عملکرد دولت محمود احمدی‌نژاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

تا زمانی که اختلاف نظرهای صفحهٔ بحث رفع نشده‌اند، این صفحه محافظت شده‌است تا ویرایش نشود. محافظت به معنی تأیید نسخهٔ فعلی صفحه نیست. بعلاوه می‌توانید درخواست خارج‌شدن از محافظت این صفحه را مطرح نمایید.

در بی‌طرفی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد. لطفاً به گفتگوهای صفحهٔ بحث مراجعه کنید.

ایران
سیاست و حکومت ایران
قانون اساسی مجلس خبرگان هاشمی رفسنجانی رهبر سید علی خامنه‌ای رئیس جمهور محمود احمدی‌نژاد معاون اول رئیس جمهور پرویز داوودی مجلس شورای اسلامی ایران علی لاریجانی شورای عالی امنیت ملی ایران سعید جلیلی شورای نگهبان احمد جنتی مجمع تشخیص مصلحت نظام هاشمی رفسنجانی شوراهای شهر و روستا وزارت دفاع مصطفی محمد نجار قوه قضاییه محمود شاهرودی وزارت اطلاعات غلام حسین محسنی اژه‌ای بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران طهماسب مظاهری وزارت نفت غلامحسین نوذری شرکت ملی نفت ایران وزارت جهاد کشاورزی محمد رضا اسکندری رهبران سید روح‌الله خمینی سید علی خامنه‌ای روسای جمهوری ابوالحسن بنی‌صدر محمد علی رجایی سید علی خامنه ای اکبر هاشمی رفسنجانی سید محمد خاتمی محمود احمدی‌نژاد نخست وزیران محمد علی رجایی محمدجواد باهنر محمدرضا مهدوی کنی میرحسین موسوی انتخابات‌ها اخیر: مجلس شورای اسلامی (۸۷-۱۳۸۶) پیش ‌رو: ریاست جمهوری (۱۳۸۸) استان ها شهرستان ها احزاب سیاسی روابط خارجی ایران  نمایش • بحث • ویرایش

محمود احمدی‌نژاد ششمین رئیس جمهوری اسلامی ایران است. این مقاله به گزیده‌ای از رویدادهایی که در دوران ریاست جمهوری او اتفاق افتاده می‌پردازد.

فهرست مندرجات ۱ انتقاد شدید از دولت های گذشته ۲ کابینه و تغییرات آن ۲.۱ محسنی اژه‌ای، وزیر اطلاعات و پور محمدی وزیر کشور ۳ سیاست اتمی ۳.۱ تغییرات در دیپلماسی کشور ۴ متن عنوان ۴.۱ شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل، سال ۸۴ ۴.۲ اعطای کمک به فلسطینیان ۵ موضع‌گیری در قبال اسرائیل ۵.۱ جابجایی اسرائیل و نفی هولوکاست ۵.۲ سخنرانی در سمینار جهان بدون صهیونیسم ۶ عملکرد اقتصادی ۶.۱ کاهش ۴/۲ درصدی رشد اقتصاد ایران در دو سال اول ۶.۲ افزایش ۴۸ درصدی ارزش صادرات غیرنفتی ایران در دوسال اول ۶.۳ افزایش تعهدات خارجی ایران به ۹۰ میلیارد دلار در دو سال اول ۷ انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی ۸ ارائه وام و کمک نفتی به سریلانکا و کاهش تعرفه گمرکی چای سریلانکا ۹ بخشش طلب‌های ایران از ۴ کشور ۱۰ محدودیت در ارائه اینترنت با سرعت بالا ۱۱ نامه به سران سیاسی جهان ۱۱.۱ نامه به جرج بوش ۱۱.۲ نامه به آنگلا مرکل و پاپ ۱۱.۳ نامه به سارکوزی ۱۲ محدودیت‌ها و برخوردهای اجتماعی ۱۲.۱ احتمال ضبط مکالمات و پیام کوتاه تلفنهای همراه ۱۲.۲ برخورد با کمپبن یک میلیون امضا ۱۲.۳ طرح ساماندهی سایت‌ها و وبلاگها ۱۲.۴ وادار کردن شرق به تغییر سردبیر ۱۲.۵ توقیف دوم «روزنامه شرق» ۱۲.۶ توقیف «روزنامه روزگار» ۱۲.۷ توقیف سوم «روزنامه شرق» ۱۲.۸ پلمپ «وب‌گاه بازتاب» با شکایت دولت ۱۲.۹ پلمپ کافه کتاب ها ۱۲.۱۰ سختگیری در صدور مجوز برای نشریات ۱۲.۱۱ جایزه «منتقد منصف» ۱۲.۱۲ توقیف «فصلنامه مدرسه» ۱۳ طرح ارتقای امنیت اجتماعی ۱۴ برگزاری سیرک توسط سازمان حفاظت از محیط زیست ۱۵ استفاده از سگ‌های پاسبان در نمایشگاه مطبوعات و دستگیری ولی‌زاده ۱۶ پانویس ۱۷ جُستارهای وابسته

انتقاد شدید از دولت های گذشته

انتقاد شدید از دولت های گذشته و در عین حال اغراق در فعالیت های خود یکی از از محورهای اصلی مواضع دولت احمدی نژاد را شامل می شود. در حالیکه که احمدی نژاد در کابینه هاشمی رفسنجانی بعنوان استاندار اردبیل حضور داشته است و همچنین ریاست جمهوری ایران برای هشت سال در اختیار علی خامنه ای رهبر فعلی ایران قرار داشت، احمدی نژاد تنها 2 ماه پس از روی کار آمدن مدعی شد که دولت های قبل هیچ کار اساسی نکرده اند در حالیکه او در این 2 ماه چهار مصوبه زیر بنایی اقتصادی داشته است. :با احترام به تمام دولتهاي قبلي، آنها در اين مدت مصوبات زيربنايي، مترقي و اساسي نداشتند .......دولت به خوبي و با تدبير عمل كرد و امروز شرايط ما در همه موارد به مراتب بهتر از چند ماه قبل است. رييس جمهوري اضافه كرد: دولت قبلي در دور اول، بيش از پنج ماه طول كشيد تا مستقر شود و سياستهاي اقتصادي دولت قبلي بعد از دو سال اعلام شد حال آنكه اين دولت در عرض دو ماه، چهار مصوبه زيربنايي و اقتصادي داشت. احمدي نژاد مصوبات مهم دولت در دو ماه اخير را برشمرد و گفت: به نظرم اينها مصوبات بسيار بزرگي است. دولت كارش را بي‌سروصدا انجام مي‌دهد و تنها دولتي است كه در دو ماه، تا اين حد مورد هجوم تبليغات دروني و بيروني قرار گرفته است. ^[۱]

