پیامبر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

پیامبر در ادیان ابراهیمی، آورنده وحی الهیست.

فهرست مندرجات ۱ از دیدگاه مسیحیت و یهودیت ۲ از دیدگاه اسلام ۳ مراجع ۴ جستارهای وابسته

[ویرایش] از دیدگاه مسیحیت و یهودیت

در کتاب مقدس از دو لفظ نبی(navi, נְבִיא) و رائی(ro'eh, ראה) برای پیامبر یا رسول استفاده شده است. و مورد استفاده رائی به گذشته های دور بر می گردد که اطلاع دقیقی از آن در دست نیست.^[۱]

در دیدگاه مسیحیان و یهودیان، «پیامبر» یا «رسول» به اشخاصی گفته می شود که توسط خداوند انتخاب می شوند تا پیامی تازه از خداوند را به نوع بشر منتقل سازند.

در معنای مذکور، به اعتقاد مسیحیان ویهودیان و بر اساس کتاب مقدس(مجموعه عهد عتیق و عهد جدید{انجیل}) تنها یک پیامبر وجود داشت و او «موسی» بود که شریعت یهود را که شامل ده فرمان یا دستور اصلی و دستورات جزئی دیگری است برای قوم بنی اسرائیل آورد.

سایر شخصیت های اصلی کتاب مقدس که پس از موسی می آیند و به نام نبی - مرد مقدس شناخته می شوند(به استثنای عیسی مسیح)؛ حامل یا رساننده پیغام جدیدی نیستند و تنها برای گسترش و زنده نگاه داشتن دستورات خداوند در ده فرمان انتخاب می شدند.

موسی و انبیای پس از او اکثرا دارای معجزه هایی نیز بودند که نشانه برگزیدگی آنها محسوب می شد.

پیامبران و انبیا در دیدگاه کتاب مقدس ، کاملا مانند افراد عادی هستند:

گناه می کنند، مرتکب اشتباهاتی می شوند، و مانند مردم معمولی زندگی می کنند و تنها ویژگی که آنهارا برتر می سازد، انتخاب خداوند است.

در دیدگاه کتاب مقدس ابراهیم نبی بوده است.^[۲] اما برخی معتقدند «ابراهیم» «اسحاق»، «نوح» و کلیه شخصیت های پیش از موسی نبی یا پیامبر نیستند.^{[نیازمند منبع]} و این افراد را به نام «مرد خدا» یا «خادم خداوند» معرفی می نماید.

در اعتقاد یهودیان ملاکی آخرین نبی بود و در اعتقاد مسیحیان «یحیی» آخرین نبی بود.

طبق اعتقاد مسیحیان و کتاب «عهد جدید»(انجیل) پس از آن خداوند طبق وعده ای که داده بود، خود در قالب بشریِ «عیسی مسیح» به زمین آمد تا در ارتباط خویش با انسان، با نوع بشر پیمان جدید(عهد جدید)ی ببندد. نشانه این پیمان مرگ «عیسی مسیح» بر صلیب و زنده شدن دوباره او در روز سوم پس از مرگش بود.

یهودیان «عیسی» را نه نبی می دانند و نه پیامبر و نه مسیح. در اعتقاد آنها مسیح موعود(ماشیح که در کتاب مقدس- بخش عهد عتیق وعده داده شده) هنوز نیامده است.

[ویرایش] از دیدگاه اسلام

قرآن در این باره می گوید:«و ما اَرسَلنا من قبلِک من رسولٍ الا نوحی الیه انه لا اله الا انا فاعبدونِ»«ما پیش از تو هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر اینکه به او وحی کردیم:خدایی جز من نیست. پس تنها مرا بپرستید.» (انبیا، آیه 25)

پیامبران نیز نظیر سایرین بشرند، زندگی می‌کنند و می میرند و تفاوت در این است که به آنها وحی می‌شود. قرآن در این باره می گوید:«قل انّما انا بشرٌ مثلُکم یوحی الیّ» «بگو جز این نیست که من هم انسانی مثل شما هستم، که به من وحی می‌شود.» (کهف، آیه 110).

از دیدگاه «اسلام» و «قرآن»، پیامبران معصوم از گناه هستند(پاک و بی گناه)

[ویرایش] مراجع

1. ↑ کتاب اول سموئیل ۹:۹
2. ↑ پیدایش ۲۰:۷

‎

[ویرایش] جستارهای وابسته

• نبی و رسول در قرآن