از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

{{dablink| " پادشاهي متحده " دراين قسمت بررسي مي شود. همچنين مي توانيد به UK و بريتانياي كبير مراجعه كنيد.{{

}}جدول اطلاعات کشور| نام اصلي = پادشاهي متحده بريتانياي كبير و ايرلند شمالي

اسم عام = پادشاهي متحده

Flag of the United Kingdom.svg تصوير پرچم= تصوير نشان سلطنتي= UK Royal Coat of Arms.png

Location-UnitedKingdom.PNG = تصوير نقشه نوع نماد= نشان سلطنتي شعار ملي= Dieu et mon droit (شعار سلطنتي)- معادل فرانسوي عبارت "خداوند و حق من" سرود ملي= "خداوند ملكه را حفظ كند" زبان هاي رسمي= زبان انگليسي ("در عمل") پايتخت= لندن latd=51|latm=30|latNS=N|longd=0|longm=7|longEW=W|

بزرگترين منطقه مسکوني= شهرهاي پرجمعيت بزرگترين شهر= منطقه شهرنشيني لندن نوع دولت= پادشاهي قانون اساسي

عنوان رهبر اول=  ملكه

عنوان رهبر دوم= نخست وزير بريتانيا عنوان رهبر اول= اليزابت دوم بريتانيا عنوان رهبر دوم= عاليجبناب – توني بلر- [[پارلمان انگلستان | [[MP نوع حاکميت= تشكيل رويداد مهم1= اتحاديه پادشاهان روز مهم1= 24 مارس 1603 رويداد مهم2= فرمان اتحاد 1707 روز مهم2= 1 مي 1707 رويداد مهم3= فرمان اتحاد 1800 روز مهم3= 1 ژانويه 1801 رويداد مهم4= عهد نامه انگلستان- ايرلند روز مهم4= 12 آوريل 1992 تاريخ پيوستن به اتحاديه اروپا=1ژانويه 1973 رتبه مساحت= 79 ام اندازه منطقه = 1 E11 مساحت= 244820 مساحت مايل مربع=94526 درصد آب= 34/1 درصد سال تخمين جمعيت=2006 تخمين جمعيت= 6029500 رده جمعيت= 121مين سرشماري جمعيت=58789194 <اين عدد از سايت http://www.statistics.gov.uk/census2001/pop2001/united_kingdom.asp گرفته شده است.> سال سرشماري جمعيت= 2001 تراکم جمعيت=243 تراکم جمعيت در مايل مربع=243 رده تراکم جمعيت= 48 سال محاسبه توليد ناخالص داخلي=2005 توليد ناخالص داخلي= 833/1 تريليون دلار رده توليد ناخالص داخلي=6 درآمد سرانه توليد ناخالص داخلي=30470 دلار رده درآمد سرانه توليد ناخالص داخلي= 18 سال شاخص توسعه انساني (HDI)= 2003

شاخص توسعه انساني (HDI)=939/0

رده شاخص توسعه انساني (HDI)=15 مقوله شاخص توسعه انساني= بالا پول رايج= ]]پوند استرلينگ[[(£) کد پول رايج= GBP کد کشور= GBR منطقه زماني= GMT اختلاف با =UTC صفر DST منطقه زماني= ساعت تابستاني بريتانياBST اختلاف با =DST +1 cctld= .uk⁷ |

کد تلفن=44 پاورقي= در الگو:مخفف، و تعدادي زبان ديگر به عنوان زبان هاي محلي ‍ مورد قبول تلقي شده اند كه اين انتخاب بر اساس منشور اروپا در مورد زبان هاي محلي و اقليت صورت گرفته است. در هر يك از اين زبان ها، نام رسمي الگو:مخفف عبارتست از:

*الگو:Lang-cy

• الگو:Lang-gd
• الگو:Lang-ga
• الگو:Lang-sco
• الگو:Lang-kw

همچنين يك گونه خاص زبان هم در اسكاتلند وجود دارد، براي آشنايي بيشتر به نماد اسطوره اي ملي كشور بريتانيا مراجعه كنيد.

شعارسلطنتي اسكاتلند عبارتست از Nemo Me Impune Lacessit [[معادل لاتين" هر كس به تعرض كند ايمن نخواهد بود" ) به بخش "نمادها" مراجعه كنيد. همچنين از اين شعار به عنوان سرود ملي سلطنتي نيز استفاده مي شود. زبان هاي رسمي بريتانيا عبارتند از: علاوه بر زبان انگليسي (كه در اين كشور كاملاً حاكم است). زبان ولزي (در ولز]] به عنوان "زبان برابري" مطرح است. زبان گاليك اسكاتلندي (در اسكاتلند]] به عنوان "زبان رسمي اسكاتلند كه در عين حال به زبان انگليسي احترام مي‌گذارند" مطرح است. * دفتر آمار ملي بريتانيا* پسوند سايت هاي اينترنتي را بر اساس  GB به صورت .gb انتخاب كرده است كه البته از آن استفاده نمي شود. دامنه.eu توسط تمامي اعضاي اتحاديه اروپا به كار مي رود. 

"پادشاهي بريتانياي كبير و ايرلند شمالي" (كه معمولاً به صورت خلاصه به آن "بريتانياي كبير" "الگو:مخفف يا "بريتانيا" مي گويند^[۱] طبق مصوبه اتحاد 1707 دولت هاي مستقل انگلستان و اسكاتلند كه از سال 1603 اتحاد دو جانبه داشتند توافق كردند كه دولت واحد پادشاهي بريتانياي كبير را تشكيل دهند. ^[۲]

مصوبات پارلماني اتحاد 1707 اسكاتلند و انگلستان]]" كه توسط والتر توماس مونينگتون كشيده شده است.[[

طبق مصوبه اتحاد 1800، پادشاهي بريتانياي كبير با پادشاهي ايرلند كه به تدريج طي سالهاي 1541 و عهد نامه ليمريك(مودت) تحت سلطه انگلستان درآمده بود متحد شدند و پادشاهي متحد بريتانياي كبير و ايرلند را تشكيل دادند. ^[۳] اتحاد جمهوري ايرلند امروزي در سال 1922 در پي جدايي دولت ايرلند طبق مصوبه 1920 از جزيره ايرلند شكل گرفت كه طي آن شش قريه از نه قريه ايرلند مربوط به يكي از استان هاي ايرلند با نام اولستر در قلمرو  پادشاهی متحده باقي ماندند و سپس طبق مصوبه 1972 پارلمان و دستگاه سلطنتي در سال 1927 به نام جمهوري ايرلند تغيير نام دادند. ^[۴] از بريتانيا به عنوان قدرت اصلي نظامي و صنعتي قرن 19 به عنوان "خالق دنياي مدرن امروزي" ياد مي شود. Ferguson, Niall (2003). {{{title}}}. Basic Books. ISBN 0-465-02328-2. </ref كه بسياري از ايده هاي مطرح شده در دنياي غرب مانند كاپيتاليسم، سيستم پارلماني و دموكراتي را مطرح كرد و در ادبيات، هنر، علم و تكنولوژي پيشرفت‌هاي زيادي را شاهد بود. امپراطوري بريتانيا در اوج قدرت خود توانست بيش از يك چهارم خشكي هايكره زمين و يك سوم جمعيت جهان را تحت سلطه خود درآورد و به بزرگترين امپراطوري در طول تاريخ تبديل شد. در نيمه اول قرن بيستم جنگ جهاني اول و جنگ جهاني دوم اين امپراطوري را بسيار ضعيف كرد. در نيمه دوم قرن، امپراطوري بريتانيا جاي خود ار به بريتانياي كبير (UK) داد و خود را با دنياي مدرن سازگار نمود تا به ملتي با تكنولوژي قوي و سعادتمند تبديل شود.

فهرست مندرجات ۱ دولت و سياست ۲ قانون ۳ جغرافيا ۴ آب و هوا ۴.۱ شهرها ۵ = مردم شناسي = ۵.۱ زبان ۵.۲ مذهب ۶ = اقتصاد= ۶.۱ زيرشاخه هاي دولت ۶.۲ نظامي ۷ = فرهنگ = ۷.۱ تعليم و علم ۷.۲ ادبيات ۷.۳ سينما ۷.۴ طراحي و معماري ۸ = = موسيقي = = ۸.۱ رسانه ها ۸.۲ ورزش ۹ = = نمادها = = ۱۰ = داده هاي متفرقه = ۱۱ = مراجع = ۱۲ = لينك هاي خارجي =

[ویرایش] دولت و سياست

<! – لطفاً اطلاعات جديد را به سرفصل هاي مناسب اضافه كنيد---> 
الگو:سياست 

مجلس عوام]] پاسخگو باشد و در واقع اين مجلس نخست وزير را انتخاب مي كند. اكثريت اعضاي كابينه از مجلس عوام و عده اي نيز از مجلس سنا هستند. اگرچه وزرا نبايد لزوماً از پارلمان انتخاب شوند اما اين روزها مد اين است كه وزرا از پارلمان انتخاب شوند. سيستم حكومتي انگلستان در بسياري از كشورهاي جهان مورد استفاده قرار گرفته است. ميراثي از مستعمرات امپراطوري بريتانيا- بيشتر درقلمرو كشورهاي مشترك المنافع . معمولاً يكي از نمايندگان مجلس (MP) كه رهبري اكثريت مجلس عوام را بر عهده دارد – معمولاً رهبر بزرگترين حزب يا ، در صورتي كه حزبي اكثريت كرسي‌ها را در اختيار نداشته باشد، بزرگترين ائتلاف به عنوان نخست وزير انتخاب مي‌شود. نخست وزير فعلي يعني توني بلر از حزب كارگر است كه از سال 1997 تا كنون اين سمت را در اختيار داشته است.

[[Image:The_mall.JPG|thumb|250px|right| ساختمان تجاري بزرگ (لندن) كه به باكينگهام پالس اقامتگاه رسمي ملكه انگلستان ، مشرف است.[[ پادشاه در انگلستان از ديدگاه نظري توانايي مطلق دارد اما قدرت وي بيشتر تشريفاتي است . ^[۹]. پادشاه جزء جدايي ناشدني پارلمان است (به عنوان "تاج و تخت در پارلمان") و از لحاظ نظري به پارلمان اختيار مي دهد تا به وضع قانون بپردازد. تا زماني كه پادشاه (مصوبه پارلمان]] را تاييد نكنند مصوبه قانون نمي شود (به اين امر رضايت سلطنتي گفته مي شود ) اگرچه تا كنون كسي مصوبه پارلمان را از سال 1807 در دوران پادشاهي ملكه آنه رد نكرده است. ^[۱۰]. . اگرچه عده اي خواستار حذف سيستم پادشاهي شده اند اما قدرت پادشاه همچنان در اين جزيره حكمفرماست. حدود 15 تا 25 درصد مردم انگلستان از جمهوري خواهي در بريتانيا حمايت مي كنند و حدود 10درصد هم راي ممتنع دارند. ^[۱۱]

پادشاه فعلي انگلستان ملكه اليزابت دوم بريتانيا است كه در سال 1952 به تخت نشست و تاجگذاري وي در سال 1953 انجام شد. 

پارلمان انگلستان مرجع قانونگذاري اين كشور است. طبق اصل استقلال پارلمان اين پارلمان بالاترين مرجع قانون گذاري در اين كشور است (اگرچه با ورود UK به اتحاديه اروپا اين استقلال زير سئوال رفته است. ^[۱۲].)

[[Image:Palace.of.westminster.arp.jpg|thumb|right|250px|

كاخ وست مينيستر بر ساحل رودخانه تايمز در شهر لندن محل تشكيل جلسات پارلمان بريتانيا است.[[ از دهه 1920 دو حزب اصلي حاضر در سياست انگلستان عبارتند از: حزب كارگر (انگلستان) و [[حزب محافظه كار انگلستان). اگرچه گاهي در انگلستان دولت هاي ائتلافي و اقليت در سياست پارلماني به قدرت رسيده اند اما سيستم انتخاباتي پلوراليته كه در انتخابات عمومي انگلستان به كار مي رود به طور معمول حاكميت اين دو حزب را مدنظر دارد، اگرچه در قرن اخير هر يك از اين دو حزب براي به دست آوردن اكثريت در پارلمان از كمك هاي احزاب ديگر استفاده كرده اند. ^[۱۳].