پروسه برنامه اتمی ایران از سالهای قبل از انقلاب آغاز و پس از توقفی 10 ساله ناشی از انقلاب و جنگ مجددا دنبال شد ، اما دولت احمدی نژاد سعی داشت که این اقدام را به نام خود تمام کند. دست یابی ایران به غنی سازی در ماههای آخر دولت پیشین صورت گرفت و توسط رییس جمهور وقت اعلام گرید ، اما در جریان راه اندازی رسمی سانتریفیوژ ها برای تولید کیک زرد در نطنز و جشن هسته ای که توسط دولت صورت گرفت ، هیچ اشاره ای به نقش دولت های قبلی نشد و از هیچ یک از آنان هم دعوت به عمل نیامید. این درحالی بود که احمدی نژاد بر سر سفره آماده شده در دولت های قبل نشسته بود و از دستاوردهای آنان استفاده کرد. ^[۲]

کابینه و تغییرات آن

• استعفای وزیر آموزش و پرورش:محمود فرشیدی وزیر آموزش پرورش که یک بار هم توسط مجلس هفتم استیضاح شده بود و رای آورده بود، شنبه ۱۰ آذر استعفا داد. احمدی نژاد استعفای وی را پذیرفت و علی احمدی را به‌عنوان سرپرست وزارتخانه منصوب کرد.^[۳]

^[4]

نوشتار اصلی را بخوانید: سوابق و تغییرات در کابینه محمود احمدی نژاد

محسنی اژه‌ای، وزیر اطلاعات و پور محمدی وزیر کشور

با توجه به اینکه اکثریت مجلس هفتم در اختیار اصولگرایان قرار داشت، محسنی اژه در هنگام اخذ رای اعتماد از مجلس هیچ مخالفی نداشته و با ۲۱۷ رای مثبت در برابر ۵۱ رای منفی به کابینه راه یافت.^[۴] وی پیشتر مسئول گزینش وزارت اطلاعات، نماینده قوه قضائیه در وزارت اطلاعات، دادستان دادگاه ویژه روحانیت تهران و دادستان کل دادگاه ویژه روحانیت بوده‌است.

پور محمدی در مقابل تنها ۱۵۳ رای مثبت در برابر ۵۱ رای منفی و ۳۱ رای ممتنع کسب کرد و به کابینه راه یافت. وی طی سالهای ۹۰ تا ۹۹ میلادی معاون خارجی وزارت اطلاعات بوده‌است.

پس از روی کار آمدن اژه‌ای و پور محمدی، علیرضا افشار فرمانده سابق بسیج به‌عنوان معاون سیاسی وزارت کشور منصوب شد. او همچنین در حال حاضر رییس ستاد انتخابات کشور برای انتخابات مجلس هشتم است.^[۵] درحالیکه طی سالهای اخیر و خصوصا انتخاباتی که منجر به پیروزی احمدی نژاد شد اکثر کاندیدها از دخالت سپاه و بسیج در انتخابات شکایت کرده بودند. کروبی و هاشمی رفسنجانی و معین علنا سپاه را به دست بردن در انتخابات متهم کردند و کروبی نامه شدید الحنی را برای خامنه‌ای ارسال کرده و از همه پست‌های ارائه شده توسط خامنه‌ای کناره گیری کرد.^{[۶] [۷]}و همچنین ذوالقدر از فرماندهان عالیرتبه سپاه نیز به معاون امنیتی وزیر کشور منصوب شد. طرح افزایش اختیارات وزارت اطلاعات نیز به مجلس رفت. و برخورد با دانشجویان، کارگران، فرهنگیان، مطبوعات و اقلیت‌های قومی و مذهبی... شدت گرفت.^{[۸] [۹] [۱۰]}

۲۸مرداد ۸۵ نمایندگان مجلس هفتم که موفق به بازدید از بخش‌های بند ۲۰۹ اوین که تحت کنترل اطلاعات است نشده بودند محسنی اژه‌ای را به مجلس فراخواندند.^[۱۱]

سیاست اتمی

با روی کار آمدن دولت محمود احمدی‌نژاد عملا هیچگونه تغییری در سیاست‌های کلی اتمی ایران به وجود نیامد. چرا که اینگونه تصمیمات کلان، در ساختار تصمیم گیری‌های سیاسی ایران، در شورای عالی امنیت ملی اتخاذ می‌گردد. بسیاری معتقدند سید محمد خاتمی رئیس جمهور پیشین اندکی قبل از آغاز ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، دستور ازسرگیری غنی سازی را صادر نمود. لیکن عکس العمل خارجی این عمل، چند روز بعد و در زمان ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد بروز نمود. تغییر در نفرات تیم مذاکره کننده ایران درباره مذاکره هسته‌ای با کشورهای اروپایی در اولین گام بهانه‌ای برای اتحاد عمل آمریکا و اروپا بر سر مساله ایران شد.^[۱۲]

از سرگیری فعالیت‌های هسته‌ای مربوط به غنی سازی اورانیوم توسط ایران که در هر حال در هشتمین روز ریاست جمهوری وی اعلام شد، باعث واکنش‌های مختلفی گردید. برخی از کشورهای جنبش عدم تعهد از این اقدام استقبال نمودند و درمقابل برخی از کشورهای اروپایی به رهبری انگلستان، با نزدیک شدن به موضع آمریکا، از ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت حمایت کرد. این پرونده پیش از این و تا یک هفته پس از آغاز به کار مجدد مجتمع اصفهان، در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی بررسی می‌شد. ایران و برخی از کشورهای مستقل این اقدام را غیر حقوقی و غیر قانونی خواندند.

تغییرات در دیپلماسی کشور

روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد، باعث تغییراتی در ترکیب نهادهای گوناگون زیر مجموعه دولت، ازجمله تغییراتی در ترکیب نهادهای تصمیم سازی سیاست خارجی ایران شد. در یکی از بحث انگیز ترین این تغییرات، دولت با تغییر درترکیب شورای امنیت ملی، علی لاریجانی را جایگزین حسن روحانی، رئیس تیم مذاکره کننده با اروپا پیرامون سیاست خارجی ایران کرد و اعضای تیم جدید مذاکرات هسته‌ای ایران کاملاً تغییر کرد. در بدنه دستگاه دیپلماسی ایران نیز تغییراتی صورت گرفت. برای مثال حدود ۴۰ سفیر ایران در سایر کشورها، ازجمله بیشتر سفرای ایران در کشورهای اروپایی به تهران فراخوانده شدند و چهره‌های دیگری جایگزین آنها شدند.

متن عنوان

شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل، سال ۸۴

محمود احمدی‌نژاد در ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۵ برای شرکت در شصتمین مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک رفت. در سخنرانی نخست او بیش تر به طور غیرمستقیم به نقش آمریکا در نارسایی‌های سازمان ملل اشاره کرد و در سخنرانی دوم در مورد حل بحران هسته‌ای ایران صحبت کرد.^[5]

اعطای کمک به فلسطینیان

اسماعیل هنیه، نخست وزیر حماس پس از پایان سفرش از تهران اعلام کرد که در سال ۱۳۸۶ جمهوری اسلامی ۲۵۰ میلیون دلار کمک مالی به فلسطینیان می‌کند.^[۱۳][۱۴]

موضع‌گیری در قبال اسرائیل

با انتخاب محمود احمدی‌نژاد تغییر چشمگیری در سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران در خصوص اسرائیل و صهیونیزم به وجود نیامد. ایشان نیز مانند سایر روسای جمهوری اسلامی اسرائیل را نمونه بارزی از تروریسم دولتی دانست و کشوری به نام اسرائیل را به رسمیت نشناخت. بنابراین پس از انتخاب وی نیز بطور رسمی اسرائیل در ایران رژیم اشغالگر قدس خطاب می‌شود.

