میرحسین موسوی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
در متن این مقاله از هیچ منبع و ماخذی نام برده نشدهاست. شما میتوانید با افزودن منابع بر طبق اصول اثباتپذیری و شیوهنامهٔ ارجاع به منابع، به ویکیپدیا کمک کنید. مطالب بیمنبع احتمالاً در آینده حذف خواهند شد. |
این مقاله به تمیزکاری نیاز دارد. لطفاً آن را تا جایی که ممکن است از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید. سپس این الگو را از بالای مقاله حذف کنید. محتویات این مقاله ممکن است غیرقابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
نام و نام خانوادگی: میرحسین موسوی خامنه ای
محل و تاریخ تولد: خامنه ۱۳۲۰
سمت: رئیس فرهنگستان هنر - عضو پیوستهٔ فرهنگستان هنر
تحصیلات: کارشناسی ارشد معماری و شهرسازی دانشگاه ملی سابق (شهید بهشتی)؛ تاریخ اخذ ۱۳۴۸.
مطالعهٔ معماری سنتی / تخصص هنری: اصول اربعهٔ معماری سنتی، طرح مساجد
سوابق شغلی:
مدرس دانشگاه ملی (شهید بهشتی) سال ۱۳۵۳-۱۳۵۴؛
استادیار دانشگاه ملی (شهید بهشتی) سال ۱۳۵۴-۱۳۵۶؛
عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی از سال ۱۳۵۷-۱۳۶۰؛
دبیر و مدیر مسؤول روزنامهٔ جمهوری اسلامی ؛
وزیر امور خارجهٔ جمهوری اسلامی ایران ؛
نخست وزیر جمهوری اسلامی ایران ازسال ۱۳۶۰-۱۳۶۸؛
مشاور سیاسی رئیس جمهور ؛
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام از سال ۱۳۶۸ تاکنون؛
استادیار علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس ۱۳۶۸-۱۳۷۶؛
مشاور عالی رییس جمهور از سال ۱۳۷۶ تا کنون؛
رئیس فرهنگستان هنر از سال ۱۳۷۸ تاکنون؛
رئیس دفتر سیاسی حزب (۱۳۵۸).
عضویت در مجامع علمی و هنری:
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی از ۱۳۵۷ تاکنون.
فعالیتهای علمی و هنری : - شرکت در یازده نمایشگاه نقاشی انفرادی و جمعی: برای مثال، در تالار قندریز موزهٔ هنرهای معاصر، نگارخانهٔ نیاوران و ... - طراحی برای دانشگاه شاهد - طراحی گلستان شهدای اصفهان - طراحی بنای یادبود شهید خرازی -طراحی مجموعه فرهنگی - تجاری بین الحرمین در شیراز - طراحی مسجد سلمان فارسی برای نهاد ریاست جمهوری - طراحی مرکز مطالعات استراتژیک - طراحی مجموعهٔ کانون توحید، تهران - طراحی سازمان مرکزی آب و فاضلاب - طراحی بنای یادبود شهدای هفتم تیر
آشنایی با زبان ها : انگلیسی و عربی
[ویرایش] آشنایی
در زمان ریاست جمهوری آیت الله سید علی خامنهای , به نخست وزیری رسید.
پس از آنکه رئیس جمهور وقت در تبلیغات دور دوم انتخابات به شدت تاکید میکرد «نخواهد گذاشت عدهای کشور را سوسیالیزه کنند» و در اواخر دوران ریاست جمهوری گزارشی ۶۰۰ موردی از تخلفات قانون اساسی مهندس موسوی تهیه و آمادهٔ ارائه کرد، مهندس موسوی استعفا داد که با مخالفت امام روبرو شد و به کار خود ادامه داد.
پس از رسیدن آیت الله خامنهای به مقام رهبری, موسوی و اکثر چپ گراها و خط امامیها ازجمله خاتمی و همین طور نمایندگان مجلس چپ گرای سوم (به ریاست کروبی), از حاکمیت به دلایل مختلف (نظارت استصوابی برای نمایندگان)کنار رفتند . با نزدیک شدن به انتخابات دوم خرداد , اصلاح طلبان امروزی به فکر حضور بزرگ در انتخابات افتادند. به همین دلیل بلافاصله سران جناح چپ (کروبی , بهزاد نبوی , محتشمی پور و ...) به سراغ میر حسین موسوی رفتند. رایزنیهای ایشان با کارشناسان سیاسی ادامه داشت و امیدواری نزد جناح مذکور به بالاترین حد خود رسیده بود (که حتی روزنامهٔ سلام , موسوی را نامزد جناح چپ معرفی کرد) , که ناگهان در پاییـز ۷۵موسوی با انتشار بیانیهای انصراف خود را از نامزدی انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد, که در این ارتباط نقل میشود که وی چند روز قبل ازانتشار آن بیانیه , با دوستان صمیمی خود مشورتهای آخر را انجام داده و همان مشاوره ایشان را منصرف میکند.و بعد از آن به دنبال جانشین موسوی به سراغ خاتمی کم شهرت آن زمان میروند که وقت بسیار کمی برای جناحی که از حاکمیت خارج بود و باید به طور گسترده تبلیغات میکرد, ایجاد شده بود و ازآن طرف هم کمبود امکانات مالی و نداشتن رسانهٔ فراگیر (به جز روزنامه سلام که در سال ۷۸ توقیف شد), همه را به پیش بینی شکست نمایندهٔ کم شهرت (به نسبت موسوی) جناح چپ , سوق میداد که شکست بزرگ جناح راست که قصد یک دست کردن حاکمیت را داشتند, را باعث شد. همین حکایت دعوت گسترده از مهندس موسوی در انتخابات ۸۴ هم تکرار شد که باز هم مهندس موسوی از نامزدی سر باز زد و از حضور ملت ایران عذر خواست (گفته میشود مهندس موسوی برای حضور آماده شده بود و ۲ شرط را تعیین کرد که عبارت بود از داشتن اختیار نیروی انتظامی و شبکهٔ تلویزیونی که از سوی حامیان و دعوت کنندگان مهندس رد شد)و این را از «عافیت طلبی ندانست» و در صورت احساس وظیفه «زهر» (اشاره به صحبت هاشمی)و «عسل» را نمیشناسد(نقل به مضمون).
نخستوزیران جمهوری اسلامی ایران |
---|
مهدی بازرگان • محمدعلی رجایی • محمدجواد باهنر • محمدرضا مهدوی کنی • میرحسین موسوی • |