Wolna Partia Demokratyczna

Z Wikipedii


Freie Demokratische Partei
Lider	Guido Westerwelle
Data założenia	11 grudnia 1948
Adres siedziby	Thomas-Dehler-Haus, Reinhardtstraße 14 D-10117 Berlin
Ideologia polityczna	liberalizm
Poglądy gospodarcze	neoliberalizm, socjalliberalizm
Liczba członków	ok. 65 000 (31 grudnia 2006)
Członkostwo międzynarodowe	Międzynarodówka Liberalna
Europejska Grupa Parlamentarna	ELDP
Młodzieżówka	Junge Liberale (Młodzi Liberałowie)
Barwy	żółty i niebieski
Obecni posłowie (%)	69 (9,8%)
www.fdp.de

Wolna Partia Demokratyczna (niem. Freie Demokratische Partei, FDP) to partia polityczna w Niemczech.

[edytuj] Historia

FDP powstała w 1948 r. w miejscowości Heppenheim w Zachodniej Strefie Okupacyjnej jako zjednoczenie wszystkich partii liberalnych. Jej pierwszym przewodniczącym był późniejszy pierwszy prezydent RFN Theodor Heuss.

Ideą zjednoczenia było przezwyciężenie podziału wśród liberałów, spowodowanego przez kanclerza Ottona von Bismarcka.

[edytuj] Członkowie i działalność

Ogół członków i zwolenników FDP można podzielić na lewicowych liberałów i konserwatywnych liberałów. Lewicowi liberałowie występują przede wszystkim w sprawie praw obywatelskich, natomiast konserwatyści są przede wszystkim za neoliberalizmem, kładąc nacisk na sprawy gospodarcze. Elementem ich łączącym jest idea wolności niepodzielnej.

Wspólne dla nich jest krytyczne nastawienie wobec państwa, a zwłaszcza biurokracji. Ich motto - Państwa tylko tyle, ile niezbędne - mówi o ograniczeniu ingerencji państwa w życie jednostki.

Kolorami FDP są żółty i niebieski.

Liberałowie współrządzili Niemcami od czasów powojennych. W 1949 roku zawarli koalicję z CDU i DP udzielając poparcia gabinetowi Adenauera. Wraz z chadekami kierowali państwem aż do 1966 roku (z przerwą na latach 1957-61, gdy CDU dysponowała absolutną większością w Bundestagu). Byli jedyną liczącą się siłą opozycyjną wobec tzw. wielkiej koalicji (CDU i SPD). W 1969 roku poparli w głosowaniu parlamentarnym kandydata SPD na prezydenta (był nim Gustav Heinemann), co było dużym zaskoczeniem dla Niemców przyzwyczajonych widzieć FDP jako "przybudówkę" do partii Adenauera. Wspólna akcja z SPD była zaczątkiem ówczesnej współpracy parlamentarnej w gabinecie koalicyjnym Willego Brandta. FDP uzyskała wówczas wpływ na politykę zagraniczną (jej przedstawiciel Walter Scheel został ministrem) i spraw wewnętrznych (tutaj na czele resortu stanął Hans-Dietrich Genscher. W 1974 roku SPD "odwdzięczyło" się popierając kandydaturę Waltera Scheela na prezydenta RFN.

[edytuj] Program

Ten artykuł jest częścią serii
Polityka Niemiec
p • d • e

Prawo

Władza wykonawcza

Władza ustawodawcza

Władza sądownicza

Podział terytorialny

Partie polityczne

Wybory

Partia postuluje liberalizm w dziedzinie światopoglądowej, opowiada się za podatkiem dochodowym progresywnym przy jednoczesnym obniżeniu progów podatkowych, a nie podatkiem dochodowym liniowym, postuluje ograniczenie wydatków państwowych na świadczenia socjalne, opowiada się za częściową prywatyzacją szkolnictwa i służby zdrowia, tam, gdzie jest ich utrzymywanie za bardzo obciąża budżet. Proponuje więc program socjalliberlany, przypominający bardziej program SLD niż Platformy Obywatelskiej, gdyż pozostałe partie niemieckie są przesunięte bardziej na lewo. Mimo to FDP pozostaje najbardziej liberalną partią w niemieckim parlamencie.