زمان
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دو ديدگاه مختلف در تعريف زمان وجود دارد ديدگاه اول بيان می کند که زمان قسمتی از ساختار های اساسی جهان است ، بعدی است که اتفاقات پست سر هم در آن رخ می دهند همچنين اين ديدگاه بيان می کند که زمان قابل اندازه گيری است.
اين يک نوع ديدگاه واقع گرايانه است که آیزاک نیوتن بيان می کند و از اين رو گاهی با نام زمان نيوتونی شناخته می شود.
در مقابل, ديدگاه ديگری چنين بيان می کند که زمان قسمتی از ساختار های ذهنی انسان است (همراه فضا و عدد) آن چنان که ما در ذهن خود سلسله اتفاقات را دنبال می کنيم همچنين در ذهن خود برای طول آن اتفاقات کميت هايی را از قبيل ثانيه و دقيقه تعريف می کنيم. تعريف دوم به هيچ هويت مستقلی برای زمان اشاره نمی کند که اتفاقات درون آن رخ دهد. اين ديدگاه حاصل کار گات فرايد لايب نز و امانويل کانت می باشد که زمان را قابل اندازه گيری نمی داند و می گويد تمام اندازه ها در سيستم ذهنی بشر رخ می دهد.
به طور کلی در فيزيک زمان و فضا به عنوان کميت های بنيادی محسوب می شوند و امکان بيان تعريفی دقيق برای آنها در غالب ديگر کميت ها نيست به اين خاطر که بقيه کميت ها از قبيل سرعت ، نيرو و انرژی همگی به وسيله اين دو کميت تعريف شده اند.
نظریه ای متفاوت در ماهیت زمان : بنا بر این نظریه, زمان عامل همه جا موجود و عامل گسترش جهان است , به عبارت دیگرآفرینش زمان مقدم بر آفرینش جهان هستی است , به گونه ای که زمان محیط بر جهان هستی شده و یا وجود جهان بدون زمان بی معنی هست . و نیز عامل گسترش جهان بودن زمان بدین معنی هست که جهان از ابتدای آفرینش در حال گسترش بوده و تنها عامل آن زمان است .
اینجانب امیر جاهدی دانشجوی رشته ریاضی کاربردی. ارتباط از طریق ایمیل : amir.je@gmail.com
کمیتی است بیانگر مدت انجام کاری.
یکای این کمیت در سیستم متریک ثانیه میباشد. سایر واحدهای این کمیت عبارتاند از:
[ویرایش] پیوندهای بیرونی
[ویرایش] منابع
- Reichenbach, Hans. The Philosophy of Space & Time, Translated by Maria Reichenbach and John Freuned, Dover Publications, Inc., New York, 1957. Standard Book Number: 486-60443-8