عربستان سعودی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
 |
این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه آن را تغییر دهید. در پایان، پس از ویکی‌سازی این الگوی پیامی را بردارید. |
پادشاهی عربستان سعودی يكی از كشورهای غرب قاره آسیاست. این کشور در شبه‌جزیره عربستان واقع شده و از شمال با عراق و اردن و کویت و از سوی خاور با امارات متحده عربی و قطر و خلیج فارس و در جنوب شری با عمان و از سوی جنوب با یمن هم‌مرز است. جایگاه‌های مهم دینی مسلمانان همچون کعبه و مسجد پیامبر اسلام در این کشور واقع شده است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] تاریخچه
عربستان احتمالاً محل اولیه زندگی سامی‌ها بوده است, که از چهار هزار سال قبل از میلاد مسیح به بین النهرین و فلسطین مهاجرت نمودند و بعدا به آشوری ها, بابلی ها, کنعانی‌ها و آموری‌ها معروف شدند.
دوران باستان – در هزار سال اول قبل از میلاد – حکومت منائیان در منطقة عسیر و در جنوب حجاز در طول ساحل دریای سرخ برقرار شده بود. در قرن اول قبل از میلاد, منائیان از مرکز تجارت خود در ددان (الاولی) دست کشیدند. منائیان یک مرکز تجاری در قسمت شمال مدائن تأسیس نمودند. در قسمت شرقی کشور دیلمون قرار داشت که ظاهراً یک مرکز سیاسی – فرهنگی واقع در کرانة خلیج فارس بود. برخی این محل را همان جزیره بحرین دانسته‌اند اگرچه بخش‌هایی از قطعه اصلی نیز جزء آن بوده‌است و با قسمت‌های داخلی سرزمین که اکنون عربستان سعودی نامیده می‌شود روابط تجاری داشته‌است.
اسکندر مقدونی قبل از مرگ نابهنگام خود در سال ۳۲۳ قبل از میلاد قصد داشت عربستان را تصرف نماید. و بعد از مدتی حاکمان بطالسه مصر تا حدودی بر ینبع سلطه یافتند. ولی نبطیان مانع از سلطة آنها شدند. سپس کشور در معرض مبارزات سلطه طلبانه حبشی‌ها و پارسها قرار گرفت.در قرن پنجم بعد از میلاد, مکه از نظر اهمیت جایگزین شهر پترای در دورة نبطیان شده بود.
اعراب قبل از اسلام یک زندگی بدوی داشتند و قبائل عرب که برای امرار معاش به چوپانی وابسته بودند در جستجوی آب و چراگاه از جائی به جائی کوچ می‌کردند. کمبود آب و چراگاه موجب بروز رقابت و در نهایت جنگ و درگیری بین قبائل می‌گردید. برحسب فرمایش قرآن کریم این سرزمین از زمان بنا شدن خانه خدا بوسیله حضرت ابراهیم مورد توجه خداپرستان بوده‌است. در دوران بت پرستی نیز بتهای بزرگ در آن نگهداری می‌شده. با ظهور محمد، عربستان مرکز پایه گذاری تمدنی وسیع اسلامی شد.در زمان زندگی محمد اولین نظام سیاسی و اجتماعی پیشرفته برقرار شد. دین اسلام طی حیات او تقریبا درتمام عربستان رواج یافت. پس از مرگ محمد، دوره خلفای راشدین (ابوبکر، عمر، عثمان وعلی ابن ابیطالب) آغاز شد.و در زمان خلفای راشدین حکومتی همراه با قوانین و مقررات بوجود آمده بود, که رونق آن در سراسر جهان شهرت یافت, نفوذ این حکومت بواسطه برخورداری از عدالت, صلح و مساوات به شرق و غرب نیز رسید.
