Kalevala
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kalevala, Elias Lönnrot'un 19. yüzyılda Fin halk hikayelerinden derleyip kaleme aldığı epik destanıdır. Finlilerin ulusal epik destanı olan Kalevala, aynı zamanda Fin edebiyatının en önemli eserlerinden biridir. Destan 1917'de Finlandiya'nın Rusya'ya karşı bağımsızlığını ilan etmesi ardından ülkede yükselen milliyetçilik döneminde kaleme alınmıştır. Kalevala'nın kelime anlamı "Kaleva'nın Diyarı"'dır (Fince -la/lä soneki yer gösterir). Destan 50 bölüme (Fince: Runo) ayrılmış toplam 22795 mısradan oluşur.
Konu başlıkları |
[değiştir] Kalevala'nın Kaleme Alınması
Asıl uzmanlık alanı fizik olan Lönnrot, Finlandiya'nın değişik bölgelerinde gerçekleştirdiği gezilerinde, Fin halk hikayelerini kaydetti. Şiirlerin çoğunu Karelya bölgesinde toplayan Lönnrot, 1829'da başladığı yolculuğu ardından Kalevala'nın "eski" halini tamamladı. Araştırmalarına devam eden Lönnrot, 1849'de Kalevala'nın bugünkü halini topladı.
[değiştir] Çevirileri
Şimdiye kadar Kalevala kırk dokuz dile çevrilmiştir.
Dile göre çevirilerin kronolojik kısmi listesi (Rauni Puranen'in listesi temel alınarak):
| Dil | Yıl | Çevirmen | Not |
| İsveççe | 1841 | M. A. Castrén | Eski Kalevala (1835 kopyası) |
| 1864–1868 | Karl Collan | Yeni Kalevala (1849 kopyası) | |
| 1884 | Rafaël Hertzberg | ||
| 1944 | Olaf Homén | Kısaltılmış İsveççe Baskı | |
| 1948 | Björn Collinder | Tüm Kalevala | |
| 1999 | Lars Huldén ve Mats Huldén | Tüm Kalevala | |
| Fransızca | 1845 ve 1867 | Louis Léouzon le Duc | |
| 1927 | Jean Louis Perret | ||
| 1991 | Gabriel Rebourcet | Eski Fransızca kelimelerle tüm Kalevala | |
| Almanca | 1852 | Franz Anton Schiefner | |
| 1885-1886 | H. Paul | ||
| 1967 | Lore Fromm, Hans Fromm | ||
| 2004 | Gisbert Jänicke | ||
| İngilizce | 1868 | John Addison Porter | Kısmen çeviri, Franz Anton Schiefner'ınkinden |
| 1888 | John Martin Crawford | Tam çeviri, Franz Anton Schiefner'ınkinden | |
| 1907 | William Forsell Kirby | Fince'den ilk direkt çeviri | |
| 1963 | Francis Peabody Magoun, Jr. | Nesir şeklinde çeviri | |
| 1989 | Eino Friberg | George C. Schoolfield'ın düzenleme ve önsözüyle | |
| 1998 | Keith Bosley | Mısra mısra çeviri. | |
| Macarca | 1871 | Ferdinánd Barna | |
| 1909 | Béla Vikár | ||
| 1971 | Kálmán Nagy | ||
| Rusça | 1888 | Leonid Petrovic Belsky | [1] |
| Estonca | 1891–1898 | M. J. Eisen | |
| Çekçe | 1894–1895 | J. Holecek | |
| Ukraynaca | 1901 | E. Timcenko | |
| Danca | 1907 | Ferdinand Ohrt | Seçilmiş bölümler |
| 1994 | Hilkka ve Bent Søndergaard | ||
| İtalyanca | 1909 | I. Cocchi | |
| 1910 | Paolo Emilio Pavolini | ||
| Japonca | 1937 | Kakutan Morimoto | |
| 1976 | Tamotsu Koizumi | ||
| İbranice | 1954 | Saul Tschernichovsky | |
| 1978 | Sarah Tubia | ||
| Yidiş | 1954 | Hersh Rosenfeld | |
| Rumence | 1959 | Iulian Vesper | |
| Çince | 1962 | Shih Hêng | |
| 1985 | Sun Yong | ||
| Esperanto | 1964 | Johan Edvard Leppäkoski | |
| Türkçe | 1965 | Hilmi Ziya Ülken | |
| 1982 | Lale ve Muammar Oğuz | ||
| Norveççe | 1967 | Albert Lange Fliflet | "i attdiktning ved" (nynorsk) |
| Lehçe | 1974 | Józef Ozga-Michalski, Karol Laszecki'in çevirisi üzerine | Tam metin çevirisi |
| 1998 | Jerzy Litwiniuk | Tam metin çevirisi | |
| Fulani | 1983 | Alpha A. Diallo | |
| Felemenkçe | 1985 | Maria Mies le Nobel | |
| Tulu | 1985 | Amrith Someshwar | |
| Latince | 1986 | Tuomo Pekkanen | |
| Vietnam dili | 1986 | Cao Xuân Nghiêp | |
| 1991 | Hoàng Thái Anh | ||
| 1994 | Búi Viêt Hòa's | ||
| Hintçe | 1990 | Vishnu Khare | |
| Arapça | 1991 | Sahban Ahmad Mroueh | |
| Slovence | 1991 | Jelka Ovaska Novak | Kısmi çeviri |
| 1997 | Jelka Ovaska Novak | Tam metin çevirisi | |
| Swahili | 1991 | Jan Knappert | |
| Bulgarca | 1992 | Nino Nikolov | |
| Yunanca | 1992 | Maria Martzouk | |
| Faroe dili | 1993 | Jóhannes av Skarði | |
| Tamil | 1994 | R. Sivalingam (Uthayanan) | Tam Çeviri |
| Katalanca | 1997 | Ramon Garriga i Marquès, Pirkko-Merja Lounavaara | Fince'den direkt olarak tam çeviri. Nesir. |
| Portekizce | 2007 | Orlando Moreira | Tam metin (Kısmı çeviri internette mevcut) |
[değiştir] Kahramanlar
Destandaki ana karakter olan Väinämöinen'dir. Finliler'in ulusan çalgı aleti olan kanteleyi, bir turna balığının kemiklerinden yapan kahraman, başlangıçta çok kötü çaldığı bu enstrumanı, daha sonraları hayvanları bile büyüleyebilecek kadar iyi çalmaya başlar. Daha sonraları kantelesini kaybeden Väinämöinen, kantelenin günümüzdeki hali olan şeklini, huşağacından yapar.
Kendine eş arayan ancak bir türlü evlenemeyen Väinämöinen, destanda geçen Joukahainen'in kardeşi Aino'yla evlenmek üzereyken, Aino denizde yüzerken boğulur ve ölür.
Destanın bir bölümünde, kıtlık içinde yaşayan köyleri için Väinämöinen ve arkadaşları, kuzeydeki insanların yaşadığı bir kasabada, Sampo adında sürekli un üreten sihirli bir değirmeni çalmaya giderler.
[değiştir] İlgili Bağlantılar
[değiştir] Dış Bağlantılar
[değiştir] Kalevala
- Resimli İngilizce Kalevala
- Kalevala İncelemesi (İngilizce)
- Fince Kalevala
- John Martin Crawfords'ın İngilizce çevirisi(1888). Project Gutenberg
- John Martin Crawfords'ın İngilizce çevirisi (1888). Sacred Texts
- Kalevala'nın içeriği (İngilizce)
- Çince Kalevala
- Rusça Kalevala
- Tamil
- Macarca Kalevala
- Portekizce Kalevala