جابجایی اسرائیل و نفی هولوکاست

محمود احمدی‌نژاد که برای شرکت در نشست فوق‌ العاده سران سازمان کنفرانس اسلامی در شهر مکه در عربستان سعودی به سر می‌برد، طی نشستی خبری در این شهر گفت قبول ندارد که هیتلر، رهبر آلمان نازی میلیونها یهودی را در کوره‌های آدم‌سوزی سوزانده ^{[نیازمند منبع]} و حتی اگر فرض بر صحت این ادعا گذاشته شود، چرا اروپایی‌هایی در خاک خود مثلاً در آلمان یا اتریش چند ایالت را به ‌صهیونیست‌ها نمی‌دهند تا حکومت خود را در آن ایجاد کنند.^{[نیازمند منبع]} این اظهارات نیز واکنش برخی کشورهای جهان و سازمان ملل متحد را برانگیخت. ^[6]

نوشتار اصلی را بخوانید: انکار هولوکاست

محمود احمدی‌نژاد در اواخر سال ۲۰۰۵ میلادی با افسانه خواندن نسل‌کشی یهودیان، در اردوگاه‌های مرگ آلمان نازی، مسألهٔ کشته شدن ۶ میلیون یهودی در جنگ جهانی دوم را زیر سؤال برد؛ همچنین او این سؤال را مطرح کرد که اگر این واقعه اتفاق افتاده باشد، چرا فلسطینیان باید تاوان آن را پس بدهند.

سخنرانی در سمینار جهان بدون صهیونیسم

محمود احمدی‌نژاد در سخنرانی‌ خود، در سمیناری دولتی تحت عنوان «جهان بدون صهیونیسم»، خواستار محو شدن رژیم اسراییل از روی نقشه جهان شد. این سخنان توسط اسرائیل به «نابودی اسرائیل» و «محو آن از روی زمین» تعبیر شد و واکنش‌های زیادی را در سراسر جهان برانگیخت^{[نیازمند منبع]}. نامبرده بعدها و در سال ۱۳۸۶ توضیح داد که منظورش از حذف اسرائیل از روی نقشه، چیزی مانند حذف شوروی از روی نقشه بوده‌است و نه الزاما حذف از طریق جنگ. کوفی عنان رئیس سازمان ملل متحد در پی سخنان اولیه وی، سفر خود به ایران را لغو نمود^{[نیازمند منبع]}. پیش از او نیز بارها مشابه این جملات از زبان دیگر مسؤلان بلند پایه جمهوری اسلامی ایران، از جمله سید علی خامنه‌ای گفته شده بود.^[7]

عملکرد اقتصادی

کاهش ۴/۲ درصدی رشد اقتصاد ایران در دو سال اول

بر اساس گزارش بانک مرکزی ایران، رشد اقتصادی ایران از 7.1 درصد در سه ماه اول سال ۱۳۸۴ خورشیدی به ۷/۴ درصد در سه ماه اول سال ۱۳۸۵ کاهش یافته‌است.^[۱۵]

به گزارش تازه صندوق بین المللی پول، به رغم برخوردار بودن ایران از یک دوره استثنایی رونق در عرصه در آمدهای نفتی، نرخ رشد اقتصادی این کشور از ۷٫۵ درصد در سال ۲۰۰۲ به ۵٫۴ درصد در سال ۲۰۰۵ کاهش یافته و در سال آینده میلادی نیز به ۴٫۹ درصد خواهد رسید.^[۱۶]

افزایش ۴۸ درصدی ارزش صادرات غیرنفتی ایران در دوسال اول

گمرک ایران در آبان ماه سال ۱۳۸۵ اعلام کرد: صادرات غیرنفتی کشور در هشت ماهه نخست امسال با ‪ ۴۸‬درصد افزایش نسبت به مدت مشابه سال گذشته، ده میلیارد و یکصد میلیون دلار و و ارزش واردات این کشور در همان سال بیست وشش میلیارد دلار اعلام شد.[8]

اما همچنین برخی از اقتصاددانان از جمله نایب رئیس سابق اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران، رشد صادرات غیرنفتی را محصول بالارفتن ارزش انرژی بر فرآورده‌های پتروشیمی و فولاد می‌دانند و بر این باورند که تحولی در افزایش محسوسی در کمیت صادرات ایران پدید نیامده و این مسئله تنها به افزایش ارزش صادرات محدود می‌شود.^[۱۷]

افزایش تعهدات خارجی ایران به ۹۰ میلیارد دلار در دو سال اول

معاون پژوهش‌های اقتصادی مجمع تشخیص مصلحت نظام در تاریخ ۱۸ آذر ۱۳۸۵ رسما اعلام کرد که: هم‌اکنون کشور دارای ۶۰ میلیارد دلار ذخایر ارزی و۹۰ میلیارد دلار تعهد خارجی است.^[۱۸]

گروهی از استادان اقتصاد دانشگاه‌های ایران در نامه‌‏ای به تاریخ ۲۱ خرداد ۱۳۸۶ به محمود احمدی‌‏نژاد، رئیس‌‏جمهور نظام اسلامی ایران «شرایط اقتصادی کشور و سیاست‌‏های دولت» وی را مورد انتقاد شدید قرار دادند.^[۱۹]

انحلال سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی

محمود احمدی‌نژاد طی اقدامی بحث برانگیر ^[۲۰] سازمان مدیریت و برنامه ریزی را منحل نمود و سازمان‌های مدیریتی استانی به استانداری‌ها الحاق شد.^[۲۱]

مخالفان این تصمیم معتقدند که دولت محمود احمدی‌نژاد به منظور حذف نظارت یک نهاد فرابخشی این تصمیم را اتخاذ کرده‌است و این تصمیم را به معنای حذف برنامه ریزی و نظارت در دولت تعبیر کرده‌ است.^[۲۲]

ارائه وام و کمک نفتی به سریلانکا و کاهش تعرفه گمرکی چای سریلانکا

در راستای سیاست برقراری روابط با تمام کشورها و شکست پروژه‌ای که ایران ادعا می‌کند آمریکا برای در انزوا قرار دادنش اجرا کرده‌است، طی دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد نیز ایران تلاش برای ایجاد روابط با سایر کشورها را پیگیری نمود. در این راستا محمود احمدی نژاد نیز چون روسای جمهور پیشین یک وام یک و نیم میلیارد دلاری (یا به روایتی ۹/۱ میلیارد دلاری)در اختیار مقامات سریلانکایی قرار داد. متقابلا دولت سریلانکا نیز بر مواضع قبلی خود در حمایت از دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته‌ای برای همه کشورهای عضو ان پی تی پا فشاری نمود. لازم به ذکر است پرداخت این کمک از سوی ایران تائید نگردیده‌است.^{[۲۳] [۲۴]}

