Szwedzcy ambasadorzy we Francji

Z Wikipedii

Szwedzcy ambasadorzy we Francji pojawiali się już nad Sekwaną w XVI wieku. Od tych bowiem czasów Szwecja była we Francji widziana jako główny sojusznik na wschodzie Europy, a Francja w Szwecji jako ochrona przed potęgą Rosji. Dopiero podczas rewolucji francuskiej Gustaw III skierował swą energię i energię swego kraju przeciw zrewolucjonizowanej Francji.

Hugo Grocjusz (Paryż 1634-1645)	Nils Bielke (Paryż 1679-1682 i 1684-1687)	Carl Gustaf Tessin, Wiedeń (1725-1726 i 1734-1745), Paryż (1739-1742), Kopenhaga (1743) i Berlin (1744-1746)	Carl Gustaf Tessin, jako ambasador Szwecji w Paryżu namalowany przez François Bouchera (ok. 1740)
Claes Ekeblad Młodszy (Paryż 1742-1744)	Gustaf Filip Creutz, Madryt 1763-1766, Paryż 1766-1783)	Erik Magnus Staël von Holstein (Paryż 1783-1792)

[edytuj] Szwedzcy ambasadorzy we Francji

lista niepełna

• 1634-1645 Hugo Grocjusz
• 1661-1662 Clas Åkesson Tott
• 1665-1666 Otto Vilhelm von Königsmarck
• 1672-1674 Clas Åkesson Tott (po raz drugi)
• 1679-1682 Nils Bielke
• 1684-1687 Nils Bielke (po raz drugi)
• 1689-1703 Johan Palmquist
• 1702-1719 Daniel Cronström (stały rezydent)
• 1712 Carl Gustaf Friesendorff
• 1720 Erik Sparre
• 1739-1742 Carl Gustaf Tessin
• 1742-1744 Claes Ekeblad
• 1766-1783 Gustaf Filip Creutz
• 1783-1792 Erik Magnus Staël von Holstein (od 1787 roku pomagał mu Carl Gustaf Schultz von Ascheraden)
• 1791-1792 Erik Bergstedt (chargé d'affaires)
• 1905-1918 August Louis Fersen Gyldenstolpe (envoyé)
• 1918-1934 Johan Jacob Albert Ehrensvärd (envoyé)
• 1934-1944 Einar Hennings (envoyé)
• 1944-1947 Erik Boheman (envoyé)
• 1947–1956 Karl Ivan Westman
• 1956-1965 Ragnar Kumlin
• 1965-1967 Rolf R:son Sohlman
• 1967–1971 Gunnar Hägglöf
• 1971–1978 Ingemar Hägglöf
• 1978–1982 Sverker Åström
• 1982–1992 Carl Lidbom
• 1992–1996 Stig Brattström
• 1996–2001 Örjan Berner
• 2001–2006 Frank Belfrage
• 2007– Gunnar Lund

[edytuj] Zobacz też

• Francuscy ambasadorzy w Szwecji

[edytuj] Linki

• Sveriges ambassad i Paris