Wilhelm Mohnke
Z Wikipedii
Grafika:Mohnke3.jpg
Mohnke jako młody Hauptsturmführer w 1933 r.
Wilhelm Mohnke (ur. 15 marca 1911 w Lubece, zm. 6 sierpnia 2001 w Hamburg-Rahlstedt) - SS-Brigadeführer und Generalmajor der Waffen-SS. W latach 1926 - 1929 pracował firmie handlowej. W 1931 wstąpił do SS - numer legitymacji SS to 15 541. W czasie II wojny światowej walczył na frontach Europy. W czasie kampanii bałkańskiej ciężko ranny. Następnie został dowódcą 1. Dywizji Pancerna SS "Leibstandarte SS Adolf Hitler". 22 kwietnia 1945 został mianowany dowódcą obrony dzielnicy rządowej w Berlinie. Po śmierci Adolfa Hitlera 1 maja 1945 próbował uciec z oblężonej stolicy III Rzeszy. Wzięty do niewoli sowieckiej, przebywał w niej do 10 października 1955r.
[edytuj] Odznaczenia i medale wojskowe
- 21 września 1939 - Krzyż Żelazny II klasy - Eisernes Kreuz 2. Klasse (EK II),
- 8 listopada 1939 - Krzyż Żelazny I klasy - Eisernes Kreuz 1. Klasse (EK I),
- 10 lutego 1940 - Odznaka za rany - brązowa - Das Verwundetenabzeichen,
- 3 października 1940 - odznaka szturmowa piechoty - InfanterieSturmabzeichen,
- 3 października 1940 - Wojenny Krzyż Zasługi z Mieczami - Kriegsverdienst Kreuz mit Schwerten,
- 15 września 1941 - Odznaka za rany - srebrna - Das Verwundetenabzeichen,
- 26 grudnia 1941 - Krzyż Niemiecki - Deutsches Kreuz,
- 11 lipca 1944 - Krzyż Rycerski Żelaznego Krzyża - Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes,