همچنین وزیر خزانه داری سریلانکا به روزنامه ملی این کشور گفت که دولت ایران با کاهش تعرفه گمرکی چای وارداتی از سریلانکا (علیرغم مشکلات گسترده چایکاران ایران) موافقت کرده و تسهیلاتی به دولت سریلانکا ارائه کرده‌است تا دولت آن کشور پول نفت خریداری شده از ایران را بلافاصله پرداخت نکند.وی این موافقت نامه‌ها را موفقیت بزرگی برای کشورش دانست و گفت ارزش پول کشورشان بااین توافق افزایش یافته‌است.^{[۲۵] [۲۶]}

بخشش طلب‌های ایران از ۴ کشور

دولت بخشش طلب‌های ایران از کشورهای سودان، تانزانیا، نیکاراگوئه و اردن که مربوط به وامهای پرداخت شده به این کشورها بوده‌است را تصویب و لایحه آنرا به مجلس ارسال کرد، مجلس هفتم نیز با این بخشش موافقت کرد. مبلغ طلب‌ها و سایر جزئیات در رسانه‌ها اعلام نشد. ^[۲۷][۲۸]

محدودیت در ارائه اینترنت با سرعت بالا

محمد سلیمانی، وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات دولت محمود احمدی‌نژاد در اواخر مهرماه سال ۱۳۸۵ شمسی اعلام کرد که دولت ایران تصمیم به محدود سازی اینترنت پرسرعتی گرفته که خود پیش از آن بر توسعه آن تاکید داشت. وی افزود :«با بررسی‌های انجام شده، کاربران خانگی نیازی بیشتر از این رقم (۱۲۸ کیلوبیت برثانیه) ندارند.»^{[۲۹] [۳۰]} این اقدام با اعتراض برخی کارشناسان مواجه شد. به اعتقاد این افراد، این سرعت برای توسعه صنعت آی تی کافی نیست. در مقابل عده‌ای نیر معتقدند این محدودیت برای جلوگیری از انتقال تصاویر برخی از شبکه‌های ماهواره‌ای از طریق اینترنت صورت گرفته‌است.

نامه به سران سیاسی جهان

نامه به جرج بوش

در ششمین ماه از ریاست جمهوری احمدی‌نژاد، علام شد که رییس جمهور ایران (احمدی‌نژاد) نامه‌ای برای سران کشورهای جهان می‌نویسد.^[۳۱] این خبر به عنوان خبری مهم مورد توجه محافل خبری جهان قرار گرفت و وقتی روشن شد که مخاطب اولین نامه احمدی‌نژاد، جورج بوش رئیس جمهور آمریکا است، تحلیل و تفسیرها درباره متن آن شدت گرفت. وزارت خارجه آمریکا در اولین واکنش به نامه محمود احمدی‌نژاد، آن را «تلاشی ضعیف» برای گفتگو با مردم آمریکا خواند.^[۳۲]

اما نامه «هجده صفحه‌ای» با استقبال سرد مقامات آمریکایی همراه بود.^[۳۳] بگفته مقامات کاخ سفید نامه وی حاوی پیامی نبود و در حقیقت هیچ پیشنهاد مشخص سیاسی در آن نبود.^[۳۴] در همین حال احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان و از روحانیون پرنفوذ در میان اصولگرایان، در خطابه نماز جمعه تهران، نامه محمود احمدی‌نژاد به جورج بوش، رییس جمهوری آمریکا را «عملی فوق العاده» و از «الهامات خدا» خواند.^[۳۵]

در همین حال کاخ سفید در موضعی رسمی اعلام کرد که به نامه احمدی‌نژاد جوابی داده نمی‌شود.^[۳۶] بی اعتنایی دولت آمریکا به نامه محمود احمدی‌نژاد باعث شد که وی در مصاحبه‌های مختلف، از آن به عنوان «بی اعتنایی رییس جمهور آمریکا به نداهای صلح جویان جهان» یاد کند.^[۳۷]

نامه به آنگلا مرکل و پاپ

دو نامه بعدی محمود احمدی‌نژاد، به آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، ^[۳۸] و پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر کاتولیک‌های جهان نوشته شد، که در حقیقت تکرار مفاهیمی بود که در اولین نامه وی نیز بدان‌ها پرداخته شده بود. لازم به ذکر است که هر دو نامه احمدی‌نژاد بدون جواب ماند.

نامه به سارکوزی

در تاریخ ۲۷ آبانماه ۱۳۸۶ سخنگوی کاخ الیزه اعلام کرد که نامه‌ای از محمود احمدی نژاد خطاب به سارکوزی رییس جمهور فرانسه دریافت شده‌است. ارسال این نامه از سوی رئیس جمهور احمدی نژاد تایید شد و مفاد آن برقراری روابط دوجانبه و اشاره‌ای به موضوع هسته‌ای ایران اعلام گردید.سخنگوی کاخ الیزه مطالب نامه را در ارتباط با منافع دو کشور در لبنان و انتقاد از مواضع سارکوزی پیرامون برنامه هسته‌ای ایران دانست و متذکر شد که رئیس جمهور ایران، سارکوزی را جوان و بی تجربه نامیده‌است. ^{[۳۹] [۴۰]} خبرگزاری ایران ۴ آذر گزارش داد که نامه احمدی نژاد منجر به لغو سفر سارکوزی به ایران شده‌است.^[۴۱]

رسانه‌های داخلی پس از انتشار این نامه اعلام کردند که نامه از طریق وزارت خارجه ارسال نشده‌است و رئیس جمهور (از طریق یکی از نزدیکان) آنرا به سفیر فرانسه داده‌است. در نتیجه وزارت خارجه از محتوی آن اطلاع دقیق ندارد و در جستجوی آن است.^[۴۲]

محدودیت‌ها و برخوردهای اجتماعی

احتمال ضبط مکالمات و پیام کوتاه تلفنهای همراه

رزونامه هم میهن ۱۷ خرداد ۱۳۸۴ از ضبط و نگهداری مکالمات تلفن همراه و پیام کوتاه تا شش ماه توسط وزارت ارتباطات به دستور رئیس قوه قضائیه خبر داد. محمد سلیمانی وزیر ارتباطات کفته‌است: «اکنون با امکانات دیجیتالی که ایجاد شده‌است امکان ضبط وجود دارد اما هرکسی نمی‌تواند به مکالمات شهروندان دسترسی پیدا کند، مگر اینکه حکم قضایی داشته باشد". ^[۴۳]