حزب ليبرال دموكرات (انگلستان) سومين حزب بزرگ در پارلمان بريتانيا است مصرانه به دنبال اصلاح سيستم انتخاباتي باقي است تا برتري دو حزب حاكم را به چالش بكشد. ^[۱۴]. اگرچه اكثر مردم بريتانياي كبير خود را "بريتانيايي"، "انگليسي"، "اسكاتلندي" ، "ولزي" يا "ايرلندي" و عده اي هم "آفرو- كارائيبي"، "هندي" يا "پاكستاني" مي دانند) در اسكاتلند و ولز وهمچنين جامعه كاتوليك هاي ايرلند شمالي مليت هاي بسيار متعددي از مي‌توان يافت. ^{[۱۵][۱۶][۱۷]}. استقلال ايرلند شمالي در سال 1922 تنها پاسخي گذرا به "سئوال ايرلندي" مطرح شده در قرن 19 بود و تلاش براي ايجاد يك ايرلند واحد يا اتحاد با بريتانيا از آن زمان تا كنون باعث ايجاد فضاي ناپايدار سياسي و درگيري هاي داخلي شده است. اگرچه با تاسيس حزب ملي اسكاتلند در سال 1934 و حزب ولز با ماند پليد كيمرو در سال 1925، ديدگاه "ملي گرايي" (در برابر "وحدت گرايي") در اسكاتلند و ولز به تدريج كم فروغ شده است اما از دهه 1970 تا به حال هيچ بحران سياسي كه تماميت ارضي بريتانياي كبير را تهديد كند رخ نداده است. ولز، اسكاتلند و ايرلند شمالي به موازات انگلستان داراي دولت و قوه مقننه هستند. به هر حال ، افزايش هويت استقلال طلبي و تفويض اختيار از قواي مجريه و مقننه باعث كاهش حمايت از استقلال و جدايي از بريتانياي كبير نشده است و حتي احزاب استقلال طلب جديد در اين كشورها شكل گرفته‌اند. براي نمونه، حزب سبز اسكاتلند و حزب سوسياليست اسكاتلند در سال هاي اخير محبوبيت خاصي پيدا كرده اند. [[Image:Stormont_Parliamentary_Building_01.JPG|thumb|200px|

ساختمان پارلمان ايرلند شمالي) در استورمونت، بلفاست كه محل تشكيل جلسات مجلس ايرلند شمالي است.[[ 

در انگلستان ، تمايل به دريافت اختيار از پادشاهي متحده بسيار متفاوت است. امروزه تمايل بسيار كمي براي ايجاد يك پارلمان انگليسي تفويضي وجود دارد، اگرچه مقامات ارشد محافظه كار و ليبرال دموكرات نگراني خود را نسبت به مساله لوتيان غربي ابراز داشته اند، ^[۱۸][۱۹], اين نگراني از اينجا حادث مي شود كه سياست هاي انگلستان را نمايندگان مجلس هر چهار كشور تشكيل دهنده بريتانياي كبير تعيين مي‌كنند در حالي كه سياست هاي مشابه در مورد اسكاتلند و ولز توسط شوراهاي تفويض اختيار شده متعلق به اين دو كشور تعيين مي شود. با برگزاري رفراندوم در مورد دولت تفويضي انگلستان شمال شرقي و حمايت ضعيف از آن، پيشنهادهاي جديد براي تشكيل دولت منطقه اي انگلستان متوقف شد. شمال شرقي انگلستان منطقه اي است كه گمان مي‌رفت حامي ايده تفويض اختيار باشد. بنابراين انگلستان بر اساس موازنه قدرت در سراسر بريتانياي كبير اداره مي شود. بازگشت دوباره به زبان و هويت سلتيكي و تحولات سياسي "منطقه اي" به عنوان نيرويي در برابر اتحاد ظاهر شده اند. ^[۲۰]. با اين وجود، در حال حاضر شواهد اندكي از بروز "بحران" وجود دارد (و آخرين انتخابات عمومي بريتانيا در سال 2005، هر دو حزب ملي اسكاتلند و پليركيمرو با كاهش آراء مواجه شدند در حالي كه SNP دو كرسي ديگر نيز بدست آورد و به دومين حزب بزرگ پارلمان اسكاتلند تبديل شد و يك حزب مخالف را تشكيل داد) با اين وجود، بسياري از مردم اسكاتلند دوست دارند كشورشان به استقلال دست پيدا كند. ^[۲۱] اما انگليسي ها تمايلي به استقلال يافتن ندارند. ^[۲۲]. در طي بيست سال گذشته، در ايرلند شمالي خشونت به شدت كاهش يافته است اما شرايط همچنان ناآرام است و دو حزب متعصب شين فن و وحدت گرايان دموكرات اكثريت كرسي هاي پارلمان را در اختيار دارند. (مراجعه كنيد به مردم شناسي و سياست ايرلند شمالي)

[ویرایش] قانون

الگو:اصلي

[[Image:Parliament House, Edinburgh.JPG|thumb|250px|

ساختمان پارلمان ، ادينبورگ محل تشكيل جلسات دادگاه عالي اسكاتلند است.[[ 

بريتانيا داراي سه سيستم قانوني مجزا است قانون انگلستان كه در انگلستان و ولز اعمال مي شود، قانون دادگاه هاي ايرلند شمالي كه در ايرلند شمالي اجرا مي شود و بر اساس اصول قوانين عرفي شكل گرفته است و قانون اسكاتلند كه در اسكاتلند اجرا مي‌شود و تركيبي از اصول عرفي و (سيستم حقوقي) قانون مدني است. مصوبه اتحاد سال 1707 وجود يك سيستم قانوني مجزا براي اسكاتلند را به رسميت مي شناسد. كميته استيناف متعلق به مجلس سنا عالي ترين دادگاه بريتانيا در امور كيفري و مدني است كه در انگلستان ،‌ ولز و ايرلند شمالي فعاليت دارد و همچنين بر مسائل مدني اسكاتلند احاطه دارد. در تغييرات جديد قانون اساسي، قدرت مجلس سنا به دادگاه عالي بريتانياي كبير منتقل شده است.

[۲۳]

دادگاه عالي قضايي انگلستان و ولز در انگلستان و ولز رياست دادگاه هاي انگلستان و ولز را برعهده دارد كه اين دادگاه ها عبارتند از : دادگاه استيناف، دادگاه عالي عدالت (براي موارد مدني) و دادگاه سلطنتي (براي موارد كيفري) . در اسكاتلند محكمه عالي حقوقي موارد مدني و دادگاه عالي دادرسي موارد كيفري را بررسي مي كنيد و دادگاه كلانتري معادل اسكاتلندي دادگاه بخش است. در تعدادي از كشورهاي مشترك المنافع، قلمروهاي دريايي انگلستان و وابستگان سلطنتي بريتانيا، هيات مشاورين سلطنتي بزرگترين دادگاه استيناف است.

[ویرایش] جغرافيا

}}اصلي| جغرافياي بريتانياي كبير {{

بخش اعظم خاك انگلستان كم ارتفاع است و كوه هاي غرب را از شرق جدا مي كند. در شمال غربي (كوه هاي كمبرين در منطقه ليك) و در شمال مورهاي مرتفع پني نس و تپه هاي آهكي منطقه پيك در كنار خط تيز – اگزه. تپه هاي آهكي كم ارتفاع تر جزيره پوربك، كاتسولدز، لينكن شاير ولدز و دره هاي گچي در منطقه جنوب انگلستان]] از ديگر ويژگي هاي اين كشور هستند. رودخانه ها و مسيل هاي اصلي آن عبارتند از تايمز، سورن و مسيل هامبر. بزرگترين منطقه شهري لندن بزرگ است. در نزديكي داور انگلستان، تونل راه آهن كانال انگلستان، انگلستان را به فرانسه متصل مي كند. ^[۲۴] هيچ قله اي در انگلستان با 1000 متر ارتفاع (3300 فوت (واحد اندازه گيري)ft) وجود ندارد. قله اسكافل در منطقه ليك با 978 متر (3208 فوت) مرتفع ترين قله اين كشور است. جغرافياي اسكاتلند متفاوت است و مناطق كم ارتفاع اسكاتلند در جنوب و شرق و مناطق پرارتفاع اسكاتلند شامل بن نويس، بلندترين قله در جزاير بريتانيا با 1343 متر ارتفاع (4406 فوت) در شمال و غرب اين كشور واقع شده اند. سواحل دريا داراي خور ها و خليج هاي بسياري است. تعداد جزاير اسكاتلند به 800 عدد مي رسد كه بسياري از آنها در غرب و شرق كشور واقعند و از ميان آنها مي توان به هيبريدس ، جزاير اركني و جزاير شتلند]] اشاره كرد. پايتخت اسكاتلند ادينبورگ است كه مركز آن يك منطقه ميراث جهاني است. بزرگترين شهر آن گلاسگو است. ^[۲۵] به طور كلي بريتانيا حدود 1000 جزيره دارد كه 700 تاي آنها در اسكاتلند قرار دارد. ^[۲۶]. ولز ("در زبان ولزي به آن كيمرو (Cymro) مي گويند") بيشتر كوهستاني است و مرتفع‌ترين قله آن با نام اسنودون (Yr Wyddfa) 1085 متر (3560 فوت) ارتفاع دارد. در شمال اين جزيره،‌ جزيره [[انگليسي) (Ynys Môn) قرار دارد، پايتخت و بزرگترين شهر آن كارديف (Caerdydd) نام دارد كه در جنوب ولز قرار دارد و از سال 1955 پايتخت آن بوده است. ^[۲۷] اغلب مردم در جنوب ولز و در شهرهاي سوان سي و نيوپورت، كارديف و دره هاي جنوب ولز زندگي مي كنند. بزرگترين شهر شمالي ولز ركسهم نام دارد. در ايرلند شمالي كه در شمال شرقي ايرلند واقع شده بيشتر تپه وجود دارد. پايتخت آن بلفاست است (كه در زبان ايرلندي به آن 'Béal Feirste' مي گويند]] و دو شهر اصلي ديگر آن عبارتند از: دري ( در زبان ايرلندي به "Doire" معروف است) و آرمخ در اين كشور يكي از بزرگترين ميراث هاي جهاني جزيره بريتانيا با نام جانيت كازوي قرار دارد كه شامل بيش از 4000 ستون بازالتي شش طرفه به ارتفاع 40 فوت (12 متر) است. لوخ نخ بزرگترين جزيره از جزاير بريتانيا به مساحت 388 كيلومتر مربع يا 150 مايل مربع در شمال ايرلند قرار دارد.

 [۲۸]. بلندترين قله با ارتفاع 849 متر (2786 فوت) با نام اسليو دونارد در استان كوهستان مورن قرار دارد. 

[ویرایش] آب و هوا

الگو:اصلي انگلستان داراي آب و هواي معتدل است،‌ ميزان بارندگي آن در طول سال زياد است و هر فصل دماي مخصوص به خود دارد. دما معمولاً به ندرت كمتر از 5- درجه سانتيگراد (23 درجه فارنهايت) يا بيشتر از 32 درجه سانتيگراد (90 درجه فارنهايت) مي شود. معمولا باد از سمت جنوب غربي مي وزد و رطوبت از اقيانوس اطلس به خاك انگلستان وارد مي كند. قسمت شرق خشك تر و قسمت جنوب كه به اتحاديه اروپا نزديك است گرم تر است. در زمستان و اوايل بهار احتمال بارش برف وجود دارد، اما در مناطق كم ارتفاع بارش برف به ندرت اتفاق مي افتد. حداكثر دماي ثبت شده در انگلستان 38 درجه سانتيگراد (3/101 درجه فارنهايت) است كه در تاريخ 10 آكوست سال 2003 در بروگدال در نزديكي خاور شام، كنت ثبت شده است 1. حداقل دماي ثبت شده نيز 1/26- درجه سانتيگراد است (15- درجه فارنهايت) كه در تاريخ 15 ژانويه سال 1982 در منطقه ادموند در نزديك نيوپورت، شروپ شاير ثبت شده است. 2 آب وهواي ولز به آب وهواي انگلستان شباهت زيادي دارد و حداكثر دما برابر 2/35 درجه سانتيگراد (4/95 درجه فارنهايت) در منطقه پل هاواردن، فيلنت شاير در تاريخ 2 آگوست 1990 ثبت شده سات و حداقل دما برابر 3/23- درجه سانتيگراد در (10- درجه فارنهايت) در رايادر، رادنور شاير در 21 ژانويه 1940 ثبت گرديده است. 1 هواي اسكاتلند معتدل و اقيانوسي است و معمولاً بسيارمتغير است. جريانات هواي اقيانوس كه ازسمت خليج وارد اسكاتلند مي شوند اسكاتلند را گرم نگه مي دارند و به همين دليل از مناطق هم طول خود مانند اسلو پايتخت نروژ گرم تر است. با اين وجود، دماي هواي آن عمدتاً از بقيه نقاط انگلستان سردتر است و حداقل دماي آن برابر 2/27- درجه سانتيگراد (17- درجه فارنهايت) در منطقه برابار در كوه هاي گرامپيان در تاريخ‌هاي 11 فوريه 1895 و 10 ژانويه 1982 و همچنين در آلتناهارا، هايلند در تاريخ 30دسامبر 1995 ثبت شده است. ميانگين دماي حداكثر در زمستان و در مناطق كم ارتفاع برابر 6 درجه سانتيگراد (8/42 درجه فارنهايت) و ميانگين دماي حداكثر در تابستان برابر 18 درجه سانتيگراد (6/64 درجه فارنهايت) است! حداكثر دما برابر با 9/32 درجه سانتيگراد (2/91 درجه فارنهايت) در گري كروك، مرز اسكاتلند در تاريخ 9 آگوست سال 2003 ثبت شده است. به علت جريانات هواي اقيانوس آرام و دماي سردتر آب هاي درياي شمال، غرب اسكاتلند گرم تر از شرق آن است تيري در درون هيبريدس آفتابي ترين منطقه اسكاتلند است كه در سال 1975، 300 روز آفتابي داشته است. ميزان بارش در اسكاتلند به منطقه بارش بستگي دارد. نقاط مرتفع غرب مرطوب تر هستند و ميزان بارش ساليانه شان از 120 اينچ (3000 ميلي متر) فراتر مي رود. در مقابل،‌ نقاط كم ارتفاع اسكاتلند بارشي كمتر از 31 اينچ (800 ميلي متر) دارند. برف سنگين به ندرت در نقاط كم ارتفاع به زمين مي‌نشيند. در منطقه براماردر حدود 59 روز از سال برف مي بارد در حالي كه در مناطق ساحلي كمتر از 10 روز بارش برف داريم. كل منطقه ايرلند شمالي آب و هوايي متعدل دارد كه در قسمت هاي غربي مرطوب تر است و در اغلب اوقات آسمان اين كشور ابري است. پيش بيني وضع هوا تقريباً غير ممكن است و اگرچه فصول از هم قابل تفكيك هستند اما اين تفكيك در مقابل اروپا و بخش هاي شرقي آمريكاي شمالي نامحسوس تر است. دماي ميانگين در روز در شهر بلفاست در ژانويه 5/6 درجه سانتيگراد (7/43 فارنهايت) و در جولاي 5/17 درجه سانتيگراد (5/63 درجه فارنهايت) است. آب و هواي مربوط و جنگل زدايي گسترده در قرن 16 و 17 باعث شده كه منطقه بيشتر پوشيده از علفزار باشد. حداكثر و حداقل دماي ثبت شده به ترتيب برابر 8/30 درجه سانتيگراد (7/84 درجه فارنهايت) و 5/17- درجه سانتيگراد (5/0 درجه فارنهايت) است كه حداكثر دما در 30 ژوئن 1976 در نوكاروان در نزديكي بليك، بخش فرماناخ و در 12 جولاي 1983 در بلفاست و حداقل دما در 1 ژانويه 1979 در ماگرايي در نزديكي بنبريج، كانتي داون ثبت شده است. بريتانياي كبير مانند مناطق ديگر اروپا در سال هاي اخير و در طي فصل تابستان شاهد موج گرما بوده است. در سالهاي اخير موج گرما كه گاهي دما را تا 40 درجه سانتيگراد (104 درجه فارنهايت) بالا برده باعث مرگ عده ا زيادي شده است.

