ฮาอุ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฮาอุ | ||||||||||||
ح | ||||||||||||
อักษรต่างรูป | ||||||||||||
|
||||||||||||
อักษรอาหรับ | ||||||||||||
ﺍ | ﺏ | ﺕ | ﺙ | ﺝ | ﺡ | ﺥ | ||||||
ﺩ | ﺫ | ﺭ | ﺯ | ﺱ | ﺵ | ﺹ | ||||||
ﺽ | ﻁ | ﻅ | ﻉ | ﻍ | ﻑ | ﻕ | ||||||
ﻙ | ﻝ | ﻡ | ﻥ | ه | ﻭ | ﻱ | ||||||
ประวัติอักษรอาหรับ· เครื่องหมายการออกเสียง · ฟัตฮะหฺ · กัสเราะหฺ · ء ·ฎ็อมมะหฺ · เลขอาหรับ |
ฮาอุ (ح ) เป็นอักษรตัวที่ 8 ของอักษรคานาอันไนต์ ซึ่งพัฒนาต่อมาเป็นอักษรฟินิเชียน อักษรฮีบรู อักษรอาหรับ (ح ) อักษรซีเรียค ใช้แทนเสียงไม่ก้อง และเป็นเสียงในลำคอซึ่งอาจเป็นทั้งเสียงที่เกิดจากคอหอย (/ħ/หรือเพดานอ่อน (/x/) อักษรอาหรับแยก /ħ/ใช้ ح ส่วน /x/ ใช้ خ อักษรฮีบรูเริ่มแรกใช้ ח แทน /ħ/ และ כ แทน /x/ ต่อมาทั้ง 2 ตัวใช้แทนเสียงไม่ก้องเกิดจากลิ้นไก่ และเป็นเสียงในลำคอ ( /χ/)อักษรคานาอันไนต์ ตัวนี้พัฒนาไปเป็นอักษรกรีก “Η” อักษรละติน "H” และอักษรซีริลลิก “И” โดย H ในอักษรละตินยังใช้แทนเสียงพยัญชนะ ส่วน Η ในอักษรกรีกและ И ใช้แทนเสียงสระ
ในคำทับศัพท์จะแทนด้วย ฮ