حکومت عربستان سعودی در سال ۱۷۵۰ به وسیله محمد بن سعود پایه‌ریزی شد. پس از وی عبدالعزیز بن سعود با پشتیبانی شیخ محمد بن عبدالوهاب شهر ریاض را به تصرف درآورد. در عهد عبدالعزیز، عسیر، تهامه، حجاز، عمان، احساء، قطیف، زیاره، بحرین، وادی الدّواسر خرج، محمل وشم، سُدَیر قصیم، شمّر، مجمعه، منیح، بیشه، رنیّه، و ترابه تحت تصرّف وهابیان درآمد. سعود بن عبدالعزیز، فتوحات وهابیان را در شبه جزیره تا حلیج فارس ادامه داد. در زمان ابراهیم بن سعود عربستان از مصر شکست خورد و طوسون پاشا فرمانده سپاه، مکّه را فتح کرد اما نتوانست در مدینه پیشروی کند و به قاهره بازگشت. پس از طوسون پاشا، برادرش، ابراهیم پاشا نجد را تصرّف کرد، خود را به درعیّه رسانده، پایتخت آل سعود را به محاصره درآورد و مقاومت وهابیان را بار دیگر در هم شکست. دوران حکومت عبدالله بن سعود، اوج نفوذ فرهنگ اروپا در عربستان بود تا این که عبدالله بن سعود شکست خورده، به دستور ابراهیم پاشا، محکوم به اعدام شد.
اولین تلاش در زمینهٔ برپایی مجدّد حکومت آل سعود توسط مشاری بن سعود بود. پس از وی ترکی بن عبدالله ریاض را تصرف کرد. فیصل بن ترکی تشکیل حکومت دوم آل سعود را اعلام نمود. خالد بن سعود به حکومت نجد منصوب شد امّا اعراب بر وی شوریده، او را از ریاض بیرون کردند. در دوران حکومت عبدالله بن ثنیان مصر ارتش خود را از عربستان فراخواند. عبدالله بن فیصل با همدستی قبیلهٔ عجمان و سعود، به منطقه احساء حمله کرد.سعود بن فیصل قطیف را دوباره به فتوحات سعودی افزود. عبدالرحمن بن فیصل به درگگیری با حکومت آل رشید پرداخت و سرانجام از آنها شکست خورد و دولت دوم سعودی نیز از بین رفت.
دولت سوم سعودی را عبدالعزیز بن عبدالرحمن بنیان نهاد. پس از مرگ عبدالعزیز، سه پسر دیگرش با نام‌های ملک فیصل و ملک خالد و ملک عبدالله در چند دوره به حکومت رسیدند. با مرگ خالد، برادرش فهد، به طور رسمی پادشاه عربستان شد و لقب خادم الحرمین الشریفین را برای خود برگزید. وی برای ترویج آیین وهابیت کوشش بسیار نمود و روابط و مناسبات سیاسی با غرب برقرار کرد. با مرگ فهد، برادرش عبدالله بن عبدالعزیز به پادشاهی عربستان برگزیده شد.
[ویرایش] جغرافیا
کشور عربستان در خاورمیانه و هم مرز با خلیج فارس و دریای سرخ واقع است. در جنوب این کشور، یمن قرار دارد. این کشور هم چنین با عراق، اردن، کویت، عمان، قطر، امارات متحدهٔ عربی مرز مشترک دارد. آب و هوای این منطقه، گرم و خشک است. تفاوت دمای شب و روز زیاد است. اکثر زمین آن را بیابان‌های ماسه‌ای تشکیل می‌دهد. ربع الخالی که یک چهارم مساحت عربستان را تشکیل می‌دهد خالی از سکنه‌است. بلندترین نقطهٔ عربستان کوه سوداء با سه هزار و پانصد و پنجاه متر ارتفاع است.
[ویرایش] منابع طبیعی
این کشور از نظر منابع طبیعی چون طلا و مس، نفت، گاز، و آهن غنی ست. هر چند از نظر جنگل و مناطق جنگی، کشتزار دائمی و زراعت با فقر روبه روست. مخاطرات طبیعی چون طوفان‌های شن بسیار اتفاق می‌افتد. اغلب گیاهان در واحه‌ها می‌رویند. شتر در زندگی سنتی عربستان نقش مهمی ایفا می‌کند. حیوانات اهلی از جمله شتر، گوسفند و بز بیش از حیوانات دیگر دیده می‌شوند. روباه، خرگوش، موش صحرایی، جوجه‌تیغی عقاب، کرکس، و جغد در عربستان دیده می‌شوند اما نسل شترمرغ و شیرآفریقایی در آن جا منقرض شده‌است. فلامینگو، پلیکان، حواصیل، و پرندگان آبزی در نواحی ساحلی عربستان وجود دارند. مارهای کشندهٔ بیابانی از جمله مارکبرا و افعی شاخدار در بعضی مناطق فراوانند.