[ویرایش] شهرها

الگو:اصلي 

اختلافات در مورد مرز بين شهرها و تركيب شهرهاي كوچك و تشكيل شهرهاي اقماري و كلان شهرها باعث شده است كه در مورد بزرگترين شهر بريتانيا اختلاف نظر وجود داشته باشد. پايتخت چهار كشور تشكيل دهنده بريتانيا عبارتند از لندن (انگلستان)، ادينبورگ (اسكاتلند)، كارديف (ولز) وو بلفاست (ايرلند شمالي). بي شك لندن بزرگترين شهر بريتانيا است، اما بيرمنگام و منچستر هر دو مدعي هستند كه در رتبه دوم قرار دارند و شهر دوم هستند كه اين امر هم بستگي به اين دارد كه جمعيت ساكنان محدوده شهر را در نظر بگيريم يا جمعيت شهر اقماري بزگتر به مركزيت آن شهر را.

[ویرایش] = مردم شناسي =

الگو:اصلي

[[Image:Nelson's Column Looking Towards Westminster - Trafalgar Square - London - 240404.jpg|thumb|200px| (ميدان ترافالگار در لندن يكي از معروفترين اماكن بريتانيا است.[[

در سرشماري سال 2001 بريتانيا كه در ماه آوريل برگزار شد جمعيت بريتانيا برابر 58.789.194 نفر اعلام شد كه نشان مي دهد اين كشور (پس از آلمان و فرانسه سومين كشور پرجمعيت اتحاديه اروپا است. و در دنيا رتبه بيست و يكم را دارد. در سال 2004 دفتر آمار ملي جمعيت اين كشور 59.834.300 نفر تخمين زد. ^[۲۹] دو سال بعد به علت مهاجرت و افزايش زاد و ولد و اميد به زندگي، جمعيت اين كشوربه 2/60 ميليون نفر رسيد. ^[۳۰]

تراكم جمعيت اين كشور از اغلب كشورهاي جهان بيشتر است. بيش از يك چهارم جمعيت در جنوب شرقي انگلستان زندگي مي كنند. ^[۳۱] و جمعيت آن بيشتر شهرنشين و حاشيه نشين هستند و حدود 7.517.700 نفر در لندن زندگي مي‌كنند. ^[۳۲] . حدود 99% مردم بريتانيا با سواد هستند.

[۳۳]

كه منظور از باسوادي تحصيلات عمومي اول ابتدايي بود كه در سال 1870 مطرح شد. اما امروزه با سوادي همان تحصيلات راهنمايي است كه در سال 1900 مطرح گرديده است (به جز در اسكاتلند كه در سال 1996 مطرح گرديد، تحصيلات در اسكاتلند را ببينيد). تحصيلات براي سنين پنج تا شانزده سال اجباري است. سرزميني كه امروزه قلمرو بريتانياي كبير به شمار مي رود مجموعه جزايري از قاره اروپا است كه بارها مورد تهاجم بيگانگان، ازجمله ساكنان اسكانديناوي و امپراطوري روم، قرار گرفته است. اجداد نسل امروزي بريتانيا اغلب قبايلي بودند كه قبل از قرن يازدهم ميلادي در آنجا مي زيستند. قبايل ما قبل سيلتيك ، سلتيك، رومي، آنگلوساكسون و نورس در كنار نرمن ها و وايكنيگ هاي اسكانديناوي كه در شمال فرانسه زندگي مي‌كردند اجداد نسل امروزي مردم ساكن بريتانيا را تشكيل مي دهند. مهاجرت زياد هم باعث شده است كه نسل هاي ديگري در اين جزيره ديده شوند. مهاجرت يكي از مسائل اصلي قاره اروپا است كه حتي امپراطوري بريتانيا در مورد آن قراردادهاي بين المللي را با كشورهاي ديگر امضا نموده است. سيل مهاجرين از اروپا، آفريقا و آسياي جنوب شرقي به سمت بريتانيا در حال حركت است. در سرشماري سال 2001 انگلستان، 9/7% مردم بريتانيا خود را اقليت نژادي قلمداد نمودند. ^[۳۴] . بريتانيا به همراه ايتاليا و اسپانيا بيشترين تعداد مهاجر را در اروپا دارا هستند. ^[۳۵]

گمان مي رود كه در حال حاضر اقليت هاي نژادي حدود 9% جمعيت انگلستان را تشكيل مي دهند. ^[۳۶] در برخي شهرها درصد "گروه هاي اقليت" زياد است اما با اين وجود از 50 درصد كمتر است و براي مثال در بيرمنگام (دومين شهر بزرگ انگلستان) اين ميزان برابر %9/26 و در لسستر برابر%36 است. ^[۳۷], (در سال 2004) ميزان مهاجرت به انگلستان به ركورد 223000 نفر رسيد. ^[۳۸]

با گسترش اتحاديه اروپا در ماه مي 2004، موج مهاجرت به انگلستان به اوج خود رسيد. از مي 2004 تا ژوئن 2006، حدود 600000 نفر از اروپاي مركزي و اروپاي شرقي به بريتانيا مهاجرت كرده اند تا در آنجا به دنبال شغل باشند. اين آمار تنها ورود افراد را نشان مي دهد و نه خروج آنها را و بنابراين مهاجرت خالص از مقدار مذكور كمتر بوده است. ^[۳۹]

در سال 2004 ميزان مهاجرت خالص از كشورهاي اتحاديه اروپا حدود 74000 نفر بوده است. ^[۴۰] علاوه بر اين مقدار تعداد زيادي هندي وجود دارند كه اكثراً از مثال هند به اينجا سفر مي كنند و حدود 2% جمعيت را تشكيل مي دهد. ref>[1]CIA, 9 سپتامبر 2006, Retrieved 9 September 2006 </ref>

[ویرایش] زبان

الگو:اصلي در حالي كه بريتانياي كبير زبان رسمي ندارد زبان كلامي غالب آن زبان انگليسي است. اين زبان يك زبان آلمان غربي است و ريشه آن به انگليسي قديم بر مي گردد و كلمات زيادي را از فرانسوي نرمن ها به عاريه گرفته است. از زبان هاي بومي ديگر مي توان به زبان هاي سلتيك محلي يعني زبان هاي سيلتيك جزاير بريتانيا اشاره كرد. اين زبان ها به دو گروه تقسيم بندي مي شوند: زبان هاي پي سلتيك (P-Celtic) مانند زبان ولزي و زبان كورنيش و زبان هاي كيوسلتيك Q-Celtic (مانند زبان هاي ايرلندي و [[گاليك اسكاتلندي[[). زبان انگليسي امروزه در گوشه و كنار جهان نفوذ كرده است (به علت نفوذ امپراطوري بريتانيا) و به عنوان "زبان جهاني" شناخته مي شود. اين زبان در سراسر جهان بيش از هر زبان ديگري به عنوان يادگيري و تدريس زبان انگليسي تدريس مي شود. ^[۴۱]

همچنين زبان سلتيكي در برخي نقاط جهان به كار مي رود كه مي توان به استفاده از گاليك اسكاتلندي در نوا اسكوتيا، كانادا و زبان ولزي در پاتاگونيا و آرژانتين اشاره كرد. علاوه بر اين زبان ها، [[زبان اسكات ها) (كه شبيه زبان انگليسي است)؛ زبان روماني و زبان نشانه اي بريتانيا (زبان نشانه اي ايرلند شمالي نيز در ايرلند شمالي به كار مي‌رود) از زبان هاي بومي جزيره بريتانيا هستند. تاثير لهجه سلتيك كه از كامبريك نشات گرفته است قرن ها در شمال انگلستان مشهود بود و به طرز خاصي از آن براي شمارش حيوانات گله استفاده مي شد. مهاجران امروزي به خصوص آنهايي كه از ملل مشترك المنافع انگلستان وارد مي‌وند به بسياري از زبان هاي ديگر مانند زبان گوجاراتي، هندي، پنجابي، اردو، بنگالي، كانتوني، تركي و لهستاني صحبت مي كنند. بيشترين متكلمان زبان هاي هندي و پنجابي غيرساكن آسيا در انگلستان زندگي مي كنند.

[ویرایش] مذهب

الگو:اصلي [[Image:Canterbury Cathedral - Portal Nave Cross-spire.jpeg|thumb|left|200px| كليساي كانتربوري يكي از قديمي ترين كليساهاي مسيحيان در بريتانيا.[[ مذهب رسمي بريتانيا بر خلاف بسياري از كشورهاي جهان كه سكولار هستند و مسيحيت است. اين مساله در شيوه زندگي اين مردم به طور بارز قابل مشاهده است و تعداد كليساها در انگلستان و اسكاتلند و حضور بارز كشيشان و اسقف ها مؤيد اين مطلب است. جامعه بريتانيا از سنن يهودي- مسيحي تبعيت مي كند. اكثريت بريتانيايي ها، 72% خود را مسيحي مي دانند. ^[۴۲] اولين بار رومي ها دين مسيحيت را به بريتانيايي ها معرفي كردند. با اين وجود عده اندكي از مردم به صورت هفتگي در كليسا حضور مي يابند. ميزان حضور هفتگي مردم انگلستان در كليساها براي عبادت بسيار اندك است و كمتر از 8 درصد مردم (اكثراً نسل دوم و سالمندان) به صورت منظم در جلسات هفتگي كيسا حضور مي يابند كه اين آمار انگلستان را در زمره كشورهايي قرار مي دهد كه حضور مردم در كليساهايشان بسيار اندك است.

[۴۳]

هر يك از چهار كشور جزيره بريتانيا داراي سلسله مراتب كليساي مخصوص به خود است. ‍كليساي انگلستان، كليساي رسمي‌ مسيحيان انگلستان است و به عنوان "مادر" و شاخه اصلي جامعه آنگلوهاي جهان فعاليت مي كند. اين كليسا به عنوان يكي از كليساهاي كاتوليك روم توسط آگوستين كانتربوري در 597 بعد از ميلاد و به تقاضاي پاپ گرگوري اول ساخته شد و در سال 1534 در زمان حكومت هنري هشتم پادشاه انگلستان از كليساي رم جدا شد. كليساي انگلستان يك كليساي حكومتي است و تعدادي از اسقف هاي آن در مجلس سنا حضور دارند طبق مصوبه رفع اختلاف 1701، پادشاهي بريتانيا]] مي بايست عضو كليساي انگلستان باشد و كشيش اعظم كليساي انگلستان محسوب مي شود. كاتالوليك هاي رومي از حضور در سلطنت منع شده اند چرا كه در گذشته بر سر اين موضوع كه بريتانيا كاتوليك يا پروتستان بوده جنگ و جدال وجود داشته است. كليساي انگلستان در كليساي كانتربوري قرار دارد و اسقف اعظم كانتربوري روحاني مقدس اين كليسا است. [[Image:Westminster abbey west.jpg|thumb|right|

دير وست مينستر محل تاجگذاري پادشاهان انگلستان است كه علاوه بر سمت حكومتي، كشيش كليساي انگلستان نيز هستند. [[

كليساي اسكاتلند (كه به آن كيركKirk))هم مي گويند) كليساي ملي مردم اسكاتلند است. اين كليسا يك كليساي پرسبيترين (پروتستان ها و غيروابسته به حكومت) است كه تحت امر دولت اداره نمي شود. پادشاه بريتانيا يك فرد عادي است اگرچه از وي خواسته مي شود تا در مراسم تاجگذاري خود سوگند ياد كند كه "از امنيت دفاع مي كند" پس از رفرماسيون شكاف هاي موجود در كليسا باعث شده كه كليساهاي پرسبترين ديگري در اسكاتلند شكل بگيرند كه از ميان آنها مي توان به كليساي آزاد اسكاتلند و كليساي آزاد پرسبيترين اسكاتلند اشاره كرد. كليساي ولز در دهه 1920 تاسيس شد و جزئي از جامعه آنگلوها محسوب مي شود. كليساي ايرلند در قرن نوزدهم ميلادي تاسيس شده است. كليساي كاتوليك روم در بريتانياي كبير دومين كليساي بزرگ مسيحيان در بريتانيا است. پس از رفرماسيون در قرن 16 ميلادي، قوانني ضد كاتوليكي زيادي وضع شدند كه در دهه 1850 توسط قوانين رهايي كاتوليك ها برچيده شدند. سلسله مراتب كليساهاي كاتوليك در انگلستان، ولز و اسكاتلند با يكديگر تفاوت دارند. در ايرلند شمالي كليساي كاتوليك ايرلند بزرگترين كليسا است. كليساي پرسبيترين ايرلند بزرگترين كليساي پروتستان ها است كه از لحاظ تاريخي شباهت زيادي با كليساهاي اسكاتلند دارد. از گروه هاي مسيحي بزرگ ديگر مي توان به متوديست ها و بپتيست ها اشاره كرد. [Image:Neasden_Temple_-_Shree_Swaminarayan_Hindu_Mandir_-_Gate.jpg|thumb|left معبد هندو و نايسدن بزرگترين معبد آيين هندو در اروپا است.[[

بريتانياي امروزي از لحاظ دين بسيار متكثر است. در اين كشور مسيحيت، اسلام و آيين هندو طرفداران زيادي دارند. آيين سيك ها، يهوديت و آيين هاي ديني ديگر طرفداران اندكي دارند. گمان مي رود در حدود 8/1 ميليون مسلمان در انگليس زندگي مي‌كنند كه اغلب آنها در شهرهايي مانند لندن، بيرمنگام ، بردفورد و اولدهام زندگي مي‌كنند.

