เจ้าหญิงออกัสตาแห่งแคมบริดจ์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจ้าหญิงออกัสตาแห่งแคมบริดจ์ (Princess Augusta of Cambridge) (ออกัสตา แคโรไลน์ ชาร์ล็อต เอลิซาเบธ แมรี โซเฟีย หลุยส์; 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2365 - 5 ธันวาคม พ.ศ. 2459) ทรงเป็นสมาชิกพระองค์หนึ่งในพระราชวงศ์อังกฤษ พระองค์ทรงอภิเษกสมรสเข้าไปอยู่ในพระราชวงศ์เม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ และได้ทรงเป็นแกรนด์ดัชเชสแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ (HRH The Grand Duchess of Mecklenburg-Strelitz)
เนื้อหา |
[แก้] พระชนม์ชีพในวัยเยาว์
เจ้าหญิงออกัสตาประสูติเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2365 ณ พระราชวังมองต์บริลแลนต์ เมืองฮาโนเวอร์ พระชนกของพระองค์คือ เจ้าชายอดอลฟัส ดยุคแห่งแคมบริดจ์ พระราชโอรสองค์ที่เจ็ดในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 และ เจ้าหญิงชาร์ล็อตแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ ส่วนพระราชชนนี คือ เจ้าหญิงออกัสตา ดัชเชสแห่งแคมบริดจ์ (พระอิสริยยศเดิม เจ้าหญิงออกัสตาแห่งเฮสส์-คาสเซิล)
เจ้าหญิงทรงเจริญพระชนม์ชีพช่วงวัยเยาว์ในเมืองฮาโนเวอร์ ซึ่งพระชนกของพระองค์ทรงเป็นพระอุปราชในนามของสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 4 พระบรมเชษฐา
เจ้าหญิงออกัสตาทรงมีพระเชษฐาพระองค์หนึ่งคือ เจ้าชายจอร์จ ดยุคแห่งแคมบริดจ์ และพระกนิษฐาอีกพระองค์คือ เจ้าหญิงแมรี อเดเลดแห่งแคมบริดจ์ ซึ่งต่อมาคือ ดัชเชสแห่งเท็ค ดังนั้นเจ้าหญิงจึงทรงเป็นพระญาติชั้นที่หนึ่งในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย และพระมาตุจฉาในเจ้าหญิงแมรีแห่งเท็ค ซึ่งต่อมาคือ พระมเหสีในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5
[แก้] อภิเษกสมรส
เจ้าหญิงอภิเษกสมรสในวันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2386 ณ พระราชวังบัคกิงแฮม กรุงลอนดอน กับ แกรนด์ดยุคฟรีดริช วิลเฮล์มแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ (ฟรีดริช วิลเฮล์ม คาร์ล จอร์จ แอร์นส์ อดอล์ฟ กุสตาฟ; 17 ตุลาคม พ.ศ. 2362 - 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2447) ซึ่งทรงเป็นพระญาติชั้นที่หนึ่ง เจ้าหญิงออกัสตาจึงทรงดำรงพระอิสริยยศเป็น แกรนด์ดัชเชสพระชายาแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ (HRH The Hereditary Grand Duchess of Mecklenburg-Strelitz) และในวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2403 จึงได้ทรงเป็น แกรนด์ดัชเชสพระมเหสีแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ (HRH The Grand Duchess of Mecklenburg-Strelitz) หลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระสัสสุระ (พระชนกในพระสวามี)
แกรนด์ดยุคและแกรนด์ดัชเชสแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ ทรงมีพระโอรสพระองค์เดียว คือ
- แกรนด์ดยุคอดอล์ฟ ฟรีดริชที่ 5 แห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ (อดอล์ฟ ฟรีดริช ออกุสต์ วิคตอร์ แอร์นส์ อดัลแบร์ต กุสตาฟ วิลเฮล์ม เวลลิงตัน; ประสูติ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2391 สิ้นพระชนม์ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2457)
- ทรงดำรงพระอิสริยยศเป็น แกรนด์ดยุคครองรัฐแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ ในวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2447 หลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระชนก
- ทรงอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2520 ณ เมืองเดสเซา ประเทศเยอรมนี กับ เจ้าหญิงเอลิซาเบธ มารี ฟรีเดริเค อาเมลี แอ็กเนสแห่งอันฮัลท์ (7 กันยายน พ.ศ. 2400 - 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2476) ทรงมีพระโอรสและธิดาสี่พระองค์
[แก้] ปลายพระชนม์ชีพ
แม้ว่าพระองค์จะทรงดำรงพระชนม์ชีพส่วนใหญ่ในประเทศเยอรมนี แต่แกรนด์ดัชเชสออกัสตายังคงสายสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพระราชวงศ์อังกฤษเป็นอย่างดี ในระหว่างที่ดัชเชสแห่งแคมบริดจ์ พระชนนียังดำรงพระชนม์ชีพอยู่ พระองค์ได้เสด็จเยียมเยียนพระชนนีที่ห้องชุดของพระองค์ในพระราชวังเคนซิงตันอยู่บ่อยครั้ง
หลังการสิ้นพระชนม์ของพระชนนีเมื่อปี พ.ศ. 2432 แกรนด์ดัชเชสทรงได้รับพระตำหนักหลังหนึ่งบริเวณพระทวารของพระราชวังบัคกิงแฮม กรุงลอนดอน ซึ่งพระองค์ได้ประทับอยู่ช่วงหนึ่งของปีจนกระทั่งพระชนม์ที่ชราภาพมากขึ้นทำให้ทรงเสด็จต่างประเทศอีกต่อไปไม่ได้
ในการเตรียมงานพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 และ สมเด็จพระราชินีอเล็กซานดรา เมื่อปี พ.ศ. 2445 ดยุคแห่งนอร์โฟล์คได้ปรึกษากับแกรนด์ดัชเชสออกัสตาถึงเรื่องของธรรมเนียมปฏิบัติและการแต่งกาย เนื่องจากเคยทรงเข้าร่วมพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 4 และ สมเด็จพระราชินีอเดเลด เมื่อเจ็ดสิบเอ็ดปีก่อน ขณะทรงมีพระชนมายุเก้าพรรษา โดยได้ทรงจูบพระหัตถ์ของสมเด็จพระราชินีด้วย นอกจากนี้พระองค์ยังทรงสามารถให้รายละเอียดเกี่ยวกับพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ซึ่งไม่มีบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรเขียนไว้เลย (ซึ่งขณะนั้นทรงมีพระชนมายุสิบหกพรรษา)
แกรนด์ดัชเชสแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ทรงมีความสนิทสนมเป็นพิเศษกับสมเด็จพระราชินีแมรี พระนัดดา แต่ด้วยความชราภาพทำให้มิทรงสามารถร่วมพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 (ที่ทรงเป็นพระญาติชั้นที่หนึ่งในรุ่นที่สอง) และสมเด็จพระราชินีแมรี เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2454 ณ มหาวิหารเวสต์มินส์เตอร์ กรุงลอนดอน
เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่ 1 รัฐบาลอังกฤษได้ระงับการจ่ายเงินบำนาญที่พระองค์ทรงได้รับในฐานะสมาชิกของพระราชวงศ์อังกฤษ ในช่วงระหว่างสงครามสถานเอกอัครราชทูตสวีเดนได้ส่งพระราชหัตถเลขาของสมเด็จพระราชินีไปยังพระมาตุจฉาที่ยังคงประทับในประเทศเยอรมนี
เมื่อทรงเป็นสตรีที่อาวุโสสูงขึ้น พระองค์เป็นที่รู้ถึงการชอบทำให้เสียงาน เมื่อเจ้าหญิงม็อดแห่งเวลส์ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งนอร์เวย์ เจ้าหญิงออกัสตาทรงตรัสว่าได้ทรง"กลายเป็นพระราชินีแห่งราชบัลลังก์ที่มาจากการปฏิวัติแล้ว" อีกทั้งในการเฉลิมฉลองพระราชพิธีพัชราภิเษกของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย เจ้าหญิงตรัสด้วยพระสุรเสียงอันดังว่า "ทำไมพระองค์ถึงทรงขอบคุณพระเจ้ากลางถนน" เนื่องจากสมเด็จพระราชินีวิกตอเรียประทับอยู่ในรถม้าลากเพื่อทรงรับพรจากพระเจ้า
เจ้าหญิงออกัสตา แกรนด์ดัชเชสพระชนนีแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2459 ณ เมืองนอยสเตรลิตซ์ และพระศพฝังที่เมืองมิโรว์ ประเทศเยอรมนี เนื่องจากพระองค์ทรงเป็นพระราชนัดดาที่ยังทรงพระชนม์ชีพอยู่เป็นพระองค์สุดท้ายในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร พระองค์ทรงเป็นสายสัมพันธ์สุดท้ายของเชื้อสายอังกฤษในราชวงศ์ฮาโนเวอร์
ในช่วงการสิ้นพระชนม์ พระองค์ทรงมีพระชนมายุ 94 พรรษา 4 เดือน 16 วัน โดยทำให้ทรงเป็นเจ้าหญิงอังกฤษในเชื้อพระวงศ์ที่มีพระชนม์ชีพยืนยาวที่สุดจนกระทั่งเจ้าหญิงอลิซแห่งออลบานี เคานท์เตสแห่งแอธโลน พระราชนัดดาสายพระราชโอรสของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียทรงทำลายสถิติในปี พ.ศ. 2520 โดยสิ้นพระชนม์ในวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2524 ขณะทรงมีพระชนมายุ 97 พรรษา 10 เดือน 9 วัน
[แก้] พระอิสริยยศ
- พ.ศ. 2365 - พ.ศ. 2386: สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงออกัสตาแห่งแคมบริดจ์ (Her Royal Highness Princess Augusta of Cambridge)
- พ.ศ. 2386 - พ.ศ. 2403: สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงแกรนด์ดัชเชสพระชายาแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ (Her Royal Highness The Hereditary Grand Duchess of Mecklenburg-Strelitz)
- พ.ศ. 2403 - พ.ศ. 2447: สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงแกรนด์ดัชเชสแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ (Her Royal Highness The Grand Duchess of Mecklenburg-Strelitz)
- พ.ศ. 2447 - พ.ศ. 2459: สมเด็จเจ้าฟ้าหญิงแกรนด์ดัชเชสพระชนนีแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ (Her Royal Highness The Dowager Grand Duchess of Mecklenburg-Strelitz)
| สมัยก่อนหน้า: เจ้าหญิงมารีแห่งเฮสส์-คาสเซิล (พ.ศ. 2359 - พ.ศ. 2403) |
แกรนด์ดัชเชสมเหสีแห่ง รัฐแกรนด์ดยุคแห่งเม็คเล็นบูร์ก-สเตรลิตซ์ 6 กันยายน พ.ศ. 2403 - 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2447 |
สมัยถัดไป: เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งอันฮัลท์ (พ.ศ. 2447 - พ.ศ. 2457) |
