Σύμφωνο της Βαρσοβίας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας (επίσημα Συνθήκη της Φιλίας, Συνεργασίας και Αμοιβαίας Βοήθειας), ήταν μια στρατιωτική συμμαχία των σοσιαλιστικών κρατών στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Υπογράφηκε και ιδρύθηκε στις 14 Μαΐου 1955 στη Βαρσοβία της Πολωνίας. Η Σοβιετική Ένωση υποστήριξε ότι αντιμετωπίζει πιθανή απειλή από τη συμμαχία του NATO και ως ανταπόδοση στην ένταξη της "επαναστρατικοποιημένης" Δυτικής Γερμανίας στο NATO στις 9 Μαΐου 1955 μέσω της επικύρωσης των Συνθηκών Ειρήνης του Παρισιού. Η οργάνωση χρησιμοποιήθηκε ντε φάκτο ως ένα εργαλείο για τον έλεγχο των χωρών που καταλήφθηκαν μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Σοβιετικούς και να επεμβαίνει στρατιωτικά ενάντια σε οποιεσδήποτε προσπάθειες έκαναν τα άλλα κράτη για να απεμπολήσουν την πολιτική ηγεμονία των Κομμουνιστικών Κομμάτων τους. Το σύμφωνο διάρκεσε σε όλο τον Ψυχρό Πόλεμο έως ότου ορισμένα κράτη μέλη άρχισαν να αποσύρονται το 1989, μετά από την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ και τις πολιτικές αλλαγές στη Σοβιετική Ένωση.
[Επεξεργασία] Μέλη
Όλα τα κομμουνιστικά κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης συμμετείχαν στην συμμαχία εκτός από την Γιουγκοσλαβία όπου ο Τίτο είχε επιλέξει τον δρόμο της ουδετερότητας. Η Αλβανία απέσυρε την υποστήριξή της το 1961 για λόγους ιδεολογικών διαφορών, και αποχώρησε επίσημα το 1968.