^[۴۴] در بسياري از مناطق انگلستان مي توان مصاحبه را مشاهده كرد. اغلب مسلمانان بريتانيا پاكستان، هندي و بنگلادشي هستند. اخيراً موج حضور پناهندگان اهل سومالي و خاورميانه در جامعه مسلمانان بريتانيا روند فزاينده اي داشته است. اخيراً اظهارات جك استراو در مورد پوشش زنان مسلمان (برقه) باعث ايجاد اختلاف بين دو گروه موافق و مخالف اين اظهارات شده است. عده اي عقيده داند كه اسلام بايد خود را با جامعه بريتانيا سازگار كند و عده اي هم از حضور پررنگ تر اسلام در بريتانيا خرسند هستند. ادياني كه منشا هند ي دارند مانند آيين هندو و سيك گرايي نيز طرفداران زيادي دارند و حدود 500.000 هندو 320.000 سيك در انگلستان زندگي مي كنند. ^[۴۵] اين آمار مربوط به سرشماري سال 2001 و تعداد آنها احتمالاً امروزه بيشتر از اين مقادير مي باشد.

[ویرایش] = اقتصاد=

الگو:اصلي [[Image:050114 2495 london city.jpg|thumb|left|250px| [[، [[شهر لندن بزرگترين مركز مالي اروپا]]

اقتصاد بريتانيا بر پايه مدل اقتصادي آنگلوساكسون شكل گرفته است و در آن بر اصول ليبراليزم تجارت آزاد و ماليات اندك و وضع قوانين مناسب تاكيد مي شود. بر اساس نرخ تبادل ارز در بازار هاي جهاني، انگلستان پنجمين قدرت اقتصادي جهان است ^[۴۶], و در اروپا پس از آلمان در رده دوم قرار دارد. اِين کشور از لحاظ توازن قدرت خريد (PPP) در رده ششم جهان قرار دارد. انگليسي ها اولين ملتي بودند كه وارد انقلاب صنعتي شدند و همانند بسياري از كشورهاي صنعتي به صنايع سنگين مانند‌ كشتي سازي، معادن زغال سنگ، توليد فولاد و نساجي روي آوردند. در قرن نوزدهم، امپراطوري بريتانيا بازارهاي خارج از كشور را براي فروش محصولات توليدي بريتانيا رواج داد. همانند بسياري از كشورهاي صنعتي، صنعت كشاورزي و نيروي كار مازاد به سرعت ضعيف شد و بريتانيا مزيت اقتصادي خود را از دست داد. به همين دليل، صنايع سنگين طي قرن 20 ام از رشد اندكي برخوردار بودند. با اين وجود، بخش خدمات بريتانيا، به طورقابل ملاحظه اي رشد كرد و هم اكنون حدود 73% توليد ناخالص داخلي (GDP) را تشكيل مي دهد. ^[۴۷]

بخش خدمات بريتانيا متاثر از خدمات مالي به خصوص در حوزه بانكداري و بيمه است. لندن با داشتن بازار بورس سهام لندن، بازار بورس مالي بين المللي لندن، و بازار بيمه [[ [[Lloyd's of Londonيكي از بزرگترين مراكز اقتصادي جهان است. همچنين اغلب بانك هاي جهان در شهر لندن شعبه دارند. در دهه گذشته، در منطقه داك لند لندن يك مركز تجاري بزرگ شكل گرفته است و HSBC و ‍Citigroup و Barclays plc دفاتر مركزي خود را به اين مركز تجاري انتقال داده اند شهر ادينبورگ، پايتخت اسكاتلند نيز يكي از بزرگترين مراكز تجاري اروپا را در خود جاي داده است. ^[۴۸].

توريسم در بريتانياي كبير در اقتصاد اين كشور بسيار موثر است. بريتانيا ساليانه پذيراي 37 ميليون توريست است و در رتبه بندي توريسم در دنيا مكان ششم را در اختيار دارد. ^[۴۹]

با اين وجود پس از جنگ جهاني دوم بخش توليد بريتانيا با كاهش شديدي همراه بوده است. هنوز اين بخش در اقتصاد بريتانيا تاثير بسزايي دارد و در سال 2003 يك ششم درآمدهاي اين كشور را به خود اختصاص داده است. ^[۵۰]. صنعت موتورسازي انگلستان بخش عمده واحدهاي توليدي اين كشور را تشكيل مي دهد اما اغلب توليد كنندگان عمده در اين بخش مالكان خارجي هستند. صنايع هواپيماسازي (مسافربري و جنگي) توسط بزرگترين شركت هوافضاي انگلستان با نام [[ [[BAE Systems اداره مي شود كه و كنسرسيم اروپايي معروف ايرباس نيز در اين صنعت جايگاه ويژه اي دارد. رولز رويس در صنعت توليد موتورهاي هواپيما در جهان بسيار موفق بوده است. همچنين صنايع شيميايي و دارويي انگلستان بسيار قوي است و دو شركت GlaxoSmithKline و AstraZeneca به ترتيب مقام دوم و سوم توليد را در جهان دارا هستند. الگو:نياز به مرجع دارد

صنعت کشاورزي انگلستان قوي نيست و تنها 9/0 درصد درامد ناخال ملي اين کشور را تشکيل مي دهد. بريتانيا داراي معادن بزرگ زغال سنگ و ذخاير گاز طبيعي و نفت خام است. توليد انرژي حدود 10% درآمد ناخالص ملي (GDP) را در بر مي گيرد، الگو:نياز به مرجع دارد كه يكي از شاخه هاي مهم توسعه كشورهاي صنعتي به شمار مي رود. واحد پول بريتانيا پوند استرلينگ است كه نماد آن مي باشد. بانك انگلستان بانك مركزي انگلستان است كه وظيفه نشر اسكناس را بر عهده دارد و با اين وجود اين اختيار به بانك هاي اسكاتلند و ايرلند داده شده است تا اسكناس هاي مورد نياز خود را چاپ كنند مشروط بر آنكه اسكناس هاي بانك انگلستان را به اندازه كافي در خزانه نداشته باشند. انگلستان به عضويت كشورهاي استفاده كننده از يورو در نيامده است اگرچه دولت قول داده است در صورتي كه "تست هاي اقتصادي پنج گانه" منفعت اين كار را تاييد كنند در مورد اين مساله رفراندوم برگزار كند. ^[۷] Currently الگو:Abbr public opinion is against the notion. ^[۵۱]

دخالت دولت در امور اقتصادي توسط رئيس خزانه (در حال حاضر گوردون براون) صورت مي گيرد كه رياست خزانه HM را بر عهده دارد اما در واقع نخست وزير (در حال حاضر توني بلر، لرد بلند پايه خزانه است و رياست خزانه مردم دوم اداره خزانه محسوب مي شود). با اين وجود، از سال 1997، بانك انگلستان كه توسط رئيس بانك انگلستان اداره مي شود كنترل نرخ سود و سياست هاي پولي را بر عهده دارد.

[ویرایش] زيرشاخه هاي دولت

الگو:اصلي

بريتانياي كبير به چهار بخش تقسيم شده است كه آنها را به نام "ملل خانگي" يا "كشورهاي جزء" مي نامند. هر كشور هم به دولت هاي محلي تقسيم بندي شده است. ملكه يك سرهنگ لرد را به عنوان نماينده تام الاختيار خود در مناطق مختلف انگلستان تعيين مي كند كه اين شخص قدرتي بيش از قدرت هاي تشريفاتي برخي از اطرافيان ملكه دارد. در جدول زير اطلاعاتي كه در مورد دولت محلي، مناطق مختلف انگلستان و شهرهاي آن ارائه شده :

