Zawilec wielkokwiatowy

Z Wikipedii

Zawilec wielkokwiatowy
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Ranunculopsida
Rząd	jaskrowce
Rodzina	jaskrowate
Rodzaj	zawilec
Gatunek	zawilec wielkokwiatowy
Nazwa systematyczna
Anemone sylvestris L.
Galeria zdjęć i grafik

Zawilec wielkokwiatowy, zawilec leśny (Anemone sylvestris L.) - gatunek byliny należący do rodziny jaskrowatych.

Spis treści 1 Rozmieszczenie geograficzne 2 Morfologia 3 Ekologia 4 Biologia 5 Zagrożenia i ochrona 6 Zastosowanie 7 Przypisy 8 Bibliografia

[edytuj] Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w stanie dzikim głównie w środkowej Europie. W Polsce głównie na niżu na rozproszonych stanowiskach. Najczęściej występuje nad dolną Odrą i Wisłą, na Pojezierzu Mazurskim oraz na Wyżynie Małopolskiej i Lubelskiej. W górach jest rzadki, w Karpatach pojedyncze stanowiska występują tylko u podnóży Pienin oraz w okolicach Żywca i Przemyśla^[1].

[edytuj] Morfologia

Łodyga

Wzniesiona o wysokości do 40 cm. Pod ziemią roślina posiada wrzecionowate kłącze z długimi rozłogami.

Liście

Okrągławe, przeważnie pięciodzielne z odcinkami o dwóch, trzech wcięciach. Liście odziomkowe rozwijają się całkowicie dopiero po okresie kwitnienia. Na spodniej stronie liście są kosmate. Liście podkwiatostanowe są ogonkowe i od siebie wyraźnie oddzielone.

Kwiaty

Białe, o delikatnym zapachu, duże, o średnicy 4-7 cm. Czasami spotyka się kwiaty żółte. Wyrastają pojedynczo w okółku liści szczytowych. Okwiat jest na spodniej stronie jedwabiście owłosiony.

Owoce

Puszyste, białowełniste z krótkim dzióbkiem.

[edytuj] Ekologia

Siedlisko: suche, słoneczne zbocza, widne, suche lasy i ich obrzeża, murawy. Preferuje gleby luźne, żyzne, zawierające wapń. Hemikryptofit. Występuje w populacjach liczących do kilkuset osobników. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Geranio-Anemonetum sylvestris^[2] .

[edytuj] Biologia

Kwitnie od kwietnia do końca maja. Wytwarza dużo pyłku, jest owadopylny. Pod wieczór kwiaty zamykają się i zwisają^[1]. Roślina trująca:

[edytuj] Zagrożenia i ochrona

Roślina objęta ścisłą ochroną gatunkową. Zagrożeniem dla gatunku jest wykopywanie go i przesadzanie do ogródków przydomowych, przeznaczenie do gospodarczego użytkowania muraw kserotermicznych, w których występuje, czy też zarastanie ich przez wyższą roślinność^[1].

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina ozdobna : przydatna do obsadzania słonecznych skarp, tarasów oraz kamienistych rabat. Bez problemu znosi zimę.
  • Sposób uprawy : najlepiej rośnie na podłożu próchnicznym, o odczynie zasadowym i zasobnym w wodę. Można rozmnażać z nasion, lub przez podział kłącza.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia