SU45
Z Wikipedii
| SU45 | |
 SU45-240 |
|
| Producent | HCP  |
| Lata budowy | 1970-1976 |
| Układ osi | Co'Co' |
| Masa służbowa | 102 tony |
| Długość ze zderzakami | 18900 mm |
| Szerokość | 3900 mm |
| Średnica kół | 1100 mm |
| Zapas paliwa | 3200-3500 l |
| Typ silnika spalinowego | 2112SSF |
| Moc znamionowa | 1250 kW |
| Maksymalna siła pociągowa | 319,80 kN |
| Rodzaj przekładni | elektryczna |
| Prędkość konstrukcyjna | 120 km/h |
| Nacisk osi na szyny | 17 T |
| System hamulca | Oerlikon |
| Sterowanie wielokrotne | jest |
| System ogrzewania | elektryczne 3 kV |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
SU45 (dawniej: SP45, oznaczenie fabryczne 301Db) - polska uniwersalna lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1970 - 1976 w Zakładach Metalowych im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu dla PKP, jako seria SP45, później przebudowana. Używana także obecnie, do prowadzenia pociągów pasażerskich na liniach niewyposażonych w trakcję elektryczną. Ogółem wyprodukowano 265 lokomotyw tego typu.
[edytuj] Historia i eksploatacja
Początkiem serii 45 były budowane w latach 60. prototypy nowej lokomotywy spalinowej przeznaczonej do pracy na niezelektryfikowanych liniach. Potrzebę takiej konstrukcji uzasadniało stopniowe zmniejszanie się liczby sprawnych parowozów, przy wciąż rosnących potrzebach przewozowych. Pierwszy prototyp oznaczony 301D zakłady HCP zbudowały w 1967 r., tworząc lokomotywę o mocy 1700 KM z polskim 12-cylindrowym silnikiem 12C22W, zbudowanym na bazie doświadczeń z produkcji mniejszego silnika a8C22 serii SM42. Do 1970 zaprojektowano jeszcze dwa prototypy: 301Da (oznaczony później numerem inwentarzowym 500) i 301Db, który przeznaczono do produkcji seryjnej i wprowadzenia na PKP jako serii SP45.
Zarówno silniki jak i prądnice główne miały być produkowane w Polsce, jednak problemy techniczne wymusiły konieczność zakupu za granicą tych podzespołów do kilku pierwszych egzemplarzy. Docelowo maszyny serii 45 wyposażono w produkowany w zakładach HCP na licencji firmy FIAT silnik 2112SSF.
Pierwsze egzemplarze serii posiadały wiele fabrycznych wad, np. łatwo ulegały wykolejeniom, zaś układ paliwowy stwarzał możliwość pożaru. Z tego powodu w czasie produkcji zakłady HCP wprowadziły wiele poprawek m.in sprzęg międzywózkowy, gumowe przewody paliwowe oraz pudło samonośne (ryflowane blachy poszycia).
Na przełomie latach 80. i 90. wprowadzono modyfikację układu ogrzewania pociągu. Kotły parowe starszego typu zastąpiono instalacją do elektrycznego ogrzewania wagonów, wstawiając prądnicę grzewczą produkowaną przez zakłady Dolmel we Wrocławiu. Przy okazji dokonano pewnych przeróbek w innych układach lokomotywy, zaś całą serię przemianowano z SP45 na SU45. Zmiany tej nie należy kojarzyć z przeznaczeniem lokomotywy, gdyż i tak głównym zadaniem serii 45 pozostało praca z pociągami pasażerskimi, choć wraz z elektryfikacją kolejnych linii lokomotywy SU45 były przenoszone na linie niższych kategorii.
Dzisiaj lokomotywy tej serii są oznaczone wyłącznie jako SU45. Egzemplarze, w których nie zmodernizowano ogrzewania i pozostawiono kocioł parowy, skasowano w 1999 r. Pozostawiono jedynie kilka egzemplarzy w lokomotywowni Sierpc oraz jedną lokomotywę w skansenie kolejowym w Kościerzynie jako eksponat. Obecnie SU45 można spotkać na większości niezelektryfikowanych szlaków w Polsce, zarówno z pociągami osobowymi, jak i pospiesznymi. SU45 prowadzą także pociągi towarowe, czasem są używane do manewrów.
[edytuj] Konstrukcja
SU45 jest lokomotywą sześcioosiową o układzie osi Co'Co' (dwa wózki trzyosiowe). Spawana ostoja wraz z pudłem stanowi konstrukcję samonośną. Dwa skrajne przedziały pudła mieszczą kabiny maszynisty. W przedziale środkowym znajduje się 12-cylindrowy, czterosuwowy, wysokoprężny silnik spalinowy z doładowaniem wraz z prądnicą główną GP-846B1 produkcji Dolmel Wrocław, na licencji Alsthom (służącą także jako rozrusznik), zaś w dwóch przedziałach między silnikiem i kabinami, odpowiednio: agregat chłodzący i prądnica do ogrzewania wagonów LCP-400. Sześć sztuk silników trakcyjnych Lsa-430 napędza każdą z osi lokomotywy. Silniki są zawieszone systemem tramwajowym (za "nos"). Pomiędzy wózkami lokomotywy umieszczono skrzynie mieszczące akumulatory oraz zbiorniki wody i paliwa (o pojemności 3500 l), a przeniesienie siły pociągowej i hamowania z wózków na pudło odbywa się za pomocą dźwigni kątowej.