[ویرایش] شهرها
از مهم‌ترین شهرهای عربستان می‌توان از شهرهای زیر نام برد:
 شهرهای عربستان |
شهرهای اصلی عربستان سعودی |
|---|---|
| ابها | احساء | الجبیل | الخبر | الرس | المذنب | باحه | بریده | بکیریه | بیشه | تبوک | جده | جیزان | حائل | خمیس مشیط | دمام | رابغ | رأس تنوره | ریاض (پایتخت) | شهر اقتصادی ملک عبدالله | طائف | ظهران | عنیزه | قطیف | قنفذه | مدینه | مکه | میسان | نجران | ینبع |
[ویرایش] تقسیمات کشوری
كشور عربستان سعودی متشکل از ۱۳ استان می باشد:
۱. باحه ۲. مرزهای شمالی ۳. جوف ۴. مدینه ۵. قصیم ۶. ریاض ۷. منطقه شرقی ۸. عسیر ۹. حائل ۱۰. جیزان ۱۱. مکه ۱۲. نجران ۱۳. تبوک
[ویرایش] مذهب
اسلام وهابی یکی از جنبه‌های اصلی زندگی در جامعهٔ عربستان و تنها دین رسمی آن کشور است. مذاهب دیگر اهل تسنن و نیز مذهب شیعه نیز در عربستان رواج دارد. ارزش‌های دینی در عربستان سعودی، فرهنگ، و سیاست را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
[ویرایش] دانستنی‌ها
- فروش سگ و گربه در این کشور ممنوع است.[1]
- ورود غیر مسلمان به شهرهای مکه ومدینه ممنوع است.معمار بهترین هتل مکه (هتل هیلتون) که غیر مسلمان است. مجبور شدازطریق دوربین وبرروی یکی از تپه های اطراف شهر پروژه ساخت هتل را نظارت وپیگیری کند.[2]
- سالن سینما در عربستان وجود ندارد.[3]
- عکسبرداری در بیشتر اماکن عمومی ممنوع است.[4]
- جادوگران گردن زده می شوند.[5]
- بعضی از علمای مذهبی عربستان خواهان قانونی شدن برده داری هستند.[6]
- در اماکن عمومی وغذاخوری ها جداسازی جنسیتی به شدت اجرا می شود.[7]
- براثر فشار بیش ازحد برروی زنان، آمار خودکشی زنان بالاست.[8]
- در عربستان چهار انگشت فرد سارق بریده می شود.همچنین در بعضی موارد وبرای قصاص اعضای دیگر بدن نیز بریده می شود.[9] در این کشور افراد مجرم در ملأ عام گردن زده می شوند.عربستان ازلحاظ میزان سرانه اعدام در رتبه دوم بعداز سنگاپور قراردارد.[10]
- تاکنون میلیونها کتاب مذهبی اقلیت مذهبی توقیف وآتش زده شده است.[11]
[ویرایش] سیاست
از سال ۱۹۳۲ که سلطنت سعودی بنیان نهاده شد، این کشور پادشاهی مطلقه داشته‌است. در این کشور حزب سیاسی، پارلمان، و انتخابات وجود ندارد. دین از قدرتمندترین نهادهای جامعه‌است و نظام قضایی وابسته به دولت است. خانوادهٔ سلطنتی خواستار سلطهٔ کامل سیاسی بر عربستان بوده‌اند. هم اکنون نیز قدرت در عربستان سعودی در دو قطب کبارالعلما و پادشاه متمرکز است.
[ویرایش] حکومت
نوع حکومت در این کشور به صورت پادشاهی در دست خاندان آل سعود است. پادشاه باید برای اغلب تصمیم‌هایی که می‌گیرد تأیید علما و رهبران دینی کشور را کسب کند. پادشاه مسؤول حفظ و حراست مسجدالحرام در مکه و مسجد النبّی در مدینه (معروف به حرمین شرفین) است.