پرچم‌	كشور! وضعيت	جمعيت	زير مجموعه	شهرها [[Image:الگو:Country flag alias انگلستان|22x20px|الگو:Country alias انگلستان]]||انگلستان || پادشاهي || 50431700|| مناطق انگلستان مناطق شهري و غيرشهري انگلستان مناطق تشريفاتي انگلستان|| الگو: شهرهاي انگلستان [[Image:الگو:Country flag alias اسكاتلند|22x20px|الگو:Country alias اسكاتلند]]|| اسكاتلند || پادشاهي || 5094800|| مناطق شهرداري مناطق تشريفاتي اسكاتلند|| الگو: شهرهاي اسكاتلند [[Image:الگو:Country flag alias ولز|22x20px|الگو:Country alias ولز]]|| ولز || شهرداري || 2958600 || بخش هاي ولز بخش هاي تشريفاتي ولز || الگو: شهرهاي ولز [[Image:الگو:Country flag alias ايرلند شمالي|22x20px|الگو:Country alias ايرلند شمالي]]|| ايرلند شمالي || استان || 1734400 || بخش هاي ايرلند شمالي مناطق سنتي ايرلند شمالي|| الگو: شهرهاي ايرلند شمالي از لحاظ تاريخي، اين چهار كشور به بخش هاي سنتي جزاير بريتانيا تقسيم بندي شده‌اند كه هر بخش دولت محلي مختص خود را دارد. اگرچه از اين تقسيم بندي هنوز هم براي شناسايي مناطق جغرافيايي و تا حدي مديريت شهرها استفاده مي شود اما اين تقسيم بندي مبناي اصلي ايجاد دولت هاي محلي به شمار نمي رود. طي سال هاي اخير ، انگلستان به دلايلي به نه منطقه دولتي تقسيم بندي شده است. هر منطقه شامل تعدادي منتطقه شهري و غيرشهري و اختيارات منحصر به فرد است كه البته اين مساله شامل لندن نمي شود و اين شهر از مناطق خودگردان تشكيل شده است. اگرچه قرار بود به هر يك از اين مناطق يك شوراي منطقه اي داده شود كه توسط مردم انتخاب مي شوند اما اين طرح در هاله اي از ابهام وجود دارد تا سال 2004 چرا كه منطقه شمال شرق انگلستان طي يك رفراندوم اين طرح را رد كرد. كليه امور مربوط به وضعيت شهر در بريتانيا تحت اختيار منشور سلطنتي است. در حال حاضر 66 شهر در بريتانيا وجود دارند (5 شهر در انگلستان، 6 شهر در اسكاتلند، 5 شهر در ولز و 5 شهر در ايرلند شمالي) پادشاهي بريتانيا بر بايلويك ها جرسي و گورنسي و جزيره من تسلط دارد كه اين مناطق را وابسته هاي پادشاهي مي نامند. جزايري وجود ارند كه از لحاظ تاريخي توسط پادشاهي بريتانيا اداره مي شده اند اما جزء خاك بريتانيا محسوب نمي شوند. اين جزاير حتي جزء اتحاديه اروپا هم نيستند. با اين وجود پارلمان بريتانيا مي تواند براي وابسته هاي پادشاهي قانوگذاري كند و دولت بريتانيا هم امور خارجه و دفاعي آنها را اداره مي كند. بريتانيا چهارده قلمرو خارجي در سراسر جهان دارد كه از ممالك به جاي مانده از امپراطوري بريتانيا هستند. اين ممالك نيز جزئي از بريتانيا محسوب نمي شوند اما در مواردي ساكنين آنها شهروند بريتانيا محسوب مي شوند و مي توانند در خاك بريتانيا زندگي كنند. [ویرایش] نظامي الگو:اصلي ]]نيروهاي مسلح[[ پادشاهي بريتانيا كه به "نيروهاي مسلح بريتانيايي" يا "نيروهاي مسلح حكومت ملكه" هم شناخته مي شوند از لحاظ قانوني "نيروهاي مسلح تاج و تخت" هستند. فرماندهي كل قوا بر عهده پادشاه بريتانيا ، ملكه دوم پادشاهي بريتانيا است كه توسط وزارت دفاع بريتانيا اداره مي‌شود. كنترل نيروهاي مسلح بر عهده شوراي دفاعي كشور است كه هم اكنون توسط مارشال ارشد هوانيروز ، جك استيراپ اداره مي شود. نيروهاي مسلج بريتانيا يكي از قوي ترين نيروهاي مسلح جهان است. اين نيروها توانايي‌هاي عرض اندام و قدرت بسيار بالايي دارند و نيروي دريايي بريتانيا پس از نيروهاي نظامي ايالات متحده دومين نيروي نظامي جهان و نيروي هوايي آن پس از نيروهاي نظامي فرانسه و ايالات متحده سومين نيروي هوايي با قدرت جنگ تن به تن هوايي بين هواپيماهاست. [۵۲] >! در صورتي كه اطلاعات جديدي داريد، لطفاً وارد كنيد!< بريتانيا پس از ايالات متحده، چين، فرانسه و ژاپن، پنجمين بودجه نظامي دنيارا داراست. [۵۳] بريتانيا داراي زرادخانه هاي هسته اي بسيار مجهز است و يكي از تعداد اندكي از كشورها داراي اين سلاح هستند، محسوب مي شود و در سيستم موشكي بالستيك ترايدنت 2 كه از طريق زيردريايي ها شليك مي شود از كلاهك هسته اي استفاده مي كند. اين زيردريايي هاي كلاس ونگارد توسط VSEL ساخته شده اند هم اكنون زير دريايي هاي سيستم BAE در Barrow-in-Furness. نيروهاي مسلح بريتانيا وظيفه دارند از قلمرو و منابع بريتانيا محافظت كنند و امنيت بريتانيا را افزايش داده و به صلح جهاني كمك نمايند. اين نيروها در سازمان پيمان آتلانتيك شمالي (ناتو) و ديگر ائتلاف هاي جهاني حضور فعال دارند. ارتش بريتانيا در سال 2005 حدود 102440 نيرو [۵۴] و نيروي هوايی سلطنتي 49210 نيرو داشته اند. نيروي دريايي سلطنتي با 36320 نيرو به عنوان نيروهاي بازدارنده هسته اي اين كشور عمل مي كند و شامل چهار زيردريايي مجهز به موشك ترايدنت است و خدمه ناوهاي سلطنتي واحدهاي پياده نظام سبك نيروي دريايي سلطنتي براي عمليات هاي زميني – دريايي هستند كه در منطقه تحت امر ناتو و خارج از آن فعاليت مي كنند. بنابراين نيروهاي وظيفه ارتش به حدود 190000 نفر مي‌رسند كه هم اكنون در 80 كشور حضور دارند. نيروي دريايي سلطنتي داراي چهار زيردريايي هسته اي مجهز به موشك هسته اي ترايدنت 2 است. نيروهاي كمكي هم ارتش را حمايت مي كنند. نيروهاي كمكي عبارتند از: ارتش قلمرو (TA) ، نيروي دريايي سلطنتي كمكي (RNR)، خدمه كمكي نيروي دريايي سلطنتي (RMR) و نيروي هوايي سلطنتي كمكي (RAuxAF) حدود 9% نيروهاي عادي را زنان تشكيل مي دهند كه اين رقم در مورد نيروهاي كمكي بيشتر است. نيروهاي ويژه پادشاهي بريتانيا كه به طور عمده شامل خدمات هوايي ويژه (SAS) و خدمات دريايي ويژه (SBS) مي شود نيروهاي كارآمد خود را براي واكنش هاي سريع نظطام در عمليات هاي ضد تروريستي عمليات هاي زميني – دريايي ، زميني و دريايي همواره در حالت آماده باش دارد. نيروي دريايي بريتانيا از لحاظ وزني (وزن كشتي ها) دومين نيروي دريايي دنياي غرب است. با وجود توانايي اين نيرو، سياست هاي دفاعي جديد ايجاب مي كند كه "عمليات هاي حساس" به صورت ائتلافي صورت گيرند. [۵۵] نيروي دريايي بريتانيا در جنگ بوسني، جنگ كوزوو ، حمله آمريكا به افغانستان ، حمله به عراق در سال 2003 (عمليات گرانبي)، منطقه پرواز ممنوع عراق، عمليات روباه صحرا و عمليات تليك به همراه متحدان انگلستان به صورت ائتلافي شركت كرده اند و آخرين جنگي كه نيروهاي بريتانيا به تنهايي در آن حضور داشته اند جنگ فالك لندز در سال 1982 بود كه در طي آن عمليات هاي همه جانبه در طي سه ماه انجام شد. [ویرایش] = فرهنگ = {اصلي| فرهنگ بريتانياي كبير}} [ویرایش] تعليم و علم الگو:مطالعه بيشتر تصویر:Oxfordskylinedawn.jpg دانشگاه آكسفورد در آكسفورد شاير انگلستان پادشاهي بريتانيا برخي از با سابقه ترين و بهترين كرسي هاي علمي جهان را در اختيار دارد [۵۶] كه ازميان آنها مي توان به دانشگاه آكسفورد و دانشگاه كمبريج اشاره كرد. اين دانشگاه هاي مهد آموزش بسياري از بزرگان علوم طبيعي و مهندسي بوده است،‌ افرادي مانند آيزاك نيوتن ، آدام اسميت، اولين بارون كلوين، سر هامپي ديوي، جوزف جان تامسون، مايكل فارادي ، چارلز داروين، الكساندر فلمينگ، فرانسيس كريك، سرجوزف ويليام بازالكته و ايسامبارد كينگدم برونل ؛ جامعه بريتانيا بسياري از كشف هاي مهم مانند هيدروژن، گرانش، الكترون، ساختار DNA و آنتي بيوتيك ها را تجربه كرده است و اختراعاتي مانند زمان سنج، لكوموتيو بخار و راه آهن هاي مدرن، واكسيناسيون، تلويزيون، روشنايي الكتريكي، موتور الكتريكي، مته، موتور احتراق داخلي، موتور جت، دوچرخه هاي مدرن، كامپيوتر الكترونيكي دستاورد دانشمندان انگليسي است كه در نهايت منجر به پيدايش تورجهان گستر (WWW) شده است. در سال 2006، بريتانيا پس از ايالات متحده بزرگترين توليد كننده علم در جهان بوده است و 9% مقالات علمي جهان در اين كشور توليد شده اند و 12% كرسي هاي علمي را در اختيار دارد. [۵۷]. [ویرایش] ادبيات الگو:ا صلي ويليام شكسپير، رمان نويس مشهور انگليسي كشورهاي تشكيل دهنده پادشاهي بريتانيا بسياري از نويسندگان، شعرا و چهره هاي ادبي جهان را پرورش داده اند. ويليام شكسپير، رمان نويس وشاعر شهير انگليسي بي ترديد بزرگترين نويسنده زبان انگليسي است. بسياري از نويسندگان و شعراي معروف در پادشاهي بريتانيا زندگي كرده اند و در آنجا قلمفرسايي نموده اند. انگلستان در تاريخ رمان نويسي نقش بسيار فعالي داشته است. نويسندگان قديمي انگلستان كه ميتوان آنها را رمان نويسان معروف اين خطه قلمداد كرد عبارتند از: جفري چاسر، ‍]]سر توماس مالوري]] و جفري مانموث. از اين رمان نويسان در حيطه ادبيات عاشقانه، بعدها عده اي نويسنده واقعيت گرا پيروي كردند از ميان آنها مي توان به جان آستين (ملقب به آفريننده رمان مدرن) ، چارلز ديكنز، خواهران برونته، توماس هاردي، جوزف كنارد، سرآرتور كنان دويل، اچ جي ولز اشاره كرد. ويرجينا ولف، دي اچ لارنس، جي. آر. آر تولكين، جرج اورول، گراهام گرين، يان مك ايون از نويسندگان مشهور قرن 20 ام كشورهاي پادشاهي بريتانيا هستند. تولكين با بازگشت به ديدگاه رمانتيك (عاشقانه) در رمان هاي خيالي به يكي از مشهورترين نويسندگان ديناي مدرن معروف است. ولز و اسكاتلند هم در آفرينش چهره هاي ادبي و به خصوص شعرا نقش مهمي داشته اند. در اوايل رنسانس، نويسندگان ولز مبينوگيون را آفريدند. در دوران مدرن، آر. اس توماس و ديلان توماس فرهنگ ولز را به دنيا عرضه كردند. در ادبيات عاشقانه، اسكاتلند نويسندگاني مانند سروالتر اسكات را تربين كرده و ادبيات حماسي رابرت لوئيس استيونسون را در كنار اسكار شاعر معروف رابرت برنز را به جهان مدرن معرفي كرده است. نويسندگان اسكاتلندي مدرن مانند هيو مك ديارمير و نيل گان صداي متفاوتي از ملي گرايي ومدرنيسم در اسكاتلند را به گوش جهانيان رسانده اند كه عده اي اين تلاش آنها را رسانس اسكاتلندي مي نامند. نويسنده ادبيات كودكان خانم جي. كي. رولينك موفقيت چشمگيري داشته است. داستان كارآگاهي ‍]]يان رانكين]] نيز در ادينبورگ غوغا به پا كرده است. بسياري از نويسندگاني كه در پادشاهي بريتانيا زندگي مي كنند از مليت هاي ديگر، مخصوصا ايرلندي يا اهل كشورهاي مشترك المنافع هستند. از ميان اين افراد مي توان به جاناتان سوييفت و اسكار وليده، برام استاكر، جرج برنارد شاو، جوزف كنارد و سلمان رشدي اشاره كرد. كازو ايشيگرو فردي ژاپني الاصل است كه در بريتانيا زندگي مي كند و درباره مسائل اجتماعي و طبقات اجتماعي انگلستان قلم فرسايي مي كند. تاريخچه تئاتر در بريتانيا بسيار درخشان است. هم عصران شكسپير يعني كريستوفر مارلو و بن جانسون به تئاتر عمق زيادي بخشيدند. بعدها، آلن آيكبورن ، هارولد پينتر، مايكل فراين ، تام استاپارد و ديويد ادگار عناصر رئاليسم، سوررئاليسم و راديكاليسم را در هم آميختند. ساموئل بكت برنده جايزه نوبل يكي از مشهورترين فيلم نامه نويسان ايرلندي است كه بر تئاتر مدرن تاثير شاياني گذاشته است. شاعران برجسته اين مرز و بوم عبارتند از جفري چالسر، جان ميلتون، ويليام بليك، رابرت برنز، ويليام وردزوث، جرج گوردون بيرون، ششمين بارون بيرون، جان كينز، آلفرد لورد تنيسون، تي. اس. اليوت، آر. اس. توماس، ويلفرد آون، جان بنيامن، فيليپ لاركين، دابليو. اچ. آودن و ‍]]تد هيوز]]. الگو:مطالعه بيشتر [ویرایش] سينما الگو:اصلي پادشاهي بريتانيا در شكل گيري سينما نقش بسيار موثري داشته است. عليرغم پيشرفتهاي چشمگير در اين زمينه توليدات به ياد ماندني،‌ هويت اين صنعت تحت مناقشه است و گفته مي شود كه بسيار متاثر از سينماي اروپا و آمريكاست. [ویرایش] طراحي و معماري الگو:اصلي چشم لندن متعلق به بريتيش ايرويز معماران مشهور مانند سركريستوفر رن و سر نورمنن فاستر و طراحان پرآوازه اي مانند چارلز رنه مكينتاش و جاناتان ايوه بريتانيايي هستند. [ویرایش] = = موسيقي = = الگو:اصلي آهنگ سازان معروف پادشاهي بريتانيا عبارتند از: هنري پورسل، سرادوارد الگار، سرآرتور سوليوان، (كه به علت كار با سر دابليو. اس. گيلبرلت معروف است)، رالف واگان ويليامز و لرد بنيامين برقين كه از پيشگامان تشكيل اپرا ي انگلستان هستند. انگلستان دركنار آمريكا از پيشگامان توليد راك اند رل