt Eggerti Þór Bernharðssyni)
• Kristni á Íslandi 4. bindi, 2000 (fyrri hluti bókarinnar)
• Horfinn heimur : Árið 1900 í nærmynd, 2002