Argonautas
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Na Mitoloxía grega, os Argonautas (en grego: Αργοναύται) eran un grupo de heroes que, en anos anteriores á Guerra de Troia, acompañaran a Xasón á Cólquida, na busca do vélaro de ouro. O seu nome procede do nome da súa nave, a Argo, que á súa vez fora designado así en honra do seu construtor Argos; de modo que, literalmente, Argonautas significa "mariñeiros do Argo".
Índice |
[editar] Lenda do Mito
Pelías converteuse en rei de Yolco tras destronar a Esón, este temeroso de que o seu fillo Xasón, quen era herdeiro ó al trono, fose asasinado enviouno á cova do centauro Quirón onde recibiu instrución ata o seu regreso a Yolco para reclama-lo seu dereito ó trono.
Na súa viaxe a Yolco xasón perdeu unha das súas sandalias e ó presentarse ante Pelías este lembrou que un antigo oráculo advertiralle sobre alguén cunha sóa sandalia que baixaría do monte para destronalo e matalo. Pelias accedeu a devolverlle-lo trono a Xasón pero exisiulle cumplir co suposto pedido de regresar á súa orixe o vélaro de ouro.
Jasón aceptou o encargo e ordenoulle a Argos a fabricación dunha nave, esta embarcación tiña o don da fala e da profecía. Despois formou a tripulación cos mozos máis valentes de aqueles tempos.
Os Argonautas partiron da costa de Págasas, ó seu paso pola illa de Limnnos, habitada por mulleres, unieronse con elas coa ídea de que concibiran fillos varóns; pasaron por Samotracia chegando é terra dos Dolións, onde o seu rei Cícico acolleunos, ó partires os ventos levaronnos de novo á costa onde por erro enfrentaronse ós seus antigos anfitrións resultando mortos o rei Cícico e a súa corte. Nas costas de Mísia, as ninfas apoderaronse de Hilas, Hércules e [[Polifemo] abandonaron o barco para ir na súa axuda e a viaxe continuou sen eles. Ó pasar pola terra do adiviño cego Fineo, libraronno das Harpías, e el en agradecemento deulles a seña para evita-las rochas Cianeas que destruían calquera nave que se atrevese a pasar entre elas.
Despois destas e outras aventuras a expedición chegou ó reino de Eetes. Xasón realizou unha visita ó monarca e solicitoulle a entrega do Vélaro de Ouro, o rei para entregarllo pidiulle a cambio que domara os touros con unllas de bronce e que arase o campo e o sembrase con dentes de dragón que lle entregaría.
Medea, filla de Eetes, quen namorada de Xasón ofreceuse a axudarlle sempre e cando Xasón se casase con ela. Entregoulle unha cataplasma máxica para que a aplicase sobre o seu corpo e escudo co que quedaría protexido contra o lume e o ferro. Advirtiulle que o sementa-los dentes do dragón converteríanse en soldados que o asasinarian. Indicoulle que lanzara pedras sen ser visto e deste modo confundiríaos facendo que loitasen e se matasen entre eles.
Xasón realizou estas tarefas con éxito, pero Eetes incumpliu a súa promesa, entón Xasón, axudado por Medea, dormeu ó dragón gardián, e apoderouse do vélaro de ouro e fugaronse. Cando o rei Eetes descobreu a fuga e o roubo do vélaro de ouro, lanzouse na súa procura. Medea, para retrasalo, deu morte ó seu irmán Apsirto, e lanzou ó mar un a un os seus membros. Eetes, non puido levar a bo termo a persecución ó ir recolendo os restos do seu amado fillo.
De regreso, ó seu paso pola illa das sereas os argonautas foron protexidos dos seus cantos por Orfeo, músico de Tracia, coa súa melodiosa lira e voz; chegaron a Creta, onde se enfrontaron ó xigante Talo coa axuda dos feitizos de Medea.
O chegar a Yolco, traendo o vélaro de ouro, Xasón enterouse que Pelias, asasinara a tódolos seus parentes e que ademáis negabase a entregarlle-lo trono. Medea convenceu ás fillas do rei a que lle axudaran a elimínalo prometendolle-la eterna xuventude. Xasón asumiu o trono e con Medea reinaron en Yolco, anos máis tarde concibiron un fillo, confiándolle a súa educación ó Centauro Quirón.
[editar] Os Argonautas máis célebres
Partiron en total cincuenta guerreiros, dos cales os principais Argonautas eran:
- Xasón e seu primo Acasto, fillo de Pelias.
- O adiviño Idmon, fillo de Apolo.
- Os Dióscuros (fillos xemelgos de Zeus) Cástor e Pólux.
- Os semi-deuses do vento, fillos de Bóreas, Calais e Zetes.
- Anfión.
- Etalides, fillo do deus Hermes.
- O xigante Argos, que foi o construtor do navío e o seu piloto.
- Ascálafo, fillo do deus Ares e rei de Orcómene.
- Unha muller Atalanta que tentou embarcar disfrazada de home, mais foi descuberta por Xasón.
- O ladrón Autólico, fillo do deus Hermes e que viría ser o verdadeiro pai de Ulises.
- Laertes, que era o "pai putativo" de Ulises.
- Butes, fillo de Téleon.
- Équion, tamén fillo de Hermes.
- Eufemo, fillo de Poseidón.
- Euríalo.
- Heracles , o seu sobriño Iolao e o seu discípulo Hilas, ambos "amigos moi íntimos" de Heracles.
- Poias e seu fillo, Filoctetes, ambos amigos de Heracles.
- Os xemelgos Idas e Linceo, rivais de Cástor e Pólux, o segundo dotado de agudísima vista, capaz de ver detrás dos muros.
- Oileo, que viría ser pai de Aiax, e que era namorado de Apolo.
- Meleagro.
- O poeta Orfeo, fillo de Apolo e da musa Calíope.
- Peleo, que viría ser pai de Aquiles, e seu irmán Telamon.
- O concerta-todo Palemón, fillo de Hefesto.
- Poriclimeno, fillo de Poseidón, que tiña o poder de se metamorfosear en calquera animal mariño.
- Talao, rei de Argos.
- Tífis e Anceo que se relevaran como temoneiros do navío Argos.
- Erxino, que substituíu a Tífis, cando este morreu.
- Anfiarao, outro célebre adiviño.
- Admeto, fillo do rei Feres.
- Asclepio, fillo de Apolo, médico dos expedicionarios.
- Teseo, príncipe de Atenas.
- Piritoo, rei dos lapitas, etc.
[editar] Vésaxe tamén
[editar] Outros Ártigos
- Xasón
- Argo Navis (constelación)
- Argo Navis (mitoloxía)
- Argos
- Vélaro de Ouro