برخورد با کمپبن یک میلیون امضا

کمپین یک میلیون امضا توسط عده‌ای از زنان و مردان طرفدار برابری حقوقی زن و مرد در سال ۸۵ راه اندازی شد و اولین فعالیت خود را با برگزاری تجمعی مسالمت آمیز در ۲۲ خرداد ۸۵ در ضلع غربی میدان هفت تیر تهران آغاز کرد.^[۴۴] این تجمع پیش از آغاز به شدن توسط نیروهای امنیتی سرکوب شد و بیش از ۷۰ نفر بازداشت شدند. برای اولین بار از پلیس زن برای سرکوب تجمع کنندگان استفاده شد.^[۴۵] اعضای این کمپین در ادامه به برگزاری کارگاههای آموزشی پیرامون مسایل حقوقی - اجتماعی زنان و جمع کردن امضا از زنان در دفاع از تغییر قوانین حقوقی ایران جهت برابری میان زن و مرد پرداختند. جمع آوری حداقل یک میلیون امضا در فرم‌های این کمپین توسط هواداران زن و مرد در داخل و خارج از کشور به‌عنوان یک فعالیت قانونی ادامه می‌یافت. در این مدت نیروهای امنیتی عده کثیری از فعالان این کمپین را بازداشت کردند. ^{[۴۶] [۴۷]}

• دستگیری و ضرب و شتم۲۵ نفر از اعضا در یک کارگاه آموزشی در خرم آباد^[۴۸]
• یورش نیروهای امنیتی و دستگیری روناک صفار زاده^[۴۹]
• بازداشت مریم حسین خواه^[۵۰]
• محکومیت دلارام علی و عالیه اقدام دوست به زندان و شلاق^[۵۱]
• دستگیری امیر یعقوبعلی در پارک اندیشه تهران^[۵۲]
• دستگیری ناهید کشاورز، سارا ایمانیان و همسر وی، محبوبه حسین زاده و سعیده امین ^[۵۳]
• دستگیری طلعت تقی‌نیا، منصوره شجاعی و فرناز سیفی^[۵۴]
• دستگیری شهناز غلامی در تبریز
• محاکمه نسیم سرابندی و فاطمه دهدشتی^[۵۵]
• محاکمه گیتا احمدی ^[۵۶]
• بهمن امویی به ۶ ماه حبس محکوم شد.^[۵۷]

طرح ساماندهی سایت‌ها و وبلاگها

هیات دولت ۲۹ مرداد ۸۵ طرح ساماندهی سایت‌ها و وبلاگ‌ها را تصویب کرد که بر اساس ان همه سایت‌ها و بلاگهای ایرانی می‌بایست اطلاعات خود را در اختیار وزارت ارشاد قرار دهند تا تا تحت نظارت وزارت ارشاد قرار گیرند.لازم به ذکر است که این طرح آزادی مطبوعات و وبلاگ نویسی را در ایران محدودتر از قبل کرده و آزادی را در معرض خطر جدی قرار داده‌است. ^[۵۸]

۱۱ دیماه ۸۶ وزارت ارشاد ۲ ماه فرصت داد تا همه سایت‌ها و وبلاگها برای ثبت به سایت ساماندهی^[۵۹] مراجعه کرده و اقدام کنند، درغیر اینصورت با آنان برخورد خواهد شد.^{[۶۰] [۶۱]}

این طرح با اعتراضات گسترده‌ای روبرو شد، ^{[نیازمند منبع]} منابع خبری اعلام کردند که میزبانی سایت ساماندهی که قرار است اطلاعات تمام سایت‌های دولتی و شخصی ایرانی را بر عهده داشته باشد در خارج از ایران ثبت شده (آمریکا و چین) و حاوی چندین ایراد فنی و امنیتی است.^[۶۲] چندی بعد وزارت ارشاد وبلاگهایی که دارای دامنه اختصاصی نیستند را معاف کرد.^[۶۳] ۲۰ دیماه روزنامه کیهان از ارسال ۲۰ نامه اعتراضی از محافل حقوق بشری به شرکت میزبانی کنند سایت ساماندهی خبر داد و اعلام کرد که ۹ روز پس از اجرای طرح تنها ۸۴۰ وبلاگ و سایت از میان صدها هزار وبلاگ و سایت ایرانی خود را ثبت کرده‌اند. ^{[۶۴] [۶۵]}

برخی نیز این اقدام دولت را قانونگذاری و اجرای ان دانستند که خلاف قانون اساسی است.^[۶۶] مهلت دوماه اجرای طرح ۱۱ اسفند پایان یافت اما وزارت ارشاد آماری از تعداد سایت‌های ثبت شده نداد، چهار روز بعد نمایندگان اصولگرای اکثریت مجلس به وزیر ارشاد تذکر دادند و خواستار پیگیری اجرای طرح شدند. ۲۴ مرداد محمد پرویزی مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت ارشاد در همایش روز خبرنگار در اصفهان تعداد سایت‌ها و وبلاگهای ثبت شده را ت سه هزار و ‪ ۱۶‬عدد اعلام کرد که به شکست این طرح تعبیر شد.^[۶۷]

وادار کردن شرق به تغییر سردبیر

۲۱ مرداد ۸۵، هیات نظارت بر مطبوعات به روزنامه شرق دستور داد تا سردبیر خود(محمد قوچانی) را تغییر دهد تا از توقیف آن خودداری شود. مدیر مسئول، ۲۰ شهریوردر نامه‌ای به هیات نظارت این درخواست را پذیرفت اما خواستار مهلتی ۲ ماهه برای اینکار شد. گرچه همانروز شرق به دلیل چاپ کارتونی که هیات نظارت آنرا توهین به احمدی نژاد دانسته بود توقیف شد.^[۶۸]

توقیف دوم «روزنامه شرق»

۲۰ شهریور ۸۵ هیات نظارت بر مطبوعات روزنامه شرق را توقیف کرد.(روزنامه شرق قبل از آن به مدت هشت روز به همراه روزنامه نوروز بدلیل چاپ مطالبی از دادگاه قتل زهرا کاظمی توسط دادستان تهران مرتضوی توقیف شده بود) چاپ کارتونی که در آن خری را در مقابل اسب در صفحه شطرنج کشیده بود علت اصلی توقیف ذکر شده بود. هیات نظارت معتقد بود که در اطراف خر هاله نور کشیده شده و اشاره به محمود احمدی نژاد است. علل دیگری نیز همچون مصاحبه با سفیر آلمان یا تجلیل از بی بی سی^[۶۹] برای توقیف ذکر شده بود.^[۷۰] با رای هیئت منصفه شرق در اردیبهشت ۸۶ انتشار خود را از سر گرفت.

