Panonija
From Wikipedia
Istorija Vojvodine |
Antičko doba |
Panonija |
Donja Panonija |
Panonija Sekunda |
Panonska dijeceza |
Prefektura Ilirik |
Srednji vek |
Vizantijska Panonija |
Vojvodstvo Salana |
Vojvodstvo Glada |
Vojvodstvo Ahtuma |
Vojvodstvo Sermona |
Tema Sirmijum |
Sremska kraljevina Stefana Dragutina |
Gornji Srem Ugrina Čaka |
Carstvo Jovana Nenada |
Sremsko Vojvodstvo Radoslava Čelnika |
Savremeno doba |
Temišvarski vilajet |
Tamiški Banat |
Potiski krunski dištrikt |
Velikokikindski privilegovani dištrikt |
Srpska Vojvodina |
Vojvodstvo Srbija i Tamiški Banat |
Banatska Republika |
Banat, Bačka i Baranja |
Dunavska banovina |
Banat (1941-1944) |
SAP Vojvodina |
Autonomna Pokrajina Vojvodina |
- Za ostala značenja v. Panonija (razvrstavanje).
Panonija je jedna od najvećih rimskih provincija, neobično značajna zbog svog pograničnog položaja, što je podrazumevala veliki vojni značaj, kako u borbi protiv varvara koji su napadali preko Dunava, tako i u nemirnim prilikama tokom građanskih ratova u Rimskom Carstvu.
Sadržaj/Садржај |
[uredi - уреди] Predrimska Panonija
Zapadni deo nizije srednjeg Podunavlja nazivalo se u staro doba Panonijom. Po prirodi svog zemljišta taj kraj predstavljao je delimično livade, delimično pak močvare i ritove, naročitu uz Dunav i Savu. Još i danas, kad su obale ovih reka zaštićene veštački podignutim nasipima, strepi stanovništvo Vojvodine i Posavine svako proleće i svaku jesen od opasnosti poplave. Stanovnici Panonije pripadali su ilirskoj etničkoj skupini, kasnije pak, naročito u 4. veku pre Hrista, naselila su se među njima keltska plemena, naročito Boji i Skordisci. Antični pisci prikazuju Panonce kao vrlo ratoboran narod, žestoke krvi i plahovite prirode. Živeli su pod teškim prilikama i rđavo su se hranili. Panonac nije mnogo cenio ni svoj a još manje tuđi život, a Rimljani su Panonce omalovažavali smatrajući ih najgorom vrstom varvara.
[uredi - уреди] Rimska provincija Panonija
Rimljani nisu Panoniju osvojili i pacificirali jednim mahom, već je taj posao trajao preko pola veka. Godine 35-34 pre nove ere poveo je Oktavijan, kasniji car Avgust, rimsku vojsku na Panoniju i to iz primorskog Senja, preko današnjeg Siska (Sisica). Ali taj ratni pohod nije pritisnuo u dovoljnjoj meri otpornu snagu Panonaca pa su Rimljani morali (12-9. pne.) da obnove rat pod vođstvom Tiberija, pastorkom cara Avgusta. Rat je bio uspešno završen. Posle drugog ustanka (6-9 posle Hrista) Panonija je bila organizovana kao rimska provincija i dobila je time određene granice. Dunav je sa granica na istoku i severu, na jugu pak pogranična crta nije bila identična sa Savom, jer je Panoniji pripadala i desna strana ravne Posavine. Zapadna granica pak nije bila stalna, jer su bile varoši Ptuj (Poetovio) i Celje (Celeia) nekad unutra nekad izvan obima Panonije. Dakle, Panonija se na severu graničila sa Norikom i gornjom Italijom, a južno, prema Savi sa Dalmacijom i Gornjom Mezijom. Panonija se prostirala po teritorijama sledećih zemalja: Austrija, Hrvatska, Mađarska, Srbija, Slovenija, Slovačka, Bosna i Hercegovina
U periodu između 102. i 107. godine, Trajan je podelio Panoniju na Gornju Panoniju i Donju Panoniju. Prema Ptolemeju, granica se protezala između današnjeg mađarskog grada Đera do Gradiške. Kasnije, granica je pomerena na istok.
[uredi - уреди] Ime Panonije
Postoje dva objašnjenja o poreklu imena Panonija, a na osnovu fizičkog karaktera zemljišta, koje prestavlja delimično pašnjake, a delimično močvare i ritove. Za prvi slučaj moglo bi se naći tumačenje imena u baskijskom korenu (navarski dijalekat) -{pen-tze}- „-{pro-dera, terreno para pastos}-", „-{praerie, terrain a paturages}-", livada, pašnjak, stepa. Ime Panonije izlazilo bi u tom slučaju iz korena pen sa značenjem ledina ili "pašnjak". I zaista je bilo srednje Podunavlje oblast pašnjaka, koje su posećivali razni konjanički narodi, došavši sa istočne strane Karpata: Jazigi, Huni, Avari, Mađari, koji još danas pasu čopore konja po širokoj pusti.
Ako uzmemo u obzir drugu karakteristiku panonskog tla, naime stalne baruštine i periodične poplave, onda bi se moglo dovesti ime ove velike zemlje u vezu sa staroindijskim pankas (up. staro-pruski pannean), što na nemačkom znači Schlamm, Sumpf, a na srpskom "bara, močvara" Druga etimologija je verovatnija.
[uredi - уреди] Gradovi
Drevna naselja su se sastojala od kantona (pagi) u kojima su se nalazila sela (vici). Većina većih gradova su rimskog porijekla. Današnji gradovi sa ovog područja su*:
- Solva (Esztergom) - Ostrogon
- Aquincum (Buda) - Sjeverni Budim
- Contra-Aquincum (Pest) - Pešta
- Alba Regia (Székesfehérvár) - Stolni Biograd
- Arrabona (Győr)
- Cibalae (Vinkovci)
- Gorsium-Herculia (Tác)
- Mursa (Osijek)
- Marsonia (Slavonski Brod)
- Scarbantia (Sopron)
- Taurunum (Zemun)
* latinski naziv, današnji izvorni naziv, srpskohrvatski naziv
[uredi - уреди] Vanjske poveznice
Achaea • Aegyptus • Africa • Alpes Cottiae • Alpes Maritimae • Alpes Poenninae • Arabia Petraea • Armenia Inferior • Asia • Assyria • Bithynia • Britannia • Cappadocia • Cilicia • Commagene • Corsica et Sardinia • Creta et Cyrenaica • Cyprus • Dacia • Dalmatia • Epirus • Galatia • Gallia Aquitania • Gallia Belgica • Gallia Lugdunensis • Gallia Narbonensis • Germania Inferior • Germania Superior • Hispania Baetica • Hispania Lusitania • Hispania Tarraconensis • Italia • Iudaea • Lycaonia • Lycia • Macedonia • Mauretania Caesariensis • Mauretania Tingitana • Moesia • Noricum • Numidia • Osroene • Pannonia • Pamphylia • Pisidia • Pontus • Raetia • Sicilia • Sophene • Syria • Thracia