ภาษาโภชปุรี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาโภชปุรี भोजपुरी bhōjapurī |
||||
---|---|---|---|---|
พูดใน: | อินเดีย, เนปาล, มอริเชียส, ฟิจิ, กายอานา, ตรินิแดดและโตเบโก, สิงคโปร์, สหรัฐอเมริกา, อังกฤษ, Réunion | |||
ภูมิภาค: | เนปาล, พิหาร, อุตรประเทศ, ฌารขัณฑ์, อัสสัม, เดลฮี, มัธยประเทศ, เบงกอลตะวันตก | |||
จำนวนผู้พูด: | 140 ล้านคน | |||
ตระกูลภาษา: | อินโด-ยูโรเปียน ภาษากลุ่มอินโด-อิหร่าน ภาษากลุ่มอินโด-อารยัน ภาษากลุ่มอินโด-อารยันตะวันออก ภาษาพิหาร ภาษาโภชปุรี |
|||
ระบบการเขียน: | อักษรเทวนาครี, อักษรไกถิ | |||
รหัสภาษา | ||||
ISO 639-1: | bh | |||
ISO 639-2: | bho | |||
ISO 639-3: | bho | |||
|
||||
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมภาษา |
ภาษาโภชปุรีเป็นภาษาที่พูดกันแพร่หลายทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย คือทางตะวันตกของรัฐพิหาร ตะวันตกเฉียงเหนือของรัฐฌารขัณฑ์ และบริเวณปุรวัณฉัลของอุตรประเทศรวมถึงทางใต้ของเนปาล ภาษาโภชปุรีมีผู้พูดในกายอานา ซูรินาเม ฟิจิ ทรินิแดดฯ และมอริเชียสด้วย ภาษานี้ถือว่าไม่ใช่ภาษาถิ่นของภาษาฮินดี เตรียมจะรับรองสถานะเป็นภาษาประจำชาติอีกภาษาหนึ่ง
ภาษาโภชปุรีมีคำศัพท์คล้ายคลึงกับภาษาสันสกฤต ภาษาฮินดี ภาษาอูรดู และภาษาตระกูลอินโด-อารยันอื่นๆในภาคเหนือของอินเดีย ภาษาโภชปุรีและภาษาใกล้เคียงได้แก่ ภาษาไมถิลีและภาษามคธีเป็นที่รู้จักโดยรวมว่าภาษาพิหาร ซึ่งจัดอยู่ในกลุ่มภาษาอินโด-อารยันตะวันออกเช่นเดียวกับภาษาเบงกาลีและภาษาโอริยา ภาษาถิ่นของภาษาโภชปุรีมีราว 3-4 ภาษาในภาคตะวันออกของรัฐอุตรประเทศ