در عربستان سعودی زعما و مدرسان طراز اول دین اسلام، همواره نقش مهمی در کشور ایفا کرده‌اند و قدرت سیاسی نامحدودی دارند. علمای عربستان سعودی شامل دانشمندان دینی، قضات، وکلا، مدرسان، و پیشنمازان هستند. در عربستان سعودی، شورای علمای اعظم قدرت عزل و نصب پادشاه را دارند. این گروه به صورت هفتگی با شاه ملاقات می‌کنند. در بسیاری از موارد حکومتی، شاه با علما مشورت می‌کند. اغلب علمای عربستان سعودی به خاندان بزرگ الشیخ تعلق دارند که از نوادگان محمد بن عبدالوهاب بنیانگذار فرقهٔ وهابیت هستند. این علما، با خانوادهٔ سلطنتی پیوند نزدیکی دارند.
[ویرایش] اقتصاد
اقتصاد عربستان، موفق و مبتنی بر نفت است. دولت بر فعالیت‌های عمدهٔ اقتصادی کنترل دقیق دارد. حدود ۳۵ درصد محصولات عمدهٔ داخلی به بخش خصوصی تعلق دارد. تقریباً ۴میلیون کارگر خارجی در اقتصاد عربستان، به خصوص در بخش نفت و خدمات، نقش مهمی ایفا می‌کنند. کاهش شدید قیمت نفت در سال ۱۹۹۸ ضربهٔ شدیدی بر اقتصاد عربستان بود که سبب شد محصولات عمدهٔ داخلی به میزان ۱۱ درصد کاهش یابد و کسری بودجه به ۳/۱۲ میلیارد دلار برسد. در سال ۱۹۹۹ به دلیل قیمت کم نفت، دولت برنامه‌هایی را برای کاهش هزینه اعلام کرد و قسمت بیش تری را از اقتصاد به بخش خصوصی سپرد. کمبود آب و رشد سریع جمعیت تلاش‌های دولت را برای خوداتکایی در زمینهٔ کشاورزی محدود کرده‌است. عربستان با تورم ۵/۱ درصدی کم ترین میزان تورم در خاورمیانه را داراست. عربستان در تولید نفت خام، پالایش نفت، پتروشیمی، سیمان، فولاد، کودشیمیایی و پلاستیک صنعت موفقی داشته‌است.
عمده ترین محصولات کشاورزی عربستان عبارت‌اند از گندم، جو، گوجه فرنگی هندوانه خرما، لیمو، تخم مرغ، شیر
عربستان از عمده ترین قطب‌های گردشگری مذهبی است.به دلیل واقع شدن خانهٔ کعبه، در این کشور، بسیاری از مسلمانان جهان، به عربستان سفر می‌کنند. عمده ترین بازارهای جهانگردی عربستان، اندونزی، مصر، ایران و پاکستان است.
عربستان برای بازسازی لبنان در سال ۱۹۹۰، ۱۰۰ میلیون دلار کمک اقتصادی نموده‌است. هم چنین از سال ۱۹۹۳، ۲۰۸ میلیون دلار را برای کمک به مسلمانان فلسطین اختصاص داده‌است.
واحد پول این کشور ریال سعودی است. هر دلار آمریکا برابر با ۷۴/۳ ریال عربستان است. این نرخ از سال ۱۹۸۵ تا کنون ثابت مانده‌است.
[ویرایش] وضع زنان
بحران هويت زنان سعودي پس از چندين دهه بررسي و به دنبال به وجود آمدن مشکلات مربوط به هويت، وزارت کشور عربستان در آوريل 2005 با حق زنان سعودي براي داشتن کارت شناسايي در صورت درخواست خود آنها موافقت کرد.