بوده اند و بسياري از گروه هاي معروف راك مانند بيتلز، لدزپلين، كوئين، ديپ پريل، هو، پينگ فلويد و رولينگ استونز در بريتانيا كار مي كنند. انگلستان يكي از پيشگامان توليد پانك راك است وگروه هاي سكس پيستولز، كلش كه در دهه 1970 كار مي كردند باعث تولد دوباره موسيقي هوي متال شدند. در اواخر دهه 1970 و دهه 1980 موسيقي پست بانك و موسيقي نيو ويو (موج جديد) فراگير شد. در فاصله سال هاي 1982 تا 1984،‌ به اصطلاح "حمله دوم برتيانيا" به موسيقي آمريكا رخ داد كه طي آن گروه هاي انگليسي در آمريكا حضوري چشمگير داشتند. از اواسط دهه 1990 تا اواخر اين دهه، گروه هاي اويسيس و بلور كه در زمينه بريت پاپ (پاپ بريتانيايي) كار مي كردند موفقيتهاي شاياني كسب كردند. در دهه 1990 بسياري از گروه هاي ولزي مانند استريوفونيك و مانيك استريت پريچرز شهرت يافتند. انگلستان همچنين از پيشگامان الكترونيكا است و هنرمندان بريتانيايي مانند پراديجي و كميكال برادرز در حضور دوباره اين گونه موسيقي به حاشيه رانده شده در ميان موسيقي هاي ديگر نقش موثري داشته اند (اين تلاش در اوايل دهه 90 با حضور گروه هاي تكنو مانند اوربيتال به اوج خود رسيد). همچنين استاك آتيكن واتر من – موسيقي دان معروف پاپ- در اواخر ده 80 و اوايل دهه 90 فعاليت هاي وسيع خود را آغاز كرد و در گروه پاپ خود از ستاره معروف پاپ ليكي مينوگ استفاده نمود. همچنين دهه 1990 تحت تاثير گروه هاي پسران بود كه در اين ميان گروه Take That شهرت خاصي پيدا كرد. گروه هاي دختران مانند اسپايس گرلز و گرلز الود نيز به موفقيت هاي زيادي دست يافتند. گروه UK Garage تا پايان دهه نود به اوج رسيد و ستاره معروف خود آرتفول داجر را به موسيقي جهان معرفي كرد. تمايل به گوش دادن به soft rock مانند Clod play افزايش يافت و در همين حين موسيقي Indie با گروه ميمون هاي قطبي معروف شد و پيت دوروتي تيتر اول روزنامه ها را به خود اختصاص داد. Reality TV نيز نسل جديد ستاره هاي پاپ را به جهان موسيقي عرضه كرد. [ویرایش] رسانه ها الگو:اصلي BBC بزرگترين شركت پخش راديو و تلويزيون بريتانيا است كه قديمي ترين رسانه راديو و تلويزيون جهان محسوب مي شود. اين شركت كه بر اساس يك مجوز تلويزيوني شكل گرفت امروزه چندين شبكه تلويزيوني و راديويي در انگلستان و سراسر جهان دارد. BBC World تلويزيون اخبار بين المللي BBC در سراسر جهان پخش مي شود و شبكه راديويي BBC World Service در سراسر جهان به 33 زبان پخش مي گردد. شبكه هاي تلويزيون اصلي بريتانيا عبارتند از BBC One ،‌BBC Two ،‌ITV، Channel 4، Five (TV) وBSkyB. اغلب خدمات تلويزيون كابلي ديجيتال توسط شركت NTL: Telewest ارائه مي شود ( كه با ادغام NTL وTelewest در مارس 2006 بوجود آمد) و خدمات تلويزيون ديجيتال پخش رايگان توسط Free View تامين مي گردد. راديو در پادشاهي بريتانيا تحت تاثير راديو BBC است، و اين راديو داراي 10 شبكه داخلي و 40 ايستگاه راديويي ملي است. مهمترين شبكه راديويي كه مخاطبان زيادي دارد BBC Radio 2 است كه پس از آن BBC Radio 1 در رده دوم جذب مخاطب قرار مي گيرد. همچنين صدها ايستگاه راديويي تجاري وجود دارند كه انواع موسيقي و گفتگوها را پخش مي كنند. فهرست روزنامه هاي پادشاهي بريتانيا را مي توان به "كيفيتي" و روزنامه هاي جدي (كه معمولاً ابعاد بزرگي دارند و به آنها :"ورقه هاي پهن " گفته مي شود) و "روزنامه هاي تصويري" و طبقه بندي كرد. براي آنكه بتوان روزنامه‌ها را راحت تر مطالعه كرد،‌بسياري از ورقه هاي پهن سنتي جاي خود را به "روزنامه هاي فشرده و با ابعاد كوچك داده اند كه در واقع بسيار نزديك به روزنامه هاي تصويري است. دربريتانيا روزنامه The Sun بيشترين تيراژ را دارد و حدود يك چهارم بازار را در اختيار خود قرار داده است. از ميان روزنامه هاي يكشنبه هم The News of The World بازار را در اختيار دارد [۵۸] . بيشتر درباره افراد مشهور و ستارگان رشته هاي مختلف مطلب مي نويسد. The Daily Telegraph روزنامه اي متعلق به جناج راست است كه بيشترين فروش روزنامه هاي "كيفيتي" (ورقه‌هاي پهن سابق) را در اختيار دارد و تيراژ آن از "تايمز" هم بيشتر است. [۵۹] "گاردين" روزنامه اي ليبرال است كه به جناج چپ تعلق دارد. "Financial Times" روزنامه اي اقتصادي است كه روي كاغذهاي مخصوص صورتي رنگ چاپ مي شود. [ویرایش] ورزش الگو:اصلي [[Image:Wimbledon Grojean 2004 RJL.JPG|right|thumb| ورزش تنيس اولين بار در پادشاهي بريتانيا ابداع شد. مسابقات ويمبلدون به عنوان مسابقات تنيس پايه يك جهان در جولاي هر سال در لندن برگزار مي شود [[ ورزش هايي كه اولين بار در بريتانيا ابداع شده اند عبارتند از فوتبال گروهي (فوتبال)، فوتبال راگبي (راگبي)، گلف ، فوتبال انگليسي (كريكت)، تنيس و بوكس. پرطرفدارترين ورزش در بريتانيا، فوتبال گروهي است كه در آمريكاي شمالي و استراليا به آنSoccer مي گويند) و در اغلب نقاط جهان نيز به همين نام "فوتبال" مشهور است. بريتانيا در ميادين بين المللي با يك تيم فوتبال حاضر نمي شود. هر يك از كشورهاي جزيره تيم فوتبال مخصوص خود را دارند تيم ملي فوتبال انگلستان. تيم ملي فوتبال اسكاتلند، تيم ملي فوتبال ولز و تيم ملي فوتبال ايرلند شمالي. به همين دليل و وجود چهار تيم ملي، بريتانيا در حال حاضر در بازيهاي المپيك شركت نمي كند. با اين وجود احتمالاً يك تيم متشكل از بازيكنان هر چهار كشور در بازيهاي المپيك تابستاني 2012 كه در لندن برگزار مي شود شركت خواهد كرد. تا كنون فدراسيون هاي فوتبال انگلستان و ايرلند شمالي شركت در اين رخداد مهم بين المللي را تاييد كرده اند اما فدراسيون فوتبال اسكاتلند و فدراسيون فوتبال ولز از حضور در اين مسابقات انصراف داده ان. در مورد راگبي، تيم هاي راگبي انگلستان، ولز، اسكاتلند و ايرلند [[شامل ايرلند شمالي)يك تيم ملي راگبي با نام شيرهاي بريتانيايي و ايرلندي را روانه مسابقات مي كنند و اگرچه در اغلب مسابقات بين المللي اين تيم ها نيز به صورت مجزا وارد ميدان مي شوند. بريتانيا مهد بسياري از باشگاه هاي فوتبال شناخته شده در سطح جهان است. چلسي، منچستر يونايتد، ليورپول و آرسنال در انگلستان و سلتيك و رنجرز در اسكاتلند. اين باشگاه ها در ليگ قهرمانان جزيره بريتانيا شركت مي كنند و تعدادي از آنها هم در رقابت هاي اروپايي حضور دارند. تيم هاي انگلسي در رقابت هاي اروپايي موفقيت هاي زيادي كسب كرده اند و تعدادي از آنها فاتح جام قهرمانان اروپا و جام يوفا شده اند: ليورپول (5 بار)، منچستر يوناتيد (2 بار)، ناتينگهام فارست (2 بار) و آستون ويلا و سلتيك هر كدام يك بار. استاديوم ويمبلي پس از اتمام ساخت، بزرگترين استاديوم فوتبال بريتانيا خواهد بود. فوتبال انگليسي (كريكت) سنتي ترين ورزش بريتانيا است. فوتبال انگليسي درانگلستان ابداع شد و يكي از قديمي ترين ورزش هاي جهان است. مسابقات ليگ فوتبال انگليسي در اين كشور برگزار مي شوند اما مردم بيشتر به مسابقات ملي علاقه دارند. همانند فوتبال باز هم تيم بريتانيا وجود ندارد. تنها يك تيم ملي انگليسي وجود دارد و بازيكنان اسكاتلندي و ولزي نيز براي انگلستان بازي مي كنند. زمين هاي برگزاري مسابقات فوتبال انگليسي عبارتند از: دردز، بريت اوال، هيدينگلي، الدترافورد، ادباستون و ترنت بريج. اگر بخواهيم موفق ترين ورزش كشور انگلستان را بر اساس تعداد موفقيت ها در سطح بين المللي نام ببريم، بايد از قايق سواري ياد كنيم كه در كنار تيم هاي مطرح استراليا كانادا و آلمان جايگاه ممتازي دارد. در بريتانيا، موفق ترين مرد ورزش را استيون ردگريو مي شناسند كه پنج مدال طلا و يك مدال برنز در پنج دوره متوالي مسابقات المپيك به دست آورد و افتخارات بسياري از مسابقات جهاني قايق سواري و Henely Royal Regatta دارد. مسابقات هر دو شكل راگبي به صورت مسابقات ملي برگزار مي‌شود. ليگ راگبي در شمال انگلستان طرفدار دارد در حالي كه مسابقات اتحاديه راگبي بيشتر در ولز، ايرلند شمالي و ايرلند جنوبي برگزار مي شود. اين ورزش توسط ويليام وب اليس در شهر راگبي وارد يك شامير ابداع شده و ورزش ملي ولز است. درليگ راگبي، تيم ملي راگبي بريتانياي كبير به عنوان يك تيم در مسابقات شركت مي كند اما در اتحاديه راگبي هر كشور تيم ملي خود را شركت مي دهد: انگلستان، اسكاتلند، ولز و ايرلند (كه شامل بازيكنان جمهوري ايرلند و ايرلند شمالي است) . تيم ملي راگبي اتحاديه انگلستان دارنده عنوان قهرماني جام جهاني راگبي است. در هر چهار سال شيرهاي بريتانيايي و ايرلندي به استراليا، نيوزلند يا آفريقاي جنوبي مسافرت مي كنند. مسابقات ويمبلدون رخداد بين المللي تنيس است كه در ويمبلدون لندن که در در جنوب اين شهر واقع شده است در هر تابستان برگزار مي شود. باشگاه گلف قديمي و سلطنتي سينت آندرو كه به عنوان "مهد گلف" جهان شهرت دارد. اسب سواري اسب اصيل انگليسي نيز در انگلستان طرفدار زيادي دارد. اين بازي به فرمان چارلز دوم انگلستان به عنوان "بازي پادشاهي" انجام مي شد و به عنوان يك بازي سلطنتي تا كنون باقي مانده است. مسابقات اسب دواني معروف عبارتند از گرند نشنال و دربي اسپوم. گلف يكي از بازيهاي پرطرفدار بريتانيا است كه سينت اندرو در اسكاتلند آ‍ن را ابداع كرده است. فوتبال انگليسي هم طرفداران زيادي دارد و شهرت آن در انگلستان از بقيه كشورهاي جزيره بريتانيا بيشتر است. هر چهار كشور در سال 2006 در يك مسابقه بين المللي يك روزه شركت مي كنند، اسكاتلند به صورت مستقل، ولز به عنوان بخشي از تيم انگلستان و ايرلند شمالي به عنوان بخشي از تيم جمهوري ايرلند. شينتي (Shinty) يا كاماناچ (ورزشي كه همانند هرلينگ (Hurling) اسكاتلندي است و مشابه بندي (Bandy) است در ارتفاعات اسكاتلند طرفدار دارد و گاهي اوقات هزاران نفر را به منطقه اسكاتلند مي كشاند كه پراكندگي جمعيت آن در بريتانيا از بقيه كشورهاي تشكيل دهنده بيشتر است. بريتانيا با موتور سواري رابطه خوبي دارد. بسياري از تيم هاي حاضر در فرمول يك و مسابقات جهاني رالي در بريتانيا حاضر هستند. اين كشور ميزبان دورهاي مختلف مسابقات فرمول يك (F1) و مسابقات جهاني رالي است و مسابقات اتومبيل راني با نام BTCC نيز مختص انگلستان است. قهرمانان مسابقات فرمول يك جهان از بريتانيا عبارتند از: مايك هارثون، گراهام هيل (دو بار)، جيم كلارك (دوبار)، جان سورتيز (كه در مسابقات موتور سواري هم موفق بوده) ، جكي استوارت (سه بار)، جيمز هانت، نيكل مانسل و فرزند گراهام هيل، دامون هيل رانندگان بريتانيايي در مسابقات جهاني رالي موفق زيادي نداشته اند و تنها كولين مك راي و ريچارد برنز به عنوان قهرماني دست يافته اند. [ویرایش] = = نمادها = = مجسمه بريتانيا در پلاي موث پرچم پادشاهي بريتانيا (پرچم اتحاد | يونين جك]] (معمولاً به "يونين جك" مشهور است)‌ بريتانيا است. اين پرچم بر اساس پرچم انگلستان،‌ صليب سينت جرج و پرچم اسكاتلند (صليب سينت اندرو تهيه شده است صليب سينت پاتريك به عنوان نماد ايرلند در سال 1801 به آن اضافه شد. سرود ملي بريتانيا "خدايا ملكه را حفظ كن" است. [۶۰] بريتانيا (Britannia)يك شخصيت پردازي ملي از بريتانيا است كه بر اساس اشغال بريتانيا توسط رومي ها كه باعث تصرف بخش هاي جنوبي و مركزي بريتانياي كبير شد ساخته شده است. [۶۱] . بريتانيا يك زن جوان است كه داراي موهاي قهوه اي يا طلايي است و يك كلاه کورينثيان و روبان سفيد پوشيده است. وي يك پوسيدون و يك سپر در دست دارد و پرچم اتحاد را در دست گرفته است. گاهي اوقات وي را در حال شيرسواري مي بينيم. در دنياي مدرن، بريتانيا را با تسلط نيروي دريايي همسان در نظر مي گيرند كه در سرود وطن پرستانه "Rule Britannia" نيز از آن نام برده شده است. تصویر:Proof-gold-britannia.jpg Royal Mint بريتانيا روي سكه طلايي شير نيز نماد بريتانيا است كه در پشت سكه 50 پنسي در كنار نماد بريتانيا قرار گرفته است. و يك شير تاجدار هم در سكه 10 پنسي به كار رفته است. مرز اين نماد در پرچم غيرتشريفاتي ارتش بريتانيا نيز استفاده مي شود. شير به عنوان نشان قهرماني در نشان پادشاهي انگلستان و نشان سلطنتي اسكاتلند و نشان پادشاهي گيند در ولز به كار گرفته شده است. همچنين شير در پرچم تيم ملي فوتبال انگلستان به كار رفته و سرود ملي فوتبال انگلستان به نام "سه شير" را تداعي مي كند. سگ نر گاهي اوقات به عنوان نماد بريتانياي كبير به كار مي رود. جان بول نيز به عنوان شخصيت برجسته بريتانيا به عنوان نماد بريتانيا (و خصوصاً انگلستان) معروف است. [ویرایش] = داده هاي متفرقه = * فركانس تلفن هاي همراه : GSM 900, GSM 1800, UMTS 2100 * تكنولوژي تلفن هاي همراه: GSM ، GPRS، EDGE ، UMTS و HSDPA * فرمت تقويم زماني: سال/ ماه/ روز (براي مثال: 22/12/05 يا 22 دسامبر 2005  : فرمت زمان : در زمان صحبت كردن يا نوشتن عموماً از فرمت 12 ساعته استفاده مي‌شود (مثلا 5.15 pm) و از فرمت 24 ساعته در اسناد رسمي و جداول زماني استفاده مي شود (مثال : 17:15 يا 1715) نماد مميز اعشاري به صورت نقطه است: 123.45 براي جدا كردن ارقام هزارگان از كامل استفاده مي شود: 10,000 . (برخي از كشورها از كاما به عنوان مميز اعشاري استفاده مي كنند و گاهي اوقات براي جلوگيري از بروز اشتباه از كاراكتر فاصله استفاده مي شود، مثلاً 10 000). ولتاژ: 230 ولت (%6-/%10+)، 50 هرتز؛ دو شاخه ها و پريزهاي AC محلي اتصالات برق: 3 شاخه مستطيلي كدپستي: LN NLL, LLN NLL, LNN NLL, LLNN NLL, LNL NLL or LLNL NLL همچنين رجوع كنيد به كدهاي پستي پادشاهي بريتانيا [ویرایش] = مراجع = > ! نحوه افزودن پاورقي: توجه : روش جديد مرجع دهي در ويكي پديا بسيار ساده تر از روش قبلي است. براي آشنايي با جزئيات به "Wikipedia: Footnotes" مراجعه كنيد و يا http://meta.wikimedia.org/wiki/Cite.php را ببينيد.