เทควันโด
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เทควันโด (태권도 , MC: Taegwondo , MR: T'aekwŏndo ?) คือ ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัว โดยไม่ใช้อาวุธของ ชาวเกาหลี คำว่า เท (태) แปลว่า เท้า หรือการโจมตีด้วยเท้า ควัน (권) แปลว่า มือ หรือการโจมตีด้วยมือ โด (도) แปลว่า วิถี ดังนั้นเทควันโดโดยทั่วไป หมายถึง วิถีแห่งการใช้มือแล้ะเท้าในการต่อสู้และป้องกันตัว
จากประวัติศาสตร์ซึ่งเผยแพร่ในช่วงแรกนั้น ศิลปะการป้องกันตัวของประเทศเกาหลี มีมาตั้งแต่ 2 พันกว่าปี ในปี ค.ศ. 1955 องค์กรพิเศษได้ถูก จัดตั้งขึ้นในนามขององค์การควบคุมศิลปะแห่งชาติ ถูกตั้งขึ้นเพื่อเผยแพร่และควบคุมทำการสอนให้แก่สาธารณะชน องค์กรทางทหารซึ่งขึ้นอยู่กับเงินทุนกองกลางที่มีสามชิกขององค์กร เป็นผู้ที่มีความคิดความสามารถที่เชี่ยวชาญ กลุ่มสมาชิกได้รวมตัวกัน โดยมีนายพลเช ฮอง ฮี Choi Hong Hi เป็นผู้ตั้งชื่อใหม่ขึ้นว่า เทควันโด (Taekwondo) มีที่มาจาก เท (เทคียน: Takkyon) และ ควัน (คองซูโด: Kongsoodo)
[แก้] ลำดับสายของเทควันโด (ในประเทศไทย)
- เริ่ม สายขาว
- 10 สายเหลือง1 (สายส้ม-ในบางยิม)
- 9 สายเหลือง2
- 8 สายเขียว1 (สีเขียวขี้ม้า-ในบางยิม)
- 7 สายเขียว2
- 6 สายฟ้า1 (ม่วง-ในบางยิม )
- 5 สายฟ้า2 (น้ำเงิน-ในบางยิม)
- 4 สายน้ำตาล1
- 3 สายน้ำตาล2
- 2 สายแดง1
- 1 สายแดง2
- ในบางโรงเรียนมีการเรียนสายแดง 3 หรือ Pre-Black เพื่อเตรียมสำหรับการสอบในระดับสายดำ ขั้นที่ 1 หรือดั้งที่ 1
สำนักคุคกิวอนกำหนดให้มีสายดำทั้งสิ้น 10 ระดับ โดยเริ่มที่ระดับที่ 1 เป็นระดับแรกและใช้เงื่อนไขด้านระยะเวลา และอายุในการพิจารณาในการเลื่อนระดับขั้น (ดั้ง)
[แก้] แหล่งข้อมูลอื่น