بسياري از زنان تصميم گرفتند از داشتن کارت شناسايي صرف نظر کنند نه به اين دليل که آنها نمي¬خواستند کارت شناسايي داشته باشند، بلکه اين محروميت به اين دليل بود که پدر، همسر يا برادر آن ها به دليل چاپ عکس زنان بر روي کارت شناسايي، با اعطاي کارت شناسايي به زنان مخالفت مي¬کردند. اين مخالفت با تکيه بر اين اصل اسلامي که مردان سرپرست زنان هستند و در نتيجه آنها به داشتن هويت رسمي نياز ندارند، توجيه مي¬شد.[12]
در هرحال، امروزه زنان بسياري داراي کارت شناسايي هستند. واقعيت اين است که بخش‌هاي دولتي بسياري وجود دارند که کارت شناسايي را نمي¬پذيرند.
اين ادارات دولتي براي شناسايي فرد (زنان) کارت شناسايي خانوادگي يا دو شاهد براي تأييد هويت زنان درخواست مي¬کنند.
در واقع، يکي از بخش‌هايي که گفته مي¬شود با کارت شناسايي زنان مخالفت مي¬کند، دستگاه قضايي است.
رانندگي براي زنان سعودي رانندگي زنان در عربستان سعودي ممنوع است و با وجود برخي تلاشهاي انجام شده براي لغو اين ممنوعيت ، به دليل مخالفت مقامات روحاني اين كشور، اين تلاشها به نتيجه نرسيده است.
در 24 آگوست 2006 يكي از نمايندگان مجلس مشورتی عربستان در مورد اعطاي حق رانندگي به زنان اين كشور رد شد. رييس مجلس اين كشور در اين مورد گفت : موضوع رانندگي زنان بر اساس فتواي مقامات مذهبي كشور ممنوع است و مجلس حق دخالت در اين مورد را ندارد. آل زلفه،نماینده ای که موضوع لزوم اعطاي حق رانندگي به زنان را مطرح كرده بود ،می گوید:چنانچه زنان حق رانندگي داشته باشند مجبور به استخدام مردان خارجي به عنوان راننده نيستند و اين مسئله علاوه بر حل مشكلات اجتماعي به اقتصاد خانواده نيز كمك مي‌كند.
در سال ۱۹۹۰ميلادي چهار زن آلماني الاصل مقيم سعودي با ناديده گرفتن اين ممنوعيت اقدام به رانندگي در سطح شهر رياض كردند كه بلافاصله توسط پليس دستگير شدند. روزنامه هاي محلّي مطلب توهين آميزي عليه آنان انتشار دادند و خواستار اخراج آن ها از شهر شدند.
علماي عربستان نيز بر حرام بودن رانندگي زنان به دليل ايجاد فساد و آسيب رساندن به عفت پافشاري كردند.[13] از سوي ديگر، سازمان رانندگي عربستان اعلام كرد كه علّت ممنوعيت رانندگي زنان اين است كه زنان اگر نقاب را رعايت كنند، به سختي مي توانند رانندگي كنند و اين احتمال تصادفات را افزايش خواهد داد.
حق راي براي زنان سعودي دولت عربستان اعلام كرده كه زنان نمي‌توانند در نخستين انتخابات سراسري اين كشور كه انتخابات شوراي شهر است راي‌دهند. علما اين تصميم دولت را تاييد و راي دادن زنان را موجب فساد و خلاف عفت دانستند. عمر هياج الزين به عنوان رييس دولت اعلام كرد كه زنان فاقد صلاحيت لازم براي قضاوت درباره ي كانديداهاي انتخاباتي هستند. هر چند برخي ديگر اعلام اين ممنوعيت را مشكل هويت زنان مي دانستند و اين كه اكثر زنان كارت شناسايي ندارند.
تحصيلات و آموزش با اين كه دولت سعودي دختران را از آموزش منع نكرده است، و حتي آموزش رايگان نيز براي ايشان در نظر گرفته است، حضور دختران در آموزشگاه ها و مدارس بسيار محدود است. طبق آمار رسمي دولت سعودي 55 درصد دانش آموزان ابتدايي، 79 درصد دانش آموزان متوسطه و 81 درصد دانش آموزان دبيرستان پسر هستند. ديدگاه هاي سنتي در عربستان باعث شده است كه بسياري از دختران در سنين پايين مدرسه را ترك مي گويند. در عربستان، مدارس و دانشگاه هاي متفاوت براي دختران و پسران وجود دارد و هيچ مدرسه ي مختلطي در آن جا يافت نمي شود. با اين حال بسياري معتقدند، مدارس و دانشگاه هاي مربوط به زنان از كيفيت آموزشي پايين تري برخوردارند. تحصيل زنان در كليه ي رشته هاي فني و مهندسي، و نيز رشته ي حقوق ممنوع مي باشد.[14]
فعاليت اقتصادي براي زنان در قوانين سعودي، اشتغال زنان به هر كاري جز تدريس و پرستاري ممنوع گشته است.