توقیف «روزنامه روزگار»

پس از توقیف روزنامه شرق، هیات تحریریه آن به روزنامه روزگار رفته و انتشار این روزنامه را که مدتی بود منتشر نمی‌شد از ۲۶ مهر ۸۵ سر گرفتند.^[۷۱] مجلس پنجم که اکثریت آن در اختیار محافظه کاران بود، بندی را به قانون مطبوعات اضافه کرده بود که بر اساس آن انتشار روزنامه‌ای که شبیه روزنامه توقیف شده باشد ممنوع است. علیرغم انکه هیات تحریریه شرق، فونت جدید و طرح تازه‌ای برای روزنامه روزگار در نظر گرفته بود اما هیات نظارت بر مطبوعات اعلام کرد که روح شرق در روزگار جاری است. وزارت ارشاد معتقد بود که زمینه انتشار روزنامه اجتماعی و اقتصادی است و نباید مطالب سیاسی داشته باشد، و روزنامه نگاران هم پاسخ دادند که همشهری و جام جم که هر دو صفحات سیاسی دارند زمینه شان اجتماعی است اما وزارت ارشاد به آنان اعتراض نمی‌کند چون تحت کنترل دولت هستند^[۷۲]، اما به هر حال صفحات سیاسی را حذف کردند و قوچانی هم استعفا داد اما باز هم اول آبان روزگار توقیف شد در حالیکه تنها موفق به انتشار ۳ شماره شده بود.^[۷۳] محمدرضا تابش دبیر فراکسیون اقلیت این توقیف و فشار به سایر رسانه‌ها را با در پیش بودن انتخابات دور سوم شوراها مرتبط دانست.^[۷۴]

توقیف سوم «روزنامه شرق»

روزنامه شرق که پیشتر هم ۲ بار توقیف شده بود، برای سومین بار بدلیل چاپ مصاحبه‌ای ادبی با ساقی قهرمان^[۷۵] چهاردهم مرداد توقیف شد.شرق در دو شماره پیاپی ار انتشار این مصاحبه عذر خواهی کرد. اولین بار سایت بازتاب (نزدیک به محسن رضایی)پس از چاپ این مصاحبه ادعا کرده بود که ساقی قهرمان همجنس باز است.این در حالی است که تا آنزمان کمتر کسی از نشریه‌ای اینترنتی به نام چراغ و همجنس باز بودن این خانم ۵۰ ساله خبر داشت. ^{[۷۶] [۷۷]} روزنامه شرق ۲۴ اردیبهشت انتشار مجدد خود را از سر گرفته بود.^[۷۸] رحمانیان مدیر مسئول روزنامه گفت: "اولین اشتباه روزنامهٔ شرق در دوران تازه تبدیل به آخرین اشتباه آن شد. هر چند، این اشتباه، کاملاً سهوی بوده، اما موجب توقیف شرق شد. بعد از انتشار این مطلب، مسوولان روزنامه متوجه شدند که مصاحبه‌شونده مشکل اخلاقی دارد به همین دلیل خیلی زود از همهٔ خوانندگان این روزنامه در دو روز متوالی عذرخواهی شد اما ظاهراً هیات‌نظارت اصل را بر مدارا قرار نداده‌است و با کوچک‌ترین خطا برخورد تندی داشته‌است. «هیچ انگیزه‌ای برای باز شدن دوبارهٔ شرق نداریم. مگر چند بار برای یک کار فرهنگی می‌توان سرمایه‌گذاری و هزینه کرد؟"^[۷۹] ساقی قهرمان نیز در وبلاگ شخصی اش تاکید کرد که مصاحبه درباره ادبیات بوده‌است:«باورهای من متفاوت با شرق است. اگر شرق می‌خواست در ارتباط با فرهنگ با من مصاحبه کند قبول نمی‌کردم. فرهنگ خود را تبدیل به محل عمل کرده‌است به گفتگو پا نمی‌دهد. اما موضوع مصاحبه ادبیات بود. باورهای ما در ادبیات هم با هم متفاوت است اما ادبیات هنوز محل گفتگو باقی مانده‌است. امکان بحث و توضیح می‌دهد. من عفایدم را در جواب پرسش‌های مطرح شده، در مورد شعر خودم و شاعری که من هستم، توضیح دادم. احتمال می‌دادم نظری که من در موارد مورد بحث در مصاحبه داده بودم در هفتهٔ بعد در همان روزنامه توسط همان خبرنگار، یا نویسندگان دیگر نقد بشود»^[۸۰] مجتبی پورمحسن نیز که‌ای مصاحبه را انجام داده بود هم گفت: "صاحبه من با خانم ساقی قهرمان منجر به توقیف روزنامه شرق شد. بگذریم که اکثریت قریب به اتفاق معتقدند که این مصاحبه بهانه بوده‌است. اما با توجه به اتهاماتی که بعضی رسانه‌های منتسب به اصولگرایان به نگارنده نسبت داده‌اند، ناگزیرم توضیحاتی را ارائه کنم. مصاحبه من با خانم ساقی قهرمان درباره شعر بوده و زبان شاعرانه. مصاحبه کاملاً تخصصی و ادبی بود و در آن هیچ نشانی از مسایل جنسی نیست. گفت‌وگو درباره جنسیت در شعر و زبان است و نه مسایل جنسی. اگر آقای کیانی این موضوع ساده را نمی‌فهمند، مشکل خودشان است و من بی‌تقصیرم.

من از کجا باید می‌دانستم که ساقی قهرمان همجنس‌خواه است؟ از مجله‌ای به نام چراغ نام برده‌اند که من هنوز ندیده‌ام. اما اگر در گوگل هم سرچ کنید نشانی از چنین مجله‌ای نمی‌بینید. در عین حال من اصلاً فکر نمی‌کردم بانویی ۵۰ ساله با دو فرزند تمایلات همجنس‌خواهانه داشته باشد! این ندانستن من گویا دردسرساز شده."^[۸۱]

توقیف این روزنامه هم‌زمان با داخل، بازتابهای فراوانی در رسانه‌های خارجی داشت.^[۸۲]

پلمپ «وب‌گاه بازتاب» با شکایت دولت

سایت بازتاب (نزدیک به محسن رضایی) که فعالیت خود را از سال ۸۱ آغاز کرده بود اول مهر ۸۶ پلمپ شد.دادستانی چندین فقره شکایت دولت را علت پلمپ دفتر این سایت ذکر کرد.^{[نیازمند منبع]} پیشتر ۲۴ بهمن ۸۵ بر اساس بیانیه معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد کمیتهٔ تعیین مصادیق فیلترینگ سایت‌های اینترنتی که متشکل از وزیر اطلات و ارشاد و نماینده صداو سیما است، این سایت را غیر قانونی اعلام کرده بود. چندی بعد نمایندگان مجلس صفار هرندی وزیر ارشاد را برای فیلترینگ این سایت احضار کرده بودند. ^{[۸۳] [۸۴] [۸۵]}

