پیمان ورشو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
| پیمان ورشو | |
|---|---|
 |
|
| زبان‌های رسمی | روسی ،آلمانی ،لهستانی ،چکی ،مجاری و رومانیایی |
| تعداد اعضا | شوروی ،لهستان ،آلمان شرقی ،چکسلواکی ،مجارستان ،رومانی ،بلغارستان و آلبانی |
| تأسیس | ۱۵ مه ۱۹۵۵ |
| انحلال | ۱ ژوئیه ۱۹۹۱:(در طول جنگ سرد) |
پیمان ورشو نام یک پیمان نظامی است که از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۹۱ برقرار بود. این پیمان در ۱۴ مه سال ۱۹۵۵ (۲۳ اردیبهشت ۱۳۳۴) به امضای هشت کشور آلبانی، آلمان شرقی، بلغارستان، چکسلواکی، شوروی، رومانی، لهستان و مجارستان رسید و در جنگ سرد رقیب پیمان ناتو محسوب می‌گردید.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] اعضا
[ویرایش] مفاد
اعضاء پیمان ورشو متعهد شدند تا در صورت بروز حمله به یک یا چند کشور عضو، به دفاع از انها بپردازند. همچنین طبق این قرارداد روابط بین امضاء کنندگان قرارداد مستلزم عدم دخالت در امور داخلی و احترام به استقلال و حاکمیت ملی انها بود. اندکی بعد، با دخالت شوروی در انقلاب مجارستان در سال ۱۹۵۶ و چکسلواکی در ۱۹۶۸، قانون عدم دخالت نقض شد. در هر دو مورد شوروی ادعا کرد که از او دعوت شده است و بنابراین رسما این قانون نقض شده محسوب نشد.
[ویرایش] انحلال پیمان ورشو
پس از سال ۱۹۸۹، حکومت‌های جدید اروپای مرکزی و شرقی تمایلی به پشتیبانی از پیمان ورشو نداشتند. در ژانویه ۱۹۹۱ کشورهای چکسلواکی، لهستان و مجارستان اعلام کردند تا تاریخ ۱ ژوئیه ۱۹۹۱ از این پیمان کاملاً کناره‌گیری خواهند کرد. در فوریه ۱۹۹۱، بلغارستان نیز به انها پیوست. سرانجام پیمان ورشو در دیداری در شهر پراگ در تاریخ ۱ ژوئیه سال ۱۹۹۱ (۱۰ تیر ۱۳۷۰) رسماً منحل شد.