تدريس براي زنان محدود به كلاس هاي دختران مي شود و آن ها حق تدريس براي پسران را ندارند. با اين حال باز هم شركت زنان در مشاغل بسيار محدود است و براي اين كارها نيز اجازه ي رسمي شوهر يا ولي شرط محسوب مي شود.[15]
علما اشتغال زن به هر كاري كه باعث همكاري و ارتباط با مردان نامحرم مي شود، را حرام اعلام كرده اند.
جداسازي زنان و مردان ورود زنان بدون همراهمي محرم به بسياري از اماكن عمومي سعودي از جمله بانك ها، رستوران ها، فروشگاه ها ممنوع است.
رستوران هاي سعودي معمولاً دو بخش جدا براي مجردها و خانواده ها دارند. بخش خانوادگي رستوران ها به غرفه هاي كوچك تنظيم شده است كه زنان مي توانند در آن نقاب را برداشته و غذا بخورند، بدون اين كه مرد نامحرمي وارد شود.[16]
شركت زنان در مجامع عمومي حتي در مسجد بسيار محدود است.
از زنان سعودي انتظار مي رود هنگام خروج از خانه، حتماٌ با مرد محرم همراه باشند.
حق سفر علماي حنبلي سفر زنان را بدون همراهي مردي از محارمش ممنوع مي دانند. در عربستان سعودي اين قانون به دقت اجرا مي شود و به زناني كه محرم به همراه ندارند، اجازه ي خروج داده نمي شود. اين قانون هم در سفرهاي درون كشور و هم در سفرهاي برون كشوري صادق است.[17]
[[ قوانين حقوقي]] قوانين حقوقي عربستان برگرفته از تفسير احمد حنبل از احكام قرآن است. مردان مجاز به ازدواج با چهار زن هستند، طلاق دادن زنان بسيار ساده انجام مي گيرد. مجازات زنا در كشور سعودي، سنگسار است.
حجاب برداشت علماي سعودي از حجاب اسلامي، پوشاندن تمام بدن از جمله صورت و دست هاست. پليس مذهبي عربستان همواره بر اين نوع پوشش زنان تاكيد داشته و زناني را كه چهره خود را در انظار عموم مي گشودند، به حبس و تازيانه محكوم مي كرده است. قانون حجاب از عوامل محدود كننده ي زنان سعوديست.
زنان عربستان سعودي به اطلاعات فراواني كه مي توان در اينترنت يافت اجازه ي دسترسي دارند.
[ویرایش] فرهنگ نقاب
پوشش زنان سعودی در مجامع عمومی چادر سیاه گشادی است که از سر تا پا را در بر می‌گیرد و عبایه گفته می‌شود. پوششی که صورت زنان سعودی را فرامی گیرد نقاب (روبنده) نام دارد.
نقاب‌ها در عربستان به سه شکل هستند. نقاب کامل که معمولاً به وسیلهٔ یک یا چند پردهٔ نیمه شفاف یا مشبّک چشم‌های زن را هم می‌پوشاند، نقاب درزدار یا نقاب مُشِقّ که دو یا شکاف برای چشم‌ها در آن در نظر گرفته شده‌است، نوع سوم نیم نقاب است که علاوه بر چشم‌ها، پیشانی و ابروی زن را نیز نمایان می‌کند.(علما این نوع نقاب را حرام دانسته‌اند)
علمای عربستان سعودی از جمله شیخ ابن عثیمین، شیخ ابن باز، شیخ صالح المنجّد و عبدالعزیز الشیخ که از مذهب حنبلی و دعوت محمد بن عبدالوهاب مشهور به سلفیه پیروی می‌کنند اجماعاً معتقد به واجب بودن پوشانیدن صورت(به جز چشم‌ها) هستند.
