รออุ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
| รออุ | ||||||||||||
| ر | ||||||||||||
| อักษรต่างรูป | ||||||||||||
|
||||||||||||
| อักษรอาหรับ | ||||||||||||
| ﺍ | ﺏ | ﺕ | ﺙ | ﺝ | ﺡ | ﺥ | ||||||
| ﺩ | ﺫ | ﺭ | ﺯ | ﺱ | ﺵ | ﺹ | ||||||
| ﺽ | ﻁ | ﻅ | ﻉ | ﻍ | ﻑ | ﻕ | ||||||
| ﻙ | ﻝ | ﻡ | ﻥ | ه | ﻭ | ﻱ | ||||||
| ประวัติอักษรอาหรับ· เครื่องหมายการออกเสียง · ฟัตฮะหฺ · กัสเราะหฺ · ء ·ฎ็อมมะหฺ · เลขอาหรับ |
||||||||||||
รออุ (Resh) เป็นอักษรตัวที่ 20 ของอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่ ได้แก่ อักษรฟินิเชียน อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรู (ר) อักษรอาหรับ (ﺭ) ใช้แทนเสียงรัวลิ้น ( rhotic consonants; สัทศาสตร์สากล [r] หรือ /ɾ/) แต่ในภาษาฮีบรู จะใช้แทนเสียง/ʁ/ และ /ʀ/ ด้วย
รูปร่างของอักษรนี้ในอักษรตระกูลเซมิติกส่วนใหญ่จะคล้ายกับตัวดาล อักษรซีเรียคใช้ตัวเดียวกัน แยกจากกันโดยใช้จุด r มีจุดอยู่ข้างบน ส่วน d มีจุดอยู่ข้างล่าง อักษรอาหรับ ﺭ มีหางยาวกว่า ﺩ ส่วนในอักษรอราเมอิก และอักษรฮีบรู ที่เป็นอักษรทรงเหลี่ยม ר เป็นขีดทรงโค้งอันเดียว ส่วน ד เป็นขีด 2 ขีดทำมุมกัน
อักษรนี้มาจากเฮียโรกลิฟรูปหัว ( ฮีบรู rosh; อาหรับ , ra's ) ตัวนี้ภาษาเซมิติกตะวันออกเรียก riš ซึ่งอาจเป็นคำอ่านของอักษรรูปลิ่มในภาษาอัคคาเดีย อักษรฟินิเชียนที่ใช้แทนเสียงนี้ พัฒนาไปเป็นอักษรกรีก “Ρ” อักษรละติน “R” และอักษรซีริลลิก “ Р”
