Krimeako Gerra
Wikipedia(e)tik
Krimeako Gerra 1854 eta 1856 bitartean Erresuma Batuak eta Frantziak, alde batetik, eta Errusiak, bestetik, burututako guda izan zen.
Errusiako Nikolas I.ak Turkiar Inperioko Danubio aldeko lurraldeak inbaditzean piztu zen gerra, 1853ko ekainean. Erresuma Batuak Ekialdeko Europan orekari eutsi nahi zion, Turkiar Inperioarekiko erlazio ekonomiak kaltetuta atera ez zitezen, eta Mediterraneon zeukan nagusitasuan gal ez zezan. Frantziak geroago egin zuen bat Erresuma Batuarekin Errusiaren aurkako gerran. Napoleon III.aren motibazioa, berriz, ez zen ekonomikoa. Ekialdeko katolikoen lagundu nahi zien, baina batik bat, nazioarteko mailako ospearen bila zebilen.
Bi urteko gerra burutu ondoren, Errusia galtzaile atera zen, eta Turkiar Inperioko ortodoxoen gaineko babesari muzin egin behar izan zion. Napoleonek nazioarteko ospea lortu zuen, eta Erresuma Batuak nahi zituen abantaila ekonomikoak eta estrategikoak. Turkiar Inperioak mugak zeuden moduan gorde ahal izan zituen, baina nazioen printzipioa onartu behar izan zuen. Hortik aurrera, “Europako gaixoa” izatekoa zen eta “Ekialdeko Auzia” itxi gabe geratu zen.