پوشاندن دست‌ها و صورت برای تمام دخترانی که به بلوغ رسیده‌اند اجباری ست. مدارس سعودی تمام دخترانی را که بیش از ده سال سن دارند مجبور به پوشیدن نقاب می‌کنند.
از زنان و دختران انتظار می‌رود هنگام خروج از خانه صورت و دست‌های خود را به طور کامل بپوشانند. پلیس مذهبی عربستان که مطوعین نام دارد بر رعایت حجاب نظارت دقیق دارد.
نیروهای مطوعین در مراکز خرید، رستوران‌ها، فروشگاه‌ها، معابر و گذرگاه‌ها، گشت می‌زنند و زنانی را که حجاب موافق مقررات شرعی ندارند، دستگیر می‌نمایند.
در سال ۲۰۰۳، پافشاری پلیس مذهبی عربستان دربارهٔ رعایت نقاب به مرگ پانزده دختر نوجوان در آتش سوزی یک مدرسهٔ راهنمایی دخترانه در مکّه انجامید.
عوامل وابسته به دولت ریاض، در این سانحه، مانع از آن شدند که دخترانی که صورت خود را نپوشانده بودند، از کام آتش بگریزند.
روزنامه نگارهای عربستان در خارج کشور از این کار نیروهای مطوعین ابراز نفرت و انزجار کردند. مرگ این دختران جنجال بزرگی در عربستان سعودی به راه انداخت و مقامات سعودی را بر آن داشت تا کنترل کامل مدارس دخترانه را دوباره بازپس بگیرند.
از یک سو این روی داد باعث انتقاد اصلاح طلبان به سیاست‌های مذهبی کشور عربستان شد، عبدالکریم قلعاد گفت که اجبار زن برای پوشاندن صورتش در دین نیست. با این حال این انتقادات، تأثیر قابل توجّهی نداشته‌است و حاکمیت مذهبی عربستان مخالفت خود را با هرگونه آزادی بیشتر زنان اعلام نموده‌است. پلیس مذهبی تا به حال برخی از زنان سعودی تحصیل کردهٔ خارج را برای جرایمی چون نداشتن پوشش کامل به تازیانه محکوم کرده‌است.
در پایان سال ۲۰۰۴، زنان که تا کنون شناسنامه مستقل نداشتند، و فقط اسمشان در شناسنامهٔ پدر ذکر می‌شد، دارای شناسنامهٔ مستقل گردیدند، امّا عبدالعزیز الشیخ با پافشاری بر حرام بودن گشودن چهره زنان، مخالفت خود را با عکس دار کردن شناسنامه‌ها اعلام کرد.
رعایت نقاب در عربستان، پشتوانهٔ قوی فرهنگی و اجتماعی دارد. زنان سعودی خود را ملزم به پوشیدن نقاب می‌دانند. ارزش‌های سنتی اسلامی جایگاه اصلی و اساسی را در خانواده‌های سعودی ایفا می‌کند. دولت عربستان رعایت حجاب را در دو شهر جّده و ریاض آزاد اعلام کرده‌است.
[ویرایش] منابع
- محمّدی آشتیانی، علی، شناخت عربستان، اول، تهران: مشعر، ۱۳۸۱ ISBN ۹۶۴۷۶۳۵۲۱۴
- گودوین، ویلیام، عربستان سعودی، ترجمه فاطمه شاداب، اول، تهران: شمشاد، ۱۳۸۳، ISBN ۹۶۴۳۱۱۴۵۳۸
- دکتر: شامی، یحیی، (موسوعة المدن العربیة والاسلامیة) ، دار الفکر العربی، بیروت، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی به (عربی).
[ویرایش] پیوند به بیرون
| اتحادیه کشورهای عرب |  |
|---|---|
|
اردن | امارات متحده عربی | بحرین | الجزایر | جیبوتی | تونس | سودان | سوریه | سومالی | عراق | عربستان سعودی | فلسطین | قطر | کومور | کویت | لبنان | لیبی | مراکش (وصحرای غربی) | مصر | موریتانی | یمن | عمان |
