อุมเบร์โต กอนซาเลซ
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ข้อมูลส่วนตัว | ||
---|---|---|
ชื่อจริง | อุมเบร์โต กอนซาเลซ | |
ฉายา | ชีกีตา (Chiquita) | |
วันเกิด | 25 มีนาคม พ.ศ. 2509 | |
สถานที่เกิด | เนซาวัลโกโยตล์ ประเทศเม็กซิโก | |
รุ่น | ไลต์ฟลายเวต | |
เทรนเนอร์ | อิกนาเซียว เบอริสเทียล | |
สถิติ | ||
ชก | 46 | |
ชนะ | 43 | |
ชนะน็อก | 31 | |
แพ้ | 3 | |
เสมอ | 0 |
อุมเบร์โต กอนซาเลซ (Humberto Gonzalez) เกิดเมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2509 ที่เมืองเนซาวัลโกโยตล์ กอนซาเลซเป็นนักมวยชาวเม็กซิกันที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งในรุ่นเล็ก ด้วยความเป็นนักมวยที่ชกสนุก เดินหน้าบุกตะลุยตลอดไม่มีถอยหลัง และมักจะปักหลักดวลหมัดกับคู่ต่อสู้ด้วยการเปิดหน้าตลอด ไม่มีการ์ด ไม่มีฟุตเวิร์ก แม้จะเป็นนักมวยรูปร่างเล็กแต่มีช่วงชกที่ยาว ร่างกายแข็งแกร่งกำยำด้วยกล้ามเนื้อ ซ้ำยังมักตีหน้ายักษ์ขู่คู่ต่อสู้อีกต่างหาก จึงได้รับฉายาเป็นภาษาสเปนว่า "Chiquita" หมายถึง ไอ้ตัวเล็ก หรือ เปี๊ยก
[แก้] ประวัติ
กอนซาเลซทำสถิติชนะรวดถึง 27 ครั้ง ก่อนจะชิงแชมป์โลกในรุ่นไลต์ฟลายเวต สภามวยโลก (WBC) ด้วยการชนะลี ยุลวู นักมวยชาวเกาหลีใต้ ที่เมืองชอนจู ประเทศเกาหลีใต้ประเทศของแชมป์โลก เมื่อปี พ.ศ. 2532
จากนั้นกอนซาเลซป้องกันตำแหน่งได้ถึง 5 ครั้ง และได้เสียแชมป์โลกไปสมัยแรกด้วยการแพ้น็อกยก 6 โรลันโด ปัสกวา นักมวยชาวฟิลิปปินส์ อย่างไม่มีคาดคิดถึง เมื่อปี พ.ศ. 2533 เพราะก่อนการชก กอนซาเลซเป็นต่อปัสกวานักมวยโนเนมอย่างทาบไม่ติด จากนั้นกอนซาเลซอุ่นเครื่องอีกหนึ่งครั้ง และกลับมาเป็นแชมป์โลกสมัยที่สอง ด้วยการชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อป คาสโตร นักมวยชาวเม็กซิโกด้วยกัน ที่สามารถแย่งแชมป์โลกมาจากปัสกวาได้ จากนั้นกอนซาเลซก็ป้องกันตำแหน่งแชมป์ไว้ได้อีก 4 ครั้งติด ๆ กัน รวมทั้งเอาชนะนภา เกียรติวันชัย อดีตแชมป์โลกในรุ่นสตรอว์เวตของไทย และเอาชนะเมลชอร์ ค็อป คัสโตร คู่ปรับเก่าได้ด้วย ก่อนที่จะเปิดศึกกับยอดแชมป์โลกในรุ่นนี้ด้วยกันชาวอเมริกันคือ ไมเคิล คาร์บาฮาล ซึ่งการชกกอนซาเลซสามารถชกคาร์บาฮาลได้นับ 8 ถึง 2 ครั้ง เกือบจะชนะน็อกอยู่แล้ว แต่เป็นฝ่ายแพ้น็อกเองในยกที่ 7
กอนซาเลซกลับมาอุ่นเครื่องอีก 2 ครั้ง ก่อนจะพบกับคาร์บาฮาลอีกครั้ง ในปี พ.ศ. 2536 คราวนี้กอนซาเลซเป็นฝ่ายชนะคะแนนไปได้ ได้ครองแชมป์ไลท์ฟลายเวทถึง 2 สถาบัน และได้พบกับคาร์บาฮาลอีกเป็นครั้งที่ 3 ซึ่งการชกครั้งนี้เป็นไปด้วยความจืดชืด และกอนซาเลซก็เป็นฝ่ายย้ำแค้นชนะคะแนนไปได้อีกครั้ง แต่ปฏิกิริยาจากผู้ชมหลังการชกไม่ดีเลย เมื่อครบ 12 ยก ผู้ชมต่างพากันเขวี้ยงเบาะรองนั่งเก้าอี้ปลิวว่อนไปทั่วทั้งสนาม กอนซาเลซป้องกันตำแหน่งครั้งนี้ไว้ได้เพียง 3 ครั้ง ก่อนจะแพ้น็อกอย่างบอบช้ำที่สุดแก่ สมาน ส.