Związek Wyzwolenia Ukrainy
Z Wikipedii
Związek Wyzwolenia Ukrainy (SWU) - ukraińska partia polityczna, utworzona w sierpniu 1914 we Lwowie przez politycznych emigrantów ukraińskich z terenów Rosji.
Większość członków SWU stanowili naddnieprzańscy socjaliści, którzy schronili się w Galicji wskutek stołypinowskich represji. Początkowo partii przewodniczyli Dmytro Doncow i M. Zalizniak.
Działalnością SWU kierowało prezydium w składzie: Ołeksandr Skoropys-Jołtuchowskyj, Wołodymyr Doroszenko, Andrij Żuk, A. Mełenewskyj, którym pomagali galicyjscy i bukowińscy działacze różnych organizacji: Stepan Smal-Stocki, Roman Smal-Stocki, Wasyl Simowycz, Mychajło Wozniak, Bohdan Łepkyj, Mychajło Łozynskyj, Łew Hankewycz, I. Kryhijakewycz, Stepan Rudnyckyj i inni. Centrum działania SWU był początkowo przez krótki czas Lwów , a od końca sierpnia 1914 – Wiedeń.
Partia ta stawiała na przegraną Rosji z państwami centralnymi. Jej celem było zbudowanie w oparciu o Austro-Węgry i Niemcy niepodległego państwa ukraińskiego, składającego się z ziem zdobytych na Rosji. Co do terenów ukraińskich w składzie monarchii austro-węgierskiej, liczono na przekształcenie tych ziem w osobny kraj koronny. W dalszej perspektywie planowano ich połączenie w federację.
Przystąpienia do partii odmówili Mychajło Hruszewski i Symon Petlura, którzy byli przekonani o porażce państw centralnych.
SWU prowadziła ożywioną działalność polityczną i kulturalno-oświatową wśród jeńców ukraińskich w obozach Austrii i Niemiec. W 1917 dzięki jej działalności udało się z nich uformować dwie dywizje: Synożupannyki (Błękitna Dywizja) i Serożupannyki (Szara Dywizja) - nazwy pochodzą od koloru mundurów.
