แอร์แคนาดา
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
 |
||
| แอร์แคนาดา | ||
|---|---|---|
| IATA AC |
ICAO ACA |
Callsign Air Canada |
| ก่อตั้ง | พ.ศ. 2480 | |
| ท่าอากาศยานหลัก | ท่าอากาศยานนานาชาติมอนทรีอัล ปิแอร์ อิลเลียต ทรูโด ท่าอากาศยานนานาชาติโทรอนโตเพียร์สัน ท่าอากาศยานนานาชาติแวนคูเวอร์ ท่าอากาศยานนานาชาติคาลแกรี |
|
| ท่าอากาศยานรอง | ท่าอากาศยานนานาชาติฮาลิแฟกซ์ | |
| รายการสะสมแต้ม | แอโรแปลน | |
| ห้องรับรอง | เมเปิลลีฟเลานจ์ | |
| พันธมิตรสายการบิน | สตาร์อัลไลแอนซ์ | |
| ขนาดฝูงบิน | 338 | |
| จุดหมายปลายทาง | 240 | |
| บริษัทแม่ | ACE Aviation Holdings Inc. | |
| สำนักงานใหญ่ | มอนทรีอัล รัฐควิเบก, แคนาดา | |
| บุคคลหลัก | Montie Brewer (ประธาน และ ประธานบริหาร) | |
| เว็บไซต์: www.aircanada.com | ||
แอร์ แคนาดา เป็นสายการบินแห่งชาติของประเทศแคนาดา อีกทั้งยังเป็นสายการบินที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ และใหญ่เป็นอันดับที่ 12 ของโลกเมื่อนับตามขนาดฝูงบิน ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1937 (พ.ศ. 2480) มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เมืองมอนทรีอัล รัฐควิเบก สายการบินให้บริการทั้งเที่ยวบินทั่วไป เที่ยวบินเหมาลำ และบริการขนส่งสินค้าไปยังกว่า 240 จุดหมายทั่วโลก โดยมีท่าอากาศยานหลักคือท่าอากาศยานนานาชาติโทรอนโตเพียร์สัน และเป็นหนึ่งในสายการบินผู้ร่วมก่อตั้งพันธมิตรสายการบินสตาร์อัลไลแอนซ์ ในปี ค.ศ. 2006 (พ.ศ. 2549) มีผู้ใช้บริการสายการบินกว่า 32 ล้านคน
เนื้อหา |
[แก้] ประวัติ
[แก้] ทรานส์แคนาดาแอร์ไลน์
ในวันที่10 เมษายน พ.ศ. 2480 สายการบินทรานส์แคนาดาแอร์ไลน์ (Trans-Canada Airlines) ได้ถูกก่อตั้งขึ้นเป็นบริษัทลูกของการรถไฟแคนาดา (Canadian National Railway) โดยเที่ยวบินที่มีผู้โดยสารเที่ยวบินแรกได้เริ่มต้นขึ้นโดยใช้เครื่องบินล็อกฮีด แอล-10เอ บรรทุกผู้โดยสาร 2 คน และจดหมายจำนวนหนึ่งจากแวนคูเวอร์ ไปยังซีแอตเทิล เมื่อวันที่1 กันยายนของปีเดียวกัน ในช่วงแรก สายการบินมีสำนักงานอยู่ที่เมืองวินนิเปก แต่ได้ย้ายไปยังเมืองมอนทรีอัล ตามนโยบายของรัฐบาลกลางในปี พ.ศ. 2492 (ค.ศ. 1949) และทรานส์แคนาดาแอร์ไลน์ยังเป็นสายการบินแรกๆ ที่นำระบบคอมพิวเตอร์มาใช้ในการจองที่นั่ง หลังจากนั้นในปี พ.ศ. 2507 (ค.ศ. 1694) สายการบินได้กลายเป็นสายการบินแห่งชาติ และได้เปลี่ยนชื่อสายการบินเป็นแอร์แคนาดาในปีถัดมา ในช่วงปลายทศวววษ 1970 ได้มีการปรับโครงสร้างองค์กรใหม่ของการรถไฟแคนาดา ทำให้แอร์แคนาดาได้แยกตัวเป็นอิสระจากการรถไฟแคนาดา และเป็นบริษัทที่บริหารงานโดยรัฐ (เช่นเดียวกับการบินไทยในปัจจุบัน)
[แก้] ช่วงทศวรรษ 1980 และ 1990
ในปี พ.ศ. 2530 (ค.ศ. 1987) แอร์แคนาดาได้กลายเป็นสายการบินแรกของโลกที่มีนโยบายห้ามสูบบุหรี่ในเที่ยวบิน และในปี พ.ศ. 2532 (ค.ศ. 1989) สายการบินได้ประสบความสำเร็จในการแปรรูปรัฐวิสาหกิจเป็นของเอกชน และได้ขายธุรกิจบัตรเครดิตของสายการบินให้กับไดเนอร์คลับ แอร์แคนาดากลายเป็นหนึ่งในสมาชิกก่อตั้งของเครือข่ายพันธมิตรสายการบินสตาร์อัลไลแอนซ์ ในปีพ.ศ. 2540 (ค.ศ. 1997) และได้มีการใช้เที่ยวบินร่วมกับสายการบินในเครือข่าย