จาตุรงค์ นักมวยโนเนมชาวไทย ในปี พ.ศ. 2538 ที่ใคร ๆ ต่างคิดว่ากอนซาเลซน่าจะเอาชนะไปได้ไม่ยาก แต่ผลการชกกลับคล้ายกับการที่กอนซาเลซเสียแชมป์โลกครั้งแรกต่อปัสกวา หากแต่ครั้งนี้กอนซาเลซบอบช้ำมากกว่าด้วยซ้ำ ซึ่งก่อนการชกกอนซาเลซประสบปัญหาเรื่องลดน้ำหนักตัวอย่างมาก ประกอบกับประมาทผู้ท้าชิงชาวไทย จึงทำให้พ่ายแพ้ไปอย่างบอบช้ำที่สุด หลังจากนั้นกอนซาเลซก็ได้แขวนนวมไปทันที
[แก้] เกียรติประวัติ
- แชมป์เม็กซิโกรุ่นไลท์ฟลายเวท (2530 – 2531)
- แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
- ชิง 25 มิถุนายน 2532 ชนะคะแนน ลี ยุลวู ที่ เกาหลีใต้
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 9 ธันวาคม 2532 ชนะคะแนน ชาง จุงกู ที่ เกาหลีใต้
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 24 มีนาคม 2533 ชนะน็อค ฟรานซิสโก เตเยดอร์ ยก 3 ที่ เม็กซิโก
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 4 มิถุนายน 2533 ชนะน็อค หลุยส์ มอนโซเต้ ยก 3 ที่ สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 23 กรกฎาคม 2533 ชนะน็อค ลิม จุงเคือม ยก 5 ที่ สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 25 สิงหาคม 2533 ชนะน็อค จอร์จ ริเวรา ยก 9 ที่ เม็กซิโก
- เสียแชมป์ 19 ธันวาคม 2533 แพ้น็อค โรแลนโด พลาสคัว ยก 6 ที่ สหรัฐ
- แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC
- ชิง 3 มิถุนายน 2534 ชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อบ คัสโตร ที่ สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 27 มกราคม 2535 ชนะคะแนน โดมิงโก โซซา ที่ สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 7 มิถุนายน 2535 ชนะน็อค คิม กวางซุน ยก 12 ที่ เกาหลีใต้
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 14 กันยายน 2535 ชนะน็อค นภา เกียรติวันชัย ยก 2 ที่ สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 7 ธันวาคม 2535 ชนะคะแนน เมลชอร์ ค็อบ คัสโตร ที่ สหรัฐ
- เสียแชมป์ 13 มีนาคม 2536 แพ้น็อค ไมเคิล คาร์บาฮาล ยก 7 ที่ สหรัฐ
- แชมป์โลกรุ่นไลท์ฟลายเวท WBC และ IBF
- ชิง 19 กุมภาพันธ์ 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 10 กันยายน 2537 ชนะน็อค ฮวน โดมิงโก คอร์โดบา ยก 8 ที่ สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 12 พฤศจิกายน 2537 ชนะคะแนน ไมเคิล คาร์บาฮาล ที่ สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 31 มีนาคม 2538 ชนะน็อค เฮซุส ซูนิก้า ยก 5 ที่ สหรัฐ
- เสียแชมป์ 15 กรกฎาคม 2538 แพ้น็อค สมาน ส.จาตุรงค์ ยก 7 ที่ สหรัฐ
[แก้] อ้างอิง
- สถิติการชก boxrec.com (อังกฤษ)