Stary Ochędzyn

Z Wikipedii

Współrzędne: 51°18' N 18°16' E51.3 18.2666667 (Stary Ochędzyn)


Stary Ochędzyn
Województwo	łódzkie
Powiat	wieruszowski
Gmina	Sokolniki
Położenie	51° 18' N 18° 16' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	62
Tablice rejestracyjne	EWE
Położenie na mapie Polski Stary Ochędzyn

Stary Ochędzyn – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieruszowskim, w gminie Sokolniki. Przysiółki Srojków i Zajęca. Przez Ochędzyn Stary przepływa rzeka Brzeźnica, obecnie w formie rowu melioracyjnego. Zabytkowy kościół drewniany p. wezw. św. Anny, szkoła podstawowa.

Od 1245 do 28 lipca 1794 stanowi własność klasztoru Cysterek z Łubnic. W posiadaniu konwentu cysterek w Ołoboku pozostanie aż do kasacji klasztoru. W roku 1250 przeniesiona na prawo niemieckie. W roku 1552 wieś liczyła 13 łanów kmiecych, miała kościół parafialny oraz młyn. W roku 1720 kościół posiadał 3 ołtarze. Według prawa zwyczajowego pleban sokolnicki odprawiał w nim nabożeństwo co trzecią niedzielę.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kaliskiego.

[edytuj] Wzmianka z 1886 r:

Na stronie 362 tomu VII Słownika geograficznego Królestwa Polskiego r. wyd. 1886 czytamy:

Ochędzin, Ochędożyn al. Ochądzin, wś kośc. nad rz. Brzeźnicą, pow. wieluński, gm. i paraf. Sokolniki, odl. 8 klm. na wschód od Wieruszowa a 22 w. od Wielunia. Ma 117 domów., 553 mieszkańców. Posiada kościół drewniany filialny i szkołę początkową ogólną. W r. 1245 Przekazali Wierzbięta i Racława, wdowa po Klemensie, kasztelanie krakowskim, zakładającemu się w Łubnicy klasztorowi pp. cystersek między innemi włościami także O., z warunkiem atoli, że w razie gdyby wspomn. zakonnice wyniosły się z Łubnicy, O. wraz z innemi osadami przypadłby klasztorowi Staniąteckiemu. O. był dotąd, o ile się zdaje, własnością klasztoru Ołobockiego. W 1249 r. potwierdza ks. Bolesław, syn Odonicza, tę posiadłość; następnego znów roku pozwala Przemysław I klasztorowi Łubnickiemu osadzać O. na prawie niemieckiem; r. 1253 nadają ks Przemysław i Bolesław podobny przywilej klasztorowi Ołobockiemu (kod. Wielkop.). Za czasów arcybiskupa Łaskiego (Lib. Ben. III. 150) kościół ochędziński, wystawiony z drzewa przez cysterki ołobockie, był filią do Sokolnik. Regestra poborowe z r. 1552 - 1553 wykazują O. jako wieś parafialną. Kościół ochędziński ma 3 ołtarze, z których jeden sprawiony był w r. 1720; według starodawnego zwyczaju pleban sokolnicki odprawia w nim nabożeństwo parafialne co trzecią niedzielę. 2) O., straż leśna w podleśnictwie rządowem Chróścin, pow. wieluński. E. Cal.