پلمپ کافه کتاب ها

دوم دیماه سال ۸۵ نیروی انتظامی «کافه تیتر» کافه‌ای که پاتوق روزنامه نگاران و اهل فرهنگ بود را پلمپ کرد. یکسال بعد در آخرین روزهای مهر ۸۵ اداه اماکن نیروی انتظامی ۷۲ ساعت به کافه کتاب‌های تهران زمان داد تا فروشگاهایشام را تخلیه کنند. نیروی انتظامی تداخل شغل را علت این اقدام عنوان کرد. روزنامه اعتماد ملی در سرمقاله خود در این باره می‌نویسد: «به نظر می‌رسد نگرانی اداره اماکن نباید تداخل فعالیت‌های صنفی باشد، زیرا اگر چنین باشد دراین پایتخت بزرگ پرونده‌های تخلف صنفی و حرفه‌ای بیشماری وجود دارد که کمتر نهاد و سازمانی خود را مسوول حل آنها می‌داند.اما باید متذکر شد <کافه‌کتاب>ها که مدتی است در کشور رایج شده، از قدیمی‌ترین دستاوردهای بنگاه‌ها، انجمن‌ها و کتابفروشی‌های جهان است. راستی اگر این فرهنگ تنها مختص کشورهای پیشرفته باشد، ما شایستگی تبعیت از آن را نداریم؟» ^[۸۶] سایت «کتاب نیوز» نیز به فعالیت کافه کتاب سرای اهل قلم در وزارت ارشاد اشاره کرده : «بر این اساس، کافه کتاب‌های تهران تنها ۴۸ ساعت فرصت دارند تا فروشگاه‌شان را تخلیه کنند. این در حالی است که هم‌اکنون کافه‌کتاب سرای اهل قلم وابسته به وزارت ارشاد که چند هفته‌ای از فعالیت آن می‌گذرد بدون هرگونه مشکلی به فعالیت خود ادامه می‌دهد و این شائبه را پیش آورده که وزارت ارشاد کافه‌کتاب خود را فعال کرده اما حمایتی از فعالیت دیگر کافه‌کتاب‌ها نمی‌کند. از سوی دیگر به گفته صاحب یکی از این کافه‌کتاب‌ها، فشار به کتاب‌فروشی‌ها و کافه‌کتاب‌ها هم‌زمان با افتتاح کافه‌کتاب سرای اهل قلم تشدید شده و ذهن‌ها را متوجه این امر کرده که وزارت ارشاد به عنوان ناظر کتابفروشی‌ها و انتشاراتی‌ها، می‌بایست از این مراکز حمایت کند.»^[۸۷]

ظاهراً اولین کافی کتاب ایران نخستین کافه کتاب تهران به همت نشر روشنگران و مطالعات زنان در اوایل دهه ۸۰ با عنوان پاتوق فرهنگی تهران با مدیرت شهلا لاهیجی شکل گرفت که شعار آن خواندن کتاب با یک فنجان چای بود، اما در نهایت مدیر این پاتوق با فشار نیروی انتظامی و نهادهای امنیتی ناگزیر به تعطیلی و تخلیه این مکان شد.^[۸۸] کافه کتاب نشر چشمه نیز که چندی بعد راه اندازی شد با دستور اداره اماکن نیروی انتظامی تعطیل گردیده بود.

نیروی انتظامی در نهایت و پس از پایان مهلت مقررشده، کافه کتاب نشر ثالث را که مقاومت کرده بود پنجشنبه سوم آبان پلمپ کرد. ^{[۸۹] [۹۰]}

سختگیری در صدور مجوز برای نشریات

در دوران احمدی نژاد ضمن توقیف چندین نشریه صدور مجوز برای نشریان هم به کندی و با سختگیری شدید انجام می‌گرفت تا جائیکه:«ه ۱۱۴۷ تقاضای انتشار مطبوعات را بررسی و برای کمتر از ۵۰ در صد تقاضاها اجازه انتشار صادر کرد. در میان این نشریات، روزنامه‌ها هیچ جایگاهی ندارند.»^[۹۱]

جایزه «منتقد منصف»

در جریان برگزاری چهاردهمین دوره نمایشگاه مطبوعات به پیشنهاد محمود احمدی‌نژاد جایزه‌ای نیز برای منتقدین منصف دولت در نظر گرفته شد، اما افرادی که به‌عنوان منتقد منصف انتخاب شدند عمدتاً از هوادارن رییس جمهور بودند. از آنجمله حسین شریعتمداری از روزنامه کیهان، کاظم انبارلویی از روزنامه رسالت به عنوان بهترین و منصف‌ترین منتقدان دولت محمود احمدی‌نژاد شناخته شدند.^{[۹۲][۹۳] [۹۴]} اعطا جایزه به آنان اعتراضات روزنامه نگاران را بر انگیخت، ۲۰۰ نفر از روزنامه نگاران طی بیانیه‌ای در تاریخ ۴ آذر به این اقدام اعتراض کرده و آنرا استهزای روزنامه نگاران و زمینه ساز محدودیت بیشتر دانستند.^{[۹۵] [۹۶] [۹۷] [۹۸]}

توقیف «فصلنامه مدرسه»

فصلنامه مدرسه که به مباحث تخصصی علوم انسانی می‌پرداخت در سال ۸۴ کار خود را آغاز کرد. روزنامه شرق درباره این نشریه می‌نویسد: «اولین شماره مجله مدرسه با صاحب امتیازی حسین خسروشاهی، سردبیری جلال توکلیان و دبیری تحریریه رضا خجسته رحیمی تیرماه ۸۴ منتشر شد. حمایت مالی از این نشریه را نیز موسسه غیرانتفاعی «معرفت و پژوهش» عهده دار است که در سال‌های گذشته کلاس‌ها و برنامه‌های متنوعی را در حوزه فلسفه و فرهنگ و اخلاق برگزار کرده‌است.»^[۹۹] این مجله را میتوان یکی از تربیونهای روشنفکری دینی دانست که پیشتر برخی از نشریات آنان همچون کیان توقیف شده بود. و برخی از روشنفکران وابسته به این نحله فکری از جمله دکتر سروش، محمد مجتهد شبستری و کدیور تحت فشار قرار گرفته بودند.

فصلنامه مدرسه ۱۵ آبان ۸۶ توسط هیات نظارت بر مطبوعات توقیف شد. علت توقیف مصاحبه‌ای با محمد مجتهد شبستری، از متالهان و روشنفکران دینی ایران عنوان شد^[۱۰۰] که وزارت ارشاد آنرا الحادی دانسته بود. ^{[۱۰۱] [۱۰۲]} تعدادی از روشنفکران ایرانی در بیانیه‌ای به توقیف این فصلنامه اعتراض کردند. ^[۱۰۳]

طرح ارتقای امنیت اجتماعی

^[9]

نوشتار اصلی را بخوانید: طرح ارتقای امنیت اجتماعی

جمهوری اسلامی ایران از اردیبهشت سال ۱۳۸۶ مجموعه برنامه‌هایی را در حوزه‌های مختلف اجتماعی و امنیتی به اجرا گذاشته‌است که از آنها با عنوان طرح ارتقای امنیت اجتماعی نام برده می‌شود. مجری این طرح نیروی انتظامی، سپاه و بسیج می‌باشد.^[۱۰۴] دولت مخالف برخوردهای انجام شده در قالب این طرح بود^[۱۰۵]، اگر چه معاون امنیتی وزیر کشور از این طرح استقبال کرده بود.^[۱۰۶] مراحل نخستین طرح بیشتر بر پوشش زنان تمرکز داشت و در مراحل بعدی ابتدا جمع آوری معتادان و سپس جمع آوری اراذل و اوباش نیز در دستور کار نیروی انتظامی قرار گرفت.

