Davud

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Mikelanj'ın Davut heykeli (1504), genç Davut'u Goliat'la savaştan önce elinde sapanla gösterir. Heykel Floransa'da Galleria dell'Accademia müzesinde bulunur.

Davud (Arapça: داود, dāwūd; İbranice: דוד, dawid; İng, Fr, Alm: David), İsrailoğullarının kurduğu Yehuda Krallığı'nın ikinci kralı (yaklaşık MÖ 1000 - MÖ 962) ve Kudüs kentinin kurucusu. Tevrat ve Kuran'da nebi (peygamber) olarak zikredilir. Hristiyan inancında İsa'nın Eski Ahit'teki simgelerinden (İng. prefiguration) biri sayılır.

Musevi Kutsal kitabı Tanah'ın Mezmurlar (İslam'da Zebur) bölümünü oluşturan 150 şiirin Davud tarafından yazıldığı kabul edilir. Bu şiirler gerek Museviliğin gerek Hıristiyanlığın en sevilen dini metinleri arasındadır. Kuran'a göre Zebur, Davud Peygamber'e Allah tarafından indirilmiş ancak zaman içerisinde tahrif edilmiştir.

[değiştir] Kökenbilim

İbranice דוד kökünden gelen Dawid adı, kelime anlamıyla "sevilen" demektir. Arapça Vedad adıyla kökdeştir.

[değiştir] Tanah ve Eski Ahit'te Davud

Musevi Kutsal Kitabı'nda (Eski Ahit) Davut'un hayat hikâyesi I. Samuel kitabının ikinci yarısı ile II. Samuel kitabının tamamını kapsar.

Birinci Yahudi kralı olan Şaul Allahın takdisini kaybeder. Bunun üzerine Peygamber Şamu'el (Samuel), koyun çobanı olan Yesse'nin (İng: Jesse) soyundan krallar geleceğini bildirir. Yesse'nin oğlu Davud kralın sarayına alınır. Şaul'un Filistinlilere karşı yaptığı savaşta Davut tek başına dev Goliat'a (Arapça: Calud) karşı savaşır; sapanıyla attığı taşla onu yener ve kafasını keser. Bunun üzerine Şaul Davud'u kıskanır ve öldürülmesini emreder. Ancak Davut'a derin bir sevgi ile bağlı olan Şaul'un oğlu Yonatan (İng: Jonathan), Davut'u korur ve kaçmasını sağlar. Davut yıllarca çölde yaşar, eşkiyalık yapar. Daha sonra Filistinlilere sığınır.

Filistinlilerle yapılan bir savaşta Şaul ve Yonatan öldürülür. Davut pişmanlıkla onların yasını tutar. Yahudi ileri gelenleri tarafından 30 yaşında kral seçilir. Hebron'da kutsal yağla meshedilir. Kenanlılara ait olan Zion (Kudüs) kalesini ele geçirerek burayı kendine başkent yapar. Tanrı'nın On Emri'ni içeren sandukayı buraya getirerek büyük bir tapınak inşa etmeye karar verir. Ancak Peygamber Natan onu bu kararından vazgeçirir. (Tapınağı, Davut'un oğlu Süleyman inşa edecektir.) Davut, tüm Yahudi aşiretlerine boyun eğdirir, Ürdün ve Suriye'yi fetheder.

Davut evli bir kadın olan Batşeba'yı sever, kadının kocası olan Uriah'ı öldürterek Batşeba'ya sahip olur. Allah bunun üzerine kendisini lanetler; Batşeba'dan doğan oğlu yedi günlükken ölür. Mezmurların bir bölümü, Davut'un bu olay üzerine duyduğu acı ve pişmanlığı anlatır.

Son yıllarında Davut'un sevgili oğlu Abşalom babasına karşı isyan eder. Baba ile oğulun orduları karşı karşıya gelir; Abşalom öldürülür. Davut 36 yıl hüküm sürdükten sonra ölür. Yerine oğlu Şolomon (Süleyman) geçer.

[değiştir] Kuran'da Davud

Dâvut'un adı Kuran'da 17 yerde geçer. Allah'ın Dâvut'a krallık ve bilgelik verdiği, Dâvut'un Câlud'u öldürdüğü, Allah'ın bazı peygamberleri diğerlerinden üstün kıldığı ve Davut'a Zebur'u verdiği, onu ve soyunu dünyaya hakim kıldığı, Dâvut ve Süleyman'ın birinin tarlasına giren koyun davasında yargıçlık ettiği, dağların ve kuşların Dâvut'la Süleyman'ı yücelttiği bildirilir. Kuran'da kral Şaul'un adı Tâlût olarak geçer.

İslâm geleneğinde Dâvut'un sesinin çok güzel olduğu söylenir. "Dâvûdî ses" deyimi buradan gelmektedir.