< ↑ براي كسب اطلاعات بيشتر راجع به اصطلاح "بريتانيا" و كابردهاي آن در زمينه هاي جغرافيايي و سياسي به جزاير بريتانيا مراجعه كنيد. <ref>) يک كشور [http://www.number-10.gov.uk/output/Page823.asp كشورهايي درون يك كشور] يا يك [[دولت مستقل]] است كه در شمال غرب [[اروپا]] واقع شده است. اغلب مردم اين كشور در جزاير [[بريتانياي كبير]] و [[ايرلند شمالي]] در جزاير [[ايرلند]] زندگي مي كنند و عده اي هم در جزاير اطراف اين قلمرو سكني گزيده اند. [[اقيانوس اطلس]] ، [[درياي شمال]]، [[كانال انگليس]]، [[درياي سلتيك]] و [[درياي ايرلند]] جزيره بريتانيا را محصور كرده اند. اين كشور از طريق يك [[كانال تونلي]] به فرانسه متصل است و ايرلند شمالي هم با [[جمهوري ايرلند]] مرز مشترك دارد. پادشاهي بريتانيا يك [[اتحاديه سياسي]] است كه از چهار [[كشور مستقل كوچك]] تشكيل شده است : [[انگلستان]]، [[اسكاتلند]]، [[ولز]] و [[ايرلند شمالي]]. بريتانياي كبير داراي تعدادي [[قلمرو دريايي]] است كه برخي از آنها عبارتند از [[برمودا]]، [[گيبرالتار]] و [[مونتسرات]] و [[سينت هلنا]]. [[وابستگان پادشاهي]] [[جزيره من]] و [[جزاير كانال]] اگرچه تحت اختيار [[دولت پادشاهي]] هستند و بخشي از [[جزاير بريتانيا]]‌محسوب مي شوند اما به UK تعلق ندارند و بريتانيا يك [[كشور مشترك المنافع]] است و داراي حكومت [[پادشاهي قانون اساسي]] است كه [[اليزابت دوم بريتانياي كبير| ملكه انگلستان]] هدايت بقيه پانزده ايالت ديگر را به عنوان [[ملكه (پادشاه)]] و [[رئيس دولت]] بر عهده دارد. بريتانيا [[كشوري بسيار پيشرفته]] است كه علاوه بر آنكه عضو گروه (جي 8) است در [[فهرست اقتصادي كشورهاي با GDP بالا) در رده پنجم قرار دارد و GDP آن حدود 8|1 تريليون [[دلار آمريكا]] تخمين زده شده است. جمعيت آن 2/60 ميليون نفر بوده و پرجمعيت ترين كشور [[اتحاديه اروپا]] محسوب مي شود <ref> [http://epp.eurostat.cec.eu.int/portal/page?_pageid=1996,39140985&_dad=portal&_schema=PORTAL&screen=detailref&language=en&product=Yearlies_new_population&root=Yearlies_new_population/C/C1/C11/caa10000 آمار جمعيت اتحاديه اروپا] و همچنين يكي از كشورهاي بينانگذار سازمان پيمان آتلانتيك شمالي {{[[NATO]]}} و سازمان ملل {{[[UN]]}} محسوب مي شود كه داراي كرسي دائم در [[شوراي امنيت سازمان ملل]] است. UK يكي از بزرگترين قدرت هاي هسته اي جهان است. پس از فروپاشي [[امپراطوري بريتانيا]]، UK به علت نفوذ [[زبان انگليسي]] در سراسر دنيا توانست نفوذ خود را در تمام جهان و [[جامعه مشترك المنافع]] حفظ كند و اين نفوذ را با رهبري اليزابت دوم ملكه انگلستان،‌ ادامه داد. == تاريخچه == {{اصلي| تاريخ بريتانيا}} آنچه امروز به عنوان بريتانيا مي شناسيم شامل [[پادشاهي بريتانياي كبير| بريتانياي كبير]] و [[ايرلند شمالي]] است كه در طي 300 سال اخير به شكل كنوني درآمده است. [[پادشاهي اسكاتلند]] و [[پادشاهي انگلستان]] از قرن 9 ام با [[پادشاهي]] و ساختار سياسي مجزا وجود داشته اند. [[ولز]] در ابتدا استقلال داشت اما در سال 1284 طبق [[قانون رودالن]] به عنوان بخشي از [[پادشاهي انگلستان]] معرفي شد و در نهايت [[طبق مصوبات 1542-1535]] تحت سلطه انگلستان درآمد. <ref> "[http://www.schoolshistory.org.uk/walesunion.htm مصوبه اتحاد با ولز]", SchoolsHistory.org.uk, 7 November 2004. Retrieved 15 May 2006.</li> <li id="cite_note-1">[[#cite_ref-1|↑]] "[http://personal.pitnet.net/primarysources/act.html عهدنامه [[مصوبه]] اتحاد در سال 1707]". Retrieved 15 May 2006.</li> <li id="cite_note-2">[[#cite_ref-2|↑]] "[http://www.actofunion.ac.uk/actofunion.htm#act مصوبه اتحاد]", Act of Union Virtual Library. Retrieved 15 May 2006.</li> <li id="cite_note-3">[[#cite_ref-3|↑]] "[http://cain.ulst.ac.uk/issues/politics/docs/ait1921.htm معاهده انگليسي ها و ايرلندي ها در 6 دسامبر 1921]", CAIN. Retrieved 15 May 2006.</li> <li id="cite_note-4">[[#cite_ref-4|↑]] "[http://www.timesonline.co.uk/article/0,,17129-1948441,00.html پيشرفت متعادل همراه با احتياط]", Times Online, 21 December 2005. Retrieved 16 May 2006.</li> <li id="cite_note-5">[[#cite_ref-5|↑]] "[http://www.conservatives.com/tile.do?def=europe.news.campaigns.display.page&obj_id=73417 قانون اساسي اروپا: بد براي بريتانيا، بد براي اروپا]", Conservative Party. Retrieved 23 May 2006.</li> <li id="cite_note-fivetests-6">↑ <sup>[[#cite_ref-fivetests_6-0|۷٫۰]]</sup> <sup>[[#cite_ref-fivetests_6-1|۷٫۱]]</sup> "[http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk_politics/2423783.stm پنج تحقيق اقتصادي انگلستان]", BBC News, 21 November 2002. Retrieved 16 May 2006.</li> <li id="cite_note-7">[[#cite_ref-7|↑]] "[http://www.llrx.com/features/uk2.htm#UK%20Legal%20System UK راهنماي قانون گذاري]" Carter, Sarah ([[University of Kent|University of Kent at Canterbury]]), retrieved May 16 2006</li> <li id="cite_note-8">[[#cite_ref-8|↑]] [http://www.publications.parliament.uk/pa/cm199899/cmhansrd/vo990723/debtext/90723-23.htm Extract] (''[[Hansard]]'', [[23 July]] [[1999]], Col.1545) ("از آنجا كه ملكه موافق نيست، غير قابل اجراست".) همچنين رجوع كنيد به [[لايحه (تصويب پارلماني) حمله نظامي عليه عراق]] Retrieved 17 May 2006</li> <li id="cite_note-9">[[#cite_ref-9|↑]] {{cite web|url=http://www.parliament.the-stationery-office.co.uk/pa/ld/ldcomp/hlctso29.htm | عنوان = رضايت سلطنت |accessdate=2006-05-17}}</li> <li id="cite_note-10">[[#cite_ref-10|↑]] "[http://www.mori.com/mrr/2000/c000616.shtml Polls Apart? صندوق هاي گشوده ؟ مردم و پادشاهي]", Market & Opinion Research International, 16 June 2000, Retrieved 14 May 2006.</li> <li id="cite_note-11">[[#cite_ref-11|↑]] [http://www.timesonline.co.uk/article/0,,2-1779849,00.htmاروپايي ها مي توانند شهروندان انگليسي را زنداني كنند] "تايمز]]" [[14 سپتامبر]] [[205]] <|ref.> پارلمان انگليس [[دو مجلسي]] است و از نمايندگان انتخابي [[مجلس عوام]] و نمايندگان انتصابي [[مجلس سنا]] تشكيل شده است. مجلس عوام قدرت بيشتري دارد و داراي 64 نماينده است كه بر اساس جمعيت مناطق مختلف توسط مردم انتخاب مي شوند. مجلس سنا حدود 700 نماينده دارد (اين عدد متغير است) كه شامل [[لردهاي غيرموروثي]]، [[لردهاي موروثي]] و اسقف هاي [[كليساي انگلستان]] است. (توجه: طبق [[مصوبه سال 1999 مجلس سنا]] كرسي هاي موروثي مجلس سنا را به 92 كرسي محدود شد. كليساي انگلستان [[كليساي مخصوص]] كشور انگلستان است. <ref>{{cite web| |url=http://www.cofe.anglican.org/about/history/ | عنوان = تاريخچه كليساي انگلستان |publisher=The Archbishops' Council of the Church of England|accessdate=2006-05-24}}</li> <li id="cite_note-12">[[#cite_ref-12|↑]] [http://news.bbc.co.uk/1/shared/vote2005/past_elections/html/default.stm نتايج انتخاب عمومي در تاريخ انگلستان, 1945-2001] BBC News, Accessed [[May 19]], [[2006]]</li> <li id="cite_note-13">[[#cite_ref-13|↑]] [http://www.libdems.org.uk/media/documents/policies/22 اصلاح قانون اساسي] انتخابات لبيرال دموكرات ها پيشنهادات موجود را تغيير داد، تاريخ دسترسي [[19 مي]] [[2006]]. </li> <li id="cite_note-14">[[#cite_ref-14|↑]] {{cite web|| date=[[2004-01-08]] |url=http://www.statistics.gov.uk/CCI/nugget.asp?ID=448 | عنوان =هويت ملي در ولز|publisher=Office for National Statistics |accessdate=2006-05-16}}</li> <li id="cite_note-15">[[#cite_ref-15|↑]] [http://www.scottishindependenceparty.org/ وب سايت حزب استقلال اسكاتلند] Retrieved on 16-05-2006</li> <li id="cite_note-16">[[#cite_ref-16|↑]] {{cite web|coauthors=Karen Trew & Cate Cox | date=[[1999-06-28]] |url=http://www.ccruni.gov.uk/research/qub/trew95.htm | عنوان = ابعاد هويت اجتماعي در ايرلند شمالي |publisher=[[Queen's University of Belfast]] |accessdate=2006-05-16}}</li> <li id="cite_note-17">[[#cite_ref-17|↑]] {{cite web|last=Jones |first=George | date=[[2006-01-17]] |url=http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2006/01/17/nscot17.xml | عنوان = بيكر به دنبال پايان دادن به مساله لوتيان غربي |publisher=[[The Daily Telegraph]] |accessdate=2006-05-16}}</li> <li id="cite_note-18">[[#cite_ref-18|↑]] {{cite web| date=[[2006-03-10]] |url=http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk_politics/4792120.stm |عنوان = حزب انگليسي جنگ طلب نمي خواهيم |publisher=[[BBC]] |accessdate=2006-05-16}}</li> <li id="cite_note-19">[[#cite_ref-19|↑]] [http://www.manxman.co.im/cleague/ Celtic League Homepage] اتحاديه سلتيك, Accessed May 20 2006 </li> <li id="cite_note-20">[[#cite_ref-20|↑]] {{cite web| date=[[2006-04-03]] |url=http://www.yougov.co.uk/archives/pdf/TOQ060101001_1.pdf |title=YOUGOV/SNP عنوان = نتايج بررسي |publisher=[[Yougov]] |accessdate=2006-08-01|format={{PDFlink}}|pages=7}}</li> <li id="cite_note-21">[[#cite_ref-21|↑]] {{cite web|last=Lessware |first=Jonathan | date=[[2006-07-16]] |url=http://scotlandonsunday.scotsman.com/politics.cfm?id=1034962006 | صندوقهاي راي نشان دادند كه انگلستان تمايل به شكستن وحدت ندارد |publisher=[[Scotland on Sunday]] |accessdate=2006-08-01}}</li> <li id="cite_note-22">[[#cite_ref-22|↑]] "[http://www.dca.gov.uk/consult/supremecourt/supreme.pdf اصلاح قانون اساسي: دادگاه الي جديد بريتانياي كبير["، [[سازمان امور قانون اساسي]] تاريخ دسترسي [[22 مي]] [[2006]]. {{PDFlink}} </li> <li id="cite_note-23">[[#cite_ref-23|↑]] [https://www.cia.gov/cia/publications/factbook/geos/uk.html# جغرافياي زمين بريتانياي كبير، CIA، تاريخ دسترسي : [[22 مي]] [[2006]] </li> <li id="cite_note-24">[[#cite_ref-24|↑]] [http://www.heritage-of-scotland.com/geog.htm جغرافياي اسكاتلند[ ميراث اسكاتلند، تاريخ دسترسي [[22 مي]] [[2006]] .