زبان هندی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
هندی، (हिन्दी یا हिंदी) نامی است که به یک زبان هندوآریایی داده‌اند؛ یا یک گویش پیوسته از زبان‌هایی است که در هندوستان شمالی و مرکزی سخن گفته می‌شود(کمربند هندی).
سخنگویان محلی گویش‌های هندی را ۴۰٪ از جمعیت هند می‌سازد[۱]. آنچنان که در قانون اساسی تعریف شده‌است، هندی زبان رسمی کشور هند است. همجنین هندی یکی از ۲۲ زبان پیش‌بینی‌شده در قانون اساسی است.[۲] هندی رسمی اغلب به‌عنوان هندی مدرن و استاندارد شناخته می‌شود، که در کنار انگلیسی، برای ادارهٔ حکومت مرکزی به‌کار می‌رود.[۳][۴] هندی استاندارد، نگاشت سانسکریت شده‌ای است که از گویش کهری بولی به‌دست آمده‌است. اما زبان اردو نگاشت فارسی‌شده از همان گویش است. این دو نگاشت در کنار هم به طور تاریخی به هندوستانی معروف هستند.
[ویرایش] پیوند به بیرون
[ویرایش] پانویس
- ↑ سرشماری سال ۱۹۹۱ هند
- ↑ قانون اساسی هند، بخش ۱۷، ماده ۲۴۳
- ↑ The Union: Official Languages
- ↑ PDF from india.gov.in containing Articles 343 which states so
[ویرایش] منابع
- ویکیپدیای انگلیسی
