Хрыстафор Калумб
З Вікіпедыя.
Хрыстафор Калумб (іт.: Cristoforo Colombo, ісп.: Cristóbal Colón, парт.: Cristóvão Colombo) — італьянскі мораплаўца родам з Генуі на службе Іспанскай кароны, якому прыпісваецца першаадкрыццё Амерыкі.
Сёння вядома, што першымі, хто дасягнуў Амерыкі, былі вікінгі яшчэ за 500 год да з'яўлення там экспедыцый Калумба. Тым не менш першаадкрывальнікам Амерыкі лічыцца Хрыстафор Калумб, таму што менавіта пасля яго падарожжаў пачалася гістарычна і колькасна значная каланізацыя гэтай часткі света і няспыннае засяленне яе земляў людзьмі з іншых мацерыкоў.
|
[правіць] Падарожжы Калумба
[правіць] Першая экспедыцыя
3 жніўня 1492 года флагманскі карабель «Санта Марыя» і каравелы «Нінья» і «Пінта» экспедыцыі Хрыстафора Калумба выйшлі з Паласа ў адкрытае мора. Каравеламі камандавалі іх уладальнікі браты Марцін Алонса Пінзон і Вісентэ Яньес Пінсон. Пасля раптоўнай паломкі шчоглы на каравэле «Пінта» на трэці дзень падарожжа экспедыцыя была прымушана спыніцца на месяц на Канарскіх астравах. 6 верасня пасля пачынкі экспедыцыя рушыла далей. У бартавым журнале, які ў дастаткова добрым стане захаваўся да нашых дзён, Калумб адзначаў, што падарожжа было надзвычай цяжкім. Неаднойчы на караблях паўставала небяспека бунту матросаў, неспакойна паводзілі сябе скептычныя афіцэры і нават сам капітан каравелы «Пінта» выступаў ініцыятарам інтрыгаў.
12 кастрычніка маракі ўбачылі невядомую зямлю. На наступны дзень Калумб высадзіўся на невялікім востраве, які ён назваў Сан-Сальвадор (гэта адзін з Багамскіх астравоў). На востраве іспанцы спаткалі мясцовых жыхароў, гэта былі аравакі - народ, які ў хуткім часе згінуў.
28 кастрычніка Калумб высадзіўся на паўночным усходзе Кубы. 6 снежня быў адкрыты востраў Гаіці, якому за прыгажосць і падабенства да радзімы Калумб даў назву Эспаньёла.
25 снежня «Санта-Марыя» села на рыфы. З абломкаў карабля на Эспаньёле пабудавалі форт. Калумб пакінуў тут 39 маракоў, а сам 16 студзеня 1493 павёў два уцалелых караблі ў Іспанію, куды экспедыцыя прыбыла 15 сакавіка.
[правіць] Другое падарожжа
Другая экспедыцыя Калумба (1493-96) складалася ўжо з 17 караблёў (флагман — «Марыя-Галантэ») і налічвала 1500—2500 чалавек. Сярод іх былі не толькі маракі, а і манахі, чыноўнікі, прыдворныя. З сабою везлі хатнюю жывёлу, вінаградную лазу, насенне.
У ходзе экспедыцыі была цалкам падпарадкавана Эспаньёла, заснаваны горад Санта-Дамінга. Пачалося адкрыццё Малых Антыльскіх астравоў, адкрыты астравы Пуэрта-Рыка і Ямайка, даследавана паўднёвае ўзбярэжжа Кубы.
[правіць] Трэцяе падарожжа
На трэцюю экспедыцыю (1498-1500) сродкаў было мала, і Калумб вывеў у падарожжа толькі 6 невялікіх караблёў і каля 300 чалавек каманды.
Быў адкрыты востраў Трынідад, а таксама частка ўзбярэжжа мацерыка Паўднёвай Амерыкі паблізу вусця ракі Арынока. Аднак у ходзе экспедыцыі Калумб быў адхілены ад улады і перапраўлены ў Іспанію.
[правіць] Чацвёртае падарожжа
У ходзе малалікай чацвёратай экспедыцыі (1502-04) Калумбу ўдалося дасгнуць берагоў Цэнтральнай Амерыкі ў раёне сучасных Беліза і Гандураса.
[правіць] Галоўныя дасягненні
У выніку чатырох удалых падарожжаў праз Атлантычны акіян у 1492-1504 Калумб першым сярод еўрапейцаў пераплыў i апісаў рэгіён Карыбскага мора, у тым ліку Багамскія астравы, Кубу, Гаіці (1492), большую частку Малых Антыльскіх астравоў, Ямайку (1493), а таксама мацярык Паўднёвая Амерыка паблізу вусця ракі Арынока (1498) i берагі Паўночнай Амерыкі на паўднёва-заходнім узбярэжжы Карыбскага мора (1502). Вяртаючыся ў Еўропу дастаўляў невядомыя ў Старым Свеце расліны (у тым ліку, кукурузу, бульбу, тытунь i какаву), залатыя ўпрыгожанні, каштоўныя камяні і шмат іншых багаццяў Новага Свету.
У ходзе экспедыцый Калумба з'явіліся першыя еўрапейскія паселішчы ў Цэнтральнай Амерыцы. Калумб таксама стварыў першыя карты, апісанні Карыбскага рэгіёна і яго насельнікаў, якіх у час першага падарожжа ён назваў індзейцаамі, памылкова звязаўшы іх з Індыяй.
Калумб быў выдатным мараплаўцам, амбітным арганізатарам, але ж зрабіў вялікую памылку, калі занізіў даўжыню экватара i памеры Зямлі. У выніку ён паверыў у магчымасць хуткага дасягнення Індыі і іншых азіяцкіх краін, рухаючыся праз Атлантычны акіян на захад. Да самай смерці Калумб верыў, што яму ўдалося ажыццявіць гэтакія падарожжы.
Крытыкаваны за сціплую здабычу, якую ён дастаўляў у Іспанію (а перад усім за малую колькасць золата і вострых прыпраў), няўдалае і аўтакратычнае кіраванне новымі калоніямі, Калумб вёў шматгадовыя спрэчкі дзеля захавання ўлады і абяцаных яму прывілеяў.
З падарожжаў Калумба распачаліся адкрыцці і даследаванні Паўночнай і Цэнтральнай Амерыкі, а таксама крывавая канкіста, грабежніцкая эксплуатацыя, прымусовая хрысціянізацыя абарыгенаў.