Peygamber

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Peygamber (Farsça: پیامبر), tanrı tarafından bir dini yaymakla özel olarak görevlendirildiğine inanılan kişi. Herhangi bir dine inanan insanlar, peygamberlerin yaratıcıdan bir mesajla, haberle geldiğine inanırlar. Peygamberlerin büyük bir kısmına vahiy geldiğine inanılır.

Konu başlıkları 1 Kelimenin kökeni 2 Peygamberlerin ortak özellikleri 3 Yahudilik'te peygamberler 4 Hristiyanlık'ta peygamberler 5 İslam'da peygamberler 5.1 Kur'an'a göre peygamberlerin gönderiliş gayeleri 6 Diğer dinlerde peygamberler 7 Kaynakça ve notlar

[değiştir] Kelimenin kökeni

Peygamber sözcüğü Türkçe'ye Farsça'dan gelmiştir. Arapça temsilci demek olan resul'un Farsça karşılığıdır. Kökeni olan peyam, haber anlamına gelmektedir. Dolayısıyla peygamber, "haberci" anlamına gelir. Benzer bir anlama gelen Arapça'daki "Nebi" (نبي) sözcüğü, yine haber demek olan "nebe" kökeninden türemiş bir sözcüktür. "Resul" ise ( رسول: Risalet eden/edici) "Elçi" demektir.

[değiştir] Peygamberlerin ortak özellikleri

Peygamberlerin ortak özellikleri, binlerce yıldan beri değişik aralıklarla gelmiş olmaları, yaşadıkları toplumda insanlara bir ahlaki öğreti, yaşama ilişkin öğretiler bütünü sunarak yaşam tarzlarını devrime uğratmış olmalarıdır. Materyalist bakış açısından ise, peygamberler birer büyük insan, filozof kişiliklerdir.

[değiştir] Yahudilik'te peygamberler

Kuran'da, Kitab-ı Mukaddes'te ve diğer Yahudi dini metinlerinde bahsi geçen ve İslam'a göre peygamber kabul edilen dini şahısların büyük kısmı Yahudilik tarafından peygamber kabul edilmez, din büyüğü olarak anılır. İsa ve Muhammed Yahudiliğe göre peygamber değillerdir.

[değiştir] Hristiyanlık'ta peygamberler

Yahudilik gibi Hristiyanlık'ta da Kur'an ve Kitab-ı Mukaddes'teki şahısların çoğu sadece din büyüğü olarak anılır. Hristiyanlığa göre Muhammed peygamber değildir.

Hristiyanlığa göre İsa mesihtir ve tanrıyı oluşturan, baba, oğul ve kutsal ruh üçlemesindeki `oğul`dur. İsa'dan sonraki en önemli dini şahsiyet İsa'nın annesi Meryem'dir.

[değiştir] İslam'da peygamberler

Ana madde: İslam peygamberleri

İslam'da peygamberler, Allah'ın dünyadaki elçisi kabul edilir. Kur'an'da bahsi geçen İslam'a göre peygamber kabul edilen dini kişilikler yaklaşık kronolojik sıra ile Adem, İdris, Nuh, Hud, Salih, İbrahim, Lut, İsmail, İshak, Yakub, Yusuf, Eyüp, Şuayb, Musa, Harun, Zul-Kifl, Davud, Süleyman, İlyas, Elyesa, Yunus, Zekeriya, Yahya, Musa, İsa ve Muhammed'dir. İslam peygamberlerinin büyük bir kısmı Yahudilik ve Hristiyanlık'ta peygamber kabul edilmez, sadece din büyüğü olarak anılırlar. İsa, Yahudilik tarafından, Muhammed her iki din tarafından da peygamber kabul edilmez. ^[1]

Muhammed, İslam'a göre Hatemül Enbiya (son peygamber) kabul edilir. İslam'da peygamberlere geldiğine inanılan 4 büyük kitap vardır: Zebur, Tevrat, İncil, Kuran. Hristiyanlığın kutsal kitabı Kitabı Mukaddes, Tevrat ile İncil'lerin dördünü kapsar. Yahudilik ve Hristiyanlığa göre Zebur (Mezmurlar), Davud veya Süleyman tarafından yazılmış şiirlerdir.

Kur'an'da birçok peygamberin dünyaya gönderilmiş olduğu belirtilir:

"Muhammed, ancak bir peygamberdir. Ondan önce de peygamberler gelip geçmiştir." (Al-i İmran Suresi, 144)

"Halbuki daha önceki toplumlara da nice peygamberler göndermiştik." Zuhruf Suresi, 6)

[değiştir] Kur'an'a göre peygamberlerin gönderiliş gayeleri

1. Kulluk
2. Tebliğ
3. Güzel örnek
4. Dünya ve ahiret dengesini temin
5. İtiraz kapısını kapatmak..

[değiştir] Diğer dinlerde peygamberler

Hinduizm ve Budizm'in bilgeleri Krişna ve Buda, İran'da doğmuş Zend Avesta'nın peygamberi Zerdüşt'in de peygamberlerden olduklarına dair iddialar mevcuttur.

[değiştir] Kaynakça ve notlar