</li> <li id="cite_note-25">[[#cite_ref-25|↑]] [http://www.celticlegend.co.uk/dialysis/scotland.htm بررسي اسكاتلند] تاريخ دسترسي [[22 مي]] [[2006]] </li> <li id="cite_note-26">[[#cite_ref-26|↑]] [http://www.bbc.co.uk/wales/culture/sites/aboutwales/pages/geography.shtml جغرافيايي ولز[ ولز [[BBC]] ، تاريخ دسترسي: [[22 مي]] [[2006]] </li> <li id="cite_note-27">[[#cite_ref-27|↑]] [http://cain.ulst.ac.uk/ni/geog.htm جغرافياي ايرلند[ ‌[[دانشگاه اولستر]]، تاريخ دسترسي : [[22 مي]] [[2006]] </li> <li id="cite_note-28">[[#cite_ref-28|↑]] "[http://www.statistics.gov.uk/CCI/nugget.asp?ID=6 جمعيت بريتانيا به مرز 60 ميليون نفررسيد.]", Office for National Statistics, 25 August 2005; Retrieved 14 May 2006.</li> <li id="cite_note-29">[[#cite_ref-29|↑]] {{cite web|url=http://business.guardian.co.uk/story/0,,1857779,00.html عنوان = افزايش زاد و ولد، اميد به زندگي و مهاجرت، جمعيت را به بيش از 60 ميليون نفر رسانده است. |publisher=The Guardian |accessdate=2006-08-25}}</li> <li id="cite_note-30">[[#cite_ref-30|↑]] [http://www.statistics.gov.uk/census2001/pyramids/pages/j.asp سرشماري 2001، جنوب شرق], Office for National Statistics. Retrieved 14 May 2006.</li> <li id="cite_note-31">[[#cite_ref-31|↑]] {{cite web|url=http://www.nomisweb.co.uk/reports/lmp/la/2038431860/subreports/pop_time_series/report.aspx | عنوان =جمعيت نقاط مختلف جهان: شهر لندن |publisher=Office for National Statistics |accessdate=2006-08-31}}</li> <li id="cite_note-32">[[#cite_ref-32|↑]] {{cite web|url=http://www.humana.org/Article.asp?TxtID=223&SubMenuItemID=183&MenuItemID=43 | عنوان = بريتانياي كبير |publisher=Humana |accessdate=2006-05-18}}</li> <li id="cite_note-33">[[#cite_ref-33|↑]] [http://www.statistics.gov.uk/cci/nugget.asp?id=273 نژاد] سايت سازمان آمار ملي، تاريخ دسترسي [[3 ژوئن]] [[2006]]</li> <li id="cite_note-34">[[#cite_ref-34|↑]] {{cite web|url=http://www.guardian.co.uk/immigration/story/0,,1852513,00.html | عنوان = مهاجرت نتوانسته كاهش جمعيت اروپا را جبران كند| date=2006-08-17| accessdate=2006-08-20| publisher=[[The Guardian]]}}</li> <li id="cite_note-ethnic_britain-35">[[#cite_ref-ethnic_britain_35-0|↑]] {{cite web|url=http://news.bbc.co.uk/1/low/uk/2758453.stm|date=2003-02-13|accessdate=2006-05-21| عنوان = تصويري از نژادهاي حاضر در بريتانيا |publisher=[[BBC]]}}</li> <li id="cite_note-36">[[#cite_ref-36|↑]] {{cite web|url=http://www.compas.ox.ac.uk/publications/papers/Birmingham%20Background%20Paper%200206.pdf | عنوان = برابري نژادي در شهر بيرمنگام. طبق آخرين آمار موجود| date=2005| accessdate=2006-05-21| publisher=[[University of Oxford]]| pages=23|format={{PDFlink}} }}</li> <li id="cite_note-37">[[#cite_ref-37|↑]] [http://www.statistics.gov.uk/pdfdir/intermig1005.pdfs دفتر نشر آمار ملي] در تاريخ 20 اكتبر 2005</li> <li id="cite_note-38">[[#cite_ref-38|↑]] [http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk_politics/5273356.stm "حدود 600000" مهاجر جديد در اتحاديه اروپا], [[BBC]], 22 آگوست 2006. Retrieved 22 August 2006.</li> <li id="cite_note-39">[[#cite_ref-39|↑]] [http://www.statistics.gov.uk/cci/nugget.asp?id=1311 مهاجرت بين المللي: درصد ورود افراد در سال 2004 افزايش يافت], [[ONS]], 15 دسامبر 2005. Retrieved 24 August 2006.</li> <li id="cite_note-40">[[#cite_ref-40|↑]] [http://www.cepr.org/pubs/new-dps/dplist.asp?dpno=2055 سلطه زبان انگليسي، ادبيات انگليسي و سهولت يادگيري آن] Melitz, Jacques; Center for Economic Policy Research; 1999; Accessed May 26 2006 </li> <li id="cite_note-Christians-41">[[#cite_ref-Christians_41-0|↑]] "[http://www.statistics.gov.uk/cci/nugget.asp?id=293 سرشماري نشان مي دهد 72% مردم خود را مسيحي دانسته اند]", Office for National Statistics, Retrieved 14 May 2006</li> <li id="cite_note-42">[[#cite_ref-42|↑]] "[http://www.telegraph.co.uk/news/graphics/2004/12/27/nfaith27big.gif خدا و جامعه سكولار]", ''Telegraph'' YouGov Poll, retrieved 14 May 2006.</li> <li id="cite_note-43">[[#cite_ref-43|↑]] {{cite web|url=http://www.timesonline.co.uk/article/0,,3933-2299410,00.html | عنوان = به آخوندهايي نياز داريم كه بتوانند با نسل جوان ارتباط برقرار كنند |accessdate=2006-08-09 |date=2006-08-05 |publisher=[[The Times]]}} </li> <li id="cite_note-44">[[#cite_ref-44|↑]] {{cite web|url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2006/07/14/AR2006071401320.html عنوان= هندوهاي انگلستان كمتر از برباد دادن خاكستر مردگان استفاده مي كنند |accessdate=2006-08-09 |date=2006-07-15 |publisher=[[Washington post]]}}</li> <li id="cite_note-45">[[#cite_ref-45|↑]] "[http://www.imf.org/external/pubs/ft/weo/2006/01/data/dbcoutm.cfm?SD=2005&ED=2005&R1=1&R2=1&CS=3&SS=2&OS=C&DD=0&OUT=1&C=512-941-914-446-612-666-614-672-311-946-213-137-911-962-193-674-122-676-912-548-313-556-419-678-513-181-316-682-913-684-124-273-339-921-638-948-514-686-218-688-963-518-616-728-223-558-516-138-918-353-748-196-618-278-522-692-622-694-156-142-624-449-626-564-628-283-228-853-924-288-233-293-632-566-636-964-634-182-238-453-662-968-960-922-423-714-935-862-128-716-611-456-321-722-243-965-248-718-469-724-253-576-642-936-643-961-939-813-644-199-819-184-172-524-132-361-646-362-648-364-915-732-134-366-652-734-174-144-328-146-258-463-656-528-654-923-336-738-263-578-268-537-532-742-944-866-176-369-534-744-536-186-429-925-178-746-436-926-136-466-343-112-158-111-439-298-916-927-664-846-826-299-542-582-443-474-917-754-544-698&S=NGDPD&CMP=0&x=31&y=8 گزارش در مورد كشورها و افراد خاص، صندوق بين المللي پول، 2005. Retrieved 15 May 2006.</li> <li id="cite_note-46">[[#cite_ref-46|↑]] {{cite web| date=[[2006-04-26]] |url=http://www.statistics.gov.uk/statbase/Product.asp?vlnk=9333 | عنوان= شاخص خدمات (تجربي) |publisher=Office for National Statistics |accessdate=2006-05-24}}</li> <li id="cite_note-47">[[#cite_ref-47|↑]] "[http://www.marklazarowicz.org.uk/parliament/speeches2003/4.30(WH).htm بحث در مورد صنعت خدمات تجاري اسكاتلند، [[مارك لازاروويچ]] نماينده مجلس حزب كارگر، 30 آوريل 2003. Retrieved 16 May 2006.</li> <li id="cite_note-48">[[#cite_ref-48|↑]] {{cite web|last= |first= |url=http://www.world-tourism.org/facts/eng/pdf/highlights/2005_eng_high.pdf | عنوان = اسناد توريسم بين المللي |format={{PDFlink}} |work=UNWTO Tourism Highlights, Edition 2005 |pages=12 |publisher=[[World Tourism Organization]] | language= |accessdate=2006-05-24}}</li> <li id="cite_note-49">[[#cite_ref-49|↑]] [http://www.dti.gov.uk/ministers/speeches/hewitt150704b.html TUC كنفرانس توليد] سخنراني [[پاتريشيا هويت]] ، دانشكده تجارت و صنايع، 15 جولاي تاريخ دسترسي : 16 مي 2006</li> <li id="cite_note-50">[[#cite_ref-50|↑]] {{cite web| date=[[2005-02-28]] |url=http://www.mori.com/polls/2005/citigroup-feb.shtml | اتحاديه اروپا و قانون اساسي EMU عنوان = ورود به |publisher=[[MORI]] |accessdate=2006-05-17}}</li> <li id="cite_note-51">[[#cite_ref-51|↑]] {{cite web| عنوان = فصل دوم : بررسي منطقه و مشاركت متحدان: مشاركت تعدادي از متحدان ناتو |work = Allied Contributions to the Common Defense: A Report to the United States Congress by the Secretary of Defense|publisher=[[United States Department of Defense]]|date=March 2001|url = http://www.defenselink.mil/pubs/allied_contrib2001/Allied2001-Chap2.html|accessdate = 2006-10-14}}</li> <li id="cite_note-52">[[#cite_ref-52|↑]] {{cite web| عنوان = رتبه – بودجه نظامي – مقدار عددي |work = [[The World Factbook]]|publisher=[[Central Intelligence Agency]]|date=2006-10-05|url = https://www.cia.gov/cia/publications/factbook/rankorder/2067rank.html|accessdate = 2006-10-14}}</li> <li id="cite_note-53">[[#cite_ref-53|↑]] "[http://www.mod.uk/NR/rdonlyres/6FBA7459-7407-4B85-AA47-7063F1F22461/0/modara_0405_s1_resources.pdf گزارش ساليانه و آمار سال هاي 2004 و 2005]", Ministry of Defence. Retrieved 14 May 2006. {{PDFlink}}</li> <li id="cite_note-54">[[#cite_ref-54|↑]] دفتر آمار ملي "بريتانيا در سال 2005 كتاب سال رسمي پادشاهي بريتانياي كبير و ايرلند شمالي" صفحه 89 </li> <li id="cite_note-55">[[#cite_ref-55|↑]] "[http://ed.sjtu.edu.cn/rank/2005/ARWU2005_Top100.htm 500 دانشگاه برتر جهان (100-1)[، دانشگاه شانگهاي جياو تانگ، 2005. تاريخ دسترسي : 15 مي 2006 </li> <li id="cite_note-56">[[#cite_ref-56|↑]] "[http://education.guardian.co.uk/higher/research/story/0,,1736095,00.html بريتانيا در رتبه دوم توليد علم]]" ، "گاردين" 21 مارس 2006، تاريخ دسترسي : 14 مي 2006 </li> <li id="cite_note-57">[[#cite_ref-57|↑]] [http://www.timesonline.co.uk/section/0,,1782,00.html ABC آمار تيراژ روزنامه هاي ABC ، "[[روزنامه تاميز]]" و [[12 مي]]، 2006 . تاريخ دسترسي: 16 مي 2006 </li> <li id="cite_note-58">[[#cite_ref-58|↑]] {{cite web | url = http://www.abc.org.uk/ | عنوان = اداره بررسي تيراژ "بررسي تيراژ ميانگين تعدادي از روزنامه هاي ملي (پادشاهي بريتانيا) 3 جولاي 2006 تا 3 جولاي 2006". | تاريخ دسترسي : 4/9/2006 }} تيراژ "Daily Telegraph" را برابر 844.929 و تيراژ "The Times" را برابر 620456 اعلام كرده است. </li> <li id="cite_note-59">[[#cite_ref-59|↑]] عده اي از قانوگذاران اعتقاد دارند كه "خدايا ملكه را حفظ كن" (God Save The Queen)" سرود ملي بريتانيا نيست (يا اين سرود ملي "رسمي" انگلستان نيست) چرا كه هيچ قانوني اين موضوع را تصويب نكرده است. در بريتانيا تصويب چنين قوانين غيرضروري است و اعلام رسمي آن براي تبديل آن به سرود ملي كفايت مي كند. </li> <li id="cite_note-60">[[#cite_ref-60|↑]] {{cite web|url=http://www.24carat.co.uk/britanniaframe.html | عنوان = بريتانيا روي سكه هاي بريتانيايي |publisher=Chard |accessdate=2006-06-25}}</li></ol></ref> [ویرایش] = لينك هاي خارجي = الگو:پرتال اطلاعات بیشتری را در پادشاهي بريتانيا در پروژه‌های خواهر ویکی‌پدیا بیابید: تعاریف لغت‌نامه‌ای کتاب‌ها گفتارها منابع نوشتاری تصاویر و رسانه وقایع خبری منابع آموزشی y سايت رسمي پادشاهي بريتانيا Official website of the سايت رسمي دولت پادشاهي بريتانيا راهنماي رسمي توريسم در بريتانيا كتاب سال رسمي پادشاهي بريتانيا الگو:Wikitravel > ! -- لطفاً قبل از افزودن لينك به فهرست، در صفحه گفتگو آن را به بحث بگذاريد- يادتان نرود كه راهنماي WP:EL را بخوانيد. --< الگو:عنوان انگليسي الگو:شوراي امنيت سازمان ملل الگو:ناتو الگو:جي 8 {{اروپا} الگو:كشورهاي اتحاديه اروپا الگو:پادشاهي بريتانيا }{ روابط پادشاهي بريتانيا}} ]] رسته: تاسيس در سال 1801[[ ]] رسته: جزاير بريتانيا[[ ]] رسته: كشورهاي انگليسي زبان [[ ]] رسته: كشورهاي اروپايي [[ ]] رسته: پادشاهي قانون اساسی [[ ]] رسته: ملت هاي دريانورد [[ ]] رسته: پادشاهي متحده [[ ]] رسته: كشورهاي جزيره [[ ]] رسته: اعضاي جي [[