นักบินของแอร์แคนาดาได้ทำการนัดหยุดงานเป็นครั้งแรกในวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2541 และในปลายปีพ.ศ. 2542 (ค.ศ. 1999) รัฐบาลแคนาดาได้ผ่อนปรนข้อกำหนดในการทำการบินบางข้อ ส่งผลให้สายการบินในแคนาดาเริ่มมีความพยายามที่จะควบรวมกิจการ
[แก้] ฝูงบิน
| เครื่องบิน | จำนวน | ชั้นบิน (ธุรกิจ*/ประหยัด) |
เส้นทาง | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|
| แอร์บัส เอ 319-100 | 5 | 120 (14/106) | สหราชอาณาจักร และอเมริกาเหนือ | |
| แอร์บัส เอ 319-100 | 40 | 120 (14/106) | อเมริกาเหนือ | เป็นเครื่องที่รอการตกแต่งภายในใหม่ |
| แอร์บัส เอ 320-200 | 29 | 140 (20/120) | อเมริกาเหนือ | |
| แอร์บัส เอ 320-200 | 8 | 140 (20/120) | อเมริกาเหนือ | เป็นเครื่องที่รอการตกแต่งภายในใหม่ |
| แอร์บัส เอ 320-200 | 5 | 64 (64/0) | เที่ยวบินเช่าเหมาลำ | ให้บริการโดย แอร์แคนาดาแจ็ซ |
| แอร์บัส เอ 321-200 | 10 | 166 (24/142) | อเมริกาเหนือ | เป็นเครื่องที่รอการตกแต่งภายในใหม่ |
| แอร์บัส เอ 330-300 | 8 | 274 (42/232) | เอเชีย และแอตแลนติก | เป็นเครื่องที่รอการตกแต่งภายในใหม่ |
| แอร์บัส เอ 340-300 | 10 | 286 (30/256) | เอเชีย และแอตแลนติก | กำลังจะปลดประจำการ |
| แอร์บัส เอ 340-500 | 2 | 267 (42/225) | แปซิฟิก | กำลังจะปลดประจำการ |
| โบอิง 767-200/200ER | 10 | 207 | (24/183) | เป็นเครื่องที่รอการตกแต่งภายในใหม่ |
| โบอิง 767-300ER | 6 | 211 (24/187) | แปซิฟิก, อเมริกาใต้ และแอตแลนติก | |
| โบอิง 767-300ER | 26 | 212 (25/187) 212 (30/182) 213 (25/188) |
แปซิฟิก, อเมริกาใต้ และแอตแลนติก | เป็นเครื่องที่รอการตกแต่งภายในใหม่ |
| โบอิง 777-200LR | 1 (สั่งซื้อ 5 รายการ) |
270 (42/228) | แปซิฟิก | |
| โบอิง 777-300ER | 3 (สั่งซื้อ 8 รายการ) |
349 (42/307) | แปซิฟิก และแอตแลนติก | |
| โบอิง 787-8 | (สั่งซื้อ 37 รายการ) | แปซิฟิก, อเมริกาใต้ และแอตแลนติก | ||
| เอ็มเบรเออร์ 175 | 15 | 73 (9/64) | ภายในประเทศ และอเมริกา | |
| เอ็มเบรเออร์ 190 | 25 (สั่งซื้อ 20 รายการ) |
93 (9/84) | ภายในประเทศ และอเมริกา |
* ชั้นธุรกิจให้บริการสำหรับเที่ยวบินภายในประเทศ ชั้นหนึ่งให้บริการสำหรับเที่ยวบินระหว่างประเทศ
ณ กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2550 อายุการใช้งานเฉลี่ยของฝูงบินของแอร์แคนาดา คือ 9.7 ปี
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
- เว็บไซต์แอร์แคนาดา (อังกฤษ)
|
|
|
|---|---|
| แอร์แคนาดา • แอร์นิวซีแลนด์ • ออลนิปปอนแอร์เวย์ • เอเชียน่าแอร์ไลน์ • ออสเตรียแอร์ไลน์ • บริติชมิดแลนด์ • ล็อตโปแลนด์ • ลุฟต์ฮันซา • สแกนดิเนเวียนแอร์ไลน์ซิสเต็ม • สิงคโปร์แอร์ไลน์ • เซาต์แอฟริกันแอร์เวย์ • สแปนแอร์ • สวิสอินเตอร์เนชันแนลแอร์ไลน์ • แท็ปโปรตุเกส • การบินไทย • ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ • ยูเอสแอร์เวย์;• แอร์ไชนา • เซี่ยงไฮ้แอร์ไลน์ • ตุรกีแอร์ไลน์ สายการบินท้องถิ่น: เอเดรียแอร์เวย์ • บลูวัน • โครเอเชียแอร์ไลน์ |
 |
 |
แอร์แคนาดา เป็นบทความเกี่ยวกับ บริษัท ห้างหุ้นส่วน หรือองค์กร ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ แอร์แคนาดา ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |
