Boeing

Na Galipedia, a wikipedia en galego.

Boeing 777, un dos modelos máis recentes do fabricante

Boeing é un dos principais fabricantes de avións e equipos aeroespaciais do mundo. O seu nome completo é Boeing Commercial Airplanes Co. e a súa sede central atópase na cidade de Chicago. As súas maiores fábricas están situadas nos arredores da cidade de Seattle, no estado de Washington.

Índice

1 Historia
- 1.1 Boeing na Segunda Guerra Mundial
- 1.2 O motor de reacción
2 Avións civís
3 Avións militares
4 Ligazóns externas

[editar] Historia

A compañía, orixinalmente chamada "B&W", foi fundada por William Edward Boeing e George Conrad Westervelt en 1916. Ao ano seguinte xa adquiríu o nombre de "Boeing Airplane Company". William E. Boeing estudara na universidade de Yale e traballara inicialmente no sector da madeira, onde se convertíu nun hombre acaudalado, e onde adquiríu coñecementos sobre estruturas de madeira que máis tarde resultaríanlle de utilidade para a construción de avións. A compañía fundouse nun veello graneiro feito de madera que era denominado o "graneiro vermello" (Red Barn).

En 1934 Boeing xa era unha compañía moi grande, e William E. Boeing optou por vender todas as súas participacións a raíz da lei que se promulgara despois da gran depresión, que obrigaba ás empresas de certa dimensión a dividirse en varias unidades máis pequenas e independentes.

Pouco después a compañía estableceu un acuerdo coa Pan American World Airways para desenvolver e construír un hidroavión civil, capaz de transportar pasaxeiros en rutas transoceánicas e deseñado para utilizar a auga como pista de aterraxe. En xuño de 1938 o novo avión, denominado Boeing 314 Clipper, realizou o seu primeiro voo. Foi o maior avión da súa época, no que tiñan cabida 90 pasaxeiros en voos de día e 40 en voos nocturnos. Un ano máis tarde inaugurouse o primeiro servizo regular entre a costa leste dos Estados Unidos e Inglaterra. A partir de entón foron establecéndose outras rutas de longo alcance co Clipper, ata que Pan American dispuxo de voos a destinos en todo o mundo.

[editar] Boeing na Segunda Guerra Mundial

B-17 Flying Fortress

Durante a Segunda Guerra Mundial Boeing construíu unha cantidade xigantesca de bombardeiros. Moitos dos seus traballadores foron mulleres de homes que foran á guerra. Nos comezos de marzo de 1944 a produción incrementárase de tal xeito que cada mes saían da fábrica 350 avións. Para previr un ataque dende o aire, os edificios das fábricas foron cubertos con vexetación e elementos do campo a modo de camuflaxe.

Durante os anos de guerra, as principais compañías estadounidenses fabricantes de avións colaboraron estreitamente, de modo que o bombardeiro B-17 Flying Fortress de Boeing foi ensamblado tamén por Lockheed e por Douglas; mentres que o B-29 Superfortress foi ensamblado por Bell e por Martin.

Finalizada a guerra foron cancelados todos os pedidos de bombardeiros e 70.000 traballadores de Boeing atopáronse sen emprego. A compañía fixo todo o posible para xerar novas vendas, para o cal fabricou o Stratocruiser, un avión de pasaxeiros baseado nun avión militar. Non obstante, este modelo non tivo o éxito agardado, polo que Boeing tivo que buscar outras alternativas para superar a crise. Conseguíuno en boa medida mediante a venda de avións militares deseñados para o transporte de tropas e como avións nodriza que permitían a outros avións repostar no aire.

[editar] O motor de reacción

A mediados dos anos 50 a tecnoloxía avanzou significativamente, o cal permitiu a Boeing desenvolver produtos totalmente novos e innovadores. Un dos primeiros foi un mísil teledirixido de curto alcance, deseñado para respostar a ataques de avións inimigos. Nestes anos a Guerra Fría xa era un feito, e Boeing utilizou os seus coñecementos de mísiles de curto alcance para desenvolver un intercontinental.

Boeing introduciu en 1955 o primeiro avión comercial de reacción dos Estados Unidos. Previamente xa apareceran dous avións deste tipo en Europa, o Comet fabricado no Reino Unido, e o Caravelle, fabricado en Francia. Co novo avión, o 707, Boeing converteuse no líder dos fabricantes de reactores para pasaxeiros. Tratábase dun avión cuatrimotor con capacidade para 156 pasaxeiros e destinado a rutas longas. Pouco despois Boeing desenvolveu una segunda versión deste avión, o 720, para rutas máis curtas, e uns anos máis tarde apareceu o 727, un avión de capacidade semellante, pero dotado de tres motores, e concebido para rutas medias e curtas. Este avión tivo de inmediato unha acollida moi positiva polas compañías aéreas, polos pilotos e polos pasaxeiros pola súa comodidade e fiablidade. Aínda que en 1984 deixou de fabricarse, a comenzos do século XXI todavía atopábanse en servizo uns 1.300 727 en todo o mundo.