از سوی دیگر رفتار خشونت آمیز نیروی انتظامی در برخورد با متخلفان توسط رسانه‌ها و نیز مردم عادی تصویربرداری و پخش شد. صحنه‌هایی مانند یورش به منزل اوباش و خرده فروشان مواد مخدر، ضرب و شتم آنان و پیکرهای خون آلود متهمین ^[۱۰۷] نه تنها از سوی رسانه‌های مخالف حکومت بلکه از سوی رسانه‌های دولتی و صدا و سیما نیز پخش شدند. ^[۱۰۸]

انتشار تصاویر برخوردهای تکاندهنده پلیس و انتقادات عمومی به دنبال آن، موجب شد تا بین بین دادستانی و پلیس بر سر مسئولیت این اقدامات اختلاف افتد و هر یک تلاش کرد تا مسئولین آنرا به گردن دیگری اندازد ^{[۱۰۹][۱۱۰] [۱۱۱]}.

تعدادی از افرادی که با عنوان اشرار بازداشت شده بودند اعدام شدند و برخی نیز پس از آزادی عنوان کردند که در زندان کهریزک شکنجه شده‌اند. ^{[۱۱۲] [۱۱۳]}. بنا به این گزارشهای نهادهای حقوق بشر، ۸ نفر از بازداشت شدگان در زندان کهریزک جان باخته‌اند. ^[۱۱۴]

برگزاری سیرک توسط سازمان حفاظت از محیط زیست

سازمان حفاظت از محیط زیست اواخر آبان ۸۵ اقدام به برگزرای سیرک ایتالیایی در محوطه پارک پردیسان که زیر نظر این سازمان است نمود^[۱۱۵] و اولین اجرای سیرک با حضور مقامات سازمان و خانواده هایشان برگزار شد. خانم جوادی رییس سازمان گفت که هدف از این کار آشنا کردن مردم با حیوانات و پر کردن اوقات فراغت است وی افزود که تنها شرط ما رعایت موازین شرعی در جریان سیرک بوده‌است.^[۱۱۶] این اقدام با واکنش شدید سازمان‌های غیر دولتی مدافع محیط زیست روبرو شد. آنان تاکید داشتند که اگر برگزاری سیرک قانونی و شرعی هم باشد وظیفه سازمان حفاظت از محیط زیست نیست و اینکار شبیه تبلیغ سیگار (علیرغم قانونی بودن استعمال آن) توسط وزارت بهداشت است. صحنه‌های کشیدن سوسمارها بر روی زمین و... بر شدت اعتراض سازمانها غیر دولتی افزود اما منجر به تعطیلی سیرک نشد.رییس هیأت مدیره جمعیت آوای سبز به ایسنا گفت:«استقرار یک سیرک در محدوده سازمان محیط زیست به عنوان حافظ طبیعت و حیات وحش طنز بسیار تلخی است که فقط از عهده این سازمان برمی‌آید!» دکتر کهرم، بیولوژیست متخصص حیات وحش و استاد دانشگاه نیز در این خصوص گفت: «سیرک از نظر محیط زیست عبارت از بهره‌برداری و استثمار جانوران و نگهداری آنها در شرایط بسیار سخت است». خانم ابتکار رییس سابق سازمان حفاظت از محیط زیست نیز از این اقدام انتقاد کرد. سازمانهای غیر دولتی حمایت از حقوق حیوانات برگزاری سیرک توسط سازمان حفاظت از محیط زیست را در دنیا بی سابقه دانسته‌اند.^{[۱۱۷] [۱۱۸] [۱۱۹] [۱۲۰] [۱۲۱] [۱۲۲]}

استفاده از سگ‌های پاسبان در نمایشگاه مطبوعات و دستگیری ولی‌زاده

رها سازی سگ در آخرین روز از چهاردهمین دور نمایشگاه مطبوعات و پیش از ورود محمود احمدی نژاد با انتقاد روزنامه نگاران مواجه شد. رضا ولی زاره ضمن انعکاس انتقادات، اطلاعاتی در باره سگ‌های محافظ محمود احمدی نژاد منتشر کرد:" چهار سگ در تیم حفاظتی دکتر محمود احمدی نژاد به منظور تشخیص بمب و مواد منفجره به کار گرفته شده‌اند که هر یک به قیمت ۱۵۰ میلیون تومان از کشور آلمان خریداری شده‌اند. این سگ‌ها که از باهوش ترین و اصیل ترین نژاد سگ‌های آلمانی به شمار می‌آیند، هر یک از این ۴ سگ بالغ بر ۱۵۰ میلیون تومان خریداری شده‌اند که در مجموع رقم ۶۰۰ میلیون تومان به خرید آن‌ها اختصاص یافته‌است.

روز چهار شنبه (۲۳/۸/۸۶) هم‌زمان با بازدید دکتر احمدی نژاد این سگ‌ها در محل نمایشگاه رها شدند تا به انجام عملیاتی که نزد تیم حفاظتی و خبرنگاران به عنوان «چک و خنثی» معروف است بپردازند. این عملیات در روز چهار شنبه از ساعت ۱۲ ظهر آغاز شد و به گفته نمایندگان رسانه‌ها در غرفه‌های نمایشگاه با توهین آمیز ترین رفتارها از سوی تیم حفاظتی رئیس جمهور همراه بود. تمامی نمایندگان غرفه‌ها در ساعات یاد شده ناچار بودند پشت درها بایستند یا در پارک لاله قدم بزنند. اما این انتظار در ساعت ۱۴:۳۰ نیز پایان نیافت؛ چرا که رئیس جمهور با چهار ساعت تأخیر به نمایشگاه آمد و بازدید ایشان هم چندان به طول نینجامید."^[۱۲۳] وی اندکی پس از انتشار این مطلب با شکایت نهاد ریاست جمهوری بازداشت شد.^{[۱۲۴] [۱۲۵] [۱۲۶]} ۱۱ آذر گزارشگران بدون مرز در بیانیه‌ای دستگیری ولی زاده را محکوم کرد، این در حالیست که سایت شخصی ولی زاد در حین بازداشت وی از کار افتاده و مطلب انتقادی وی از احمدی نژاد از وبلاگش برداشته شده‌است.^[۱۲۷]

پانویس

جُستارهای وابسته

• تقلبات احتمالی در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران
• طرح ارتقای امنیت اجتماعی در دولت محمود احمدی‌نژاد
• نرخ بیکاری در ایران
• بحران اتمی ایران

ن . ب . و محمود احمدی‌نژاد انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۴) • عملکرد ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد • عملکرد محمود احمدی نژاد در دوران شهرداری تهران • ادعای نقش امام زمان در دولت محمود احمدی نژاد • سفر محمود احمدی‌نژاد به نیویورک (۲۰۰۷) • سفر محمود احمدی‌نژاد به رم (۲۰۰۸) • نامه‌های خارجی محمود احمدی نژاد • احمدی نژاد و هولوکاست• سوابق و تغییرات در کابینه محمود احمدی نژاد• طرح ارتقای امنیت اجتماعی • برخورد با دانشجویان در دولت محمود احمدی نژاد • بودجه بخش فرهنگ دولت محمود احمدی نژاد