Skala Scoville'a
Z Wikipedii
Skala Scoville'a (oznaczana skrótem SHU, od Scoville Hotness Unit - ang. jednostka ostrości Scoville'a) - to skala ostrości, czyli pikanterii danej potrawy, głównie używana w stosunku do papryk. Mierzy ona ilość kapsaicyny - czyli substancji powodującej uczucie ostrości - w roślinie. Skala została wprowadzona przez amerykańskiego chemika Wilbura Scoville'a w 1912.
Zwykła słodka papryka nie jest w ogóle ostra (0 SHU w skali Scoville'a). Ziarenka pieprzu mają 100-500 SHU, w zależności od gatunku. Papryka Tabasco ma już od 30 000 do 50 000 SHU. Niedawno odkryta indyjska papryka Dorset Naga osiąga nawet 923 000 - jest około 25 razy ostrzejsza niż papryka tabasco, zaś jeszcze inny gatunek papryki chili o nazwie Naga Jolokia osiąga ostrość nawet do 1 041 427 SHU (liczby uśrednione; faktyczne wartości SHU różnią się w zależności od warunków hodowli, odmian rośliny oraz wielu innych czynników)[1]. Popularny gaz łzawiący używany w Stanach Zjednoczonych do samoobrony ma od 2 500 000 do 5 000 000 SHU, zaś czysta kapsaicyna - bez żadnych dodatków - ma ostrość od 15 000 000 do 16 000 000 SHU i jest ostrzejsza 8000 razy od sosu Tabasco.
W 2007 firma Blair's Death Sauces w ramach eksperymentu wypuściła na rynek czystą kapsaicynę w buteleczce o objętości 1 ml. Wyprodukowano zaledwie 999 egzemplarzy produktu[2]. Pod żadnym pozorem nie powinien być on spożywany, a nawet otwierany - jeśli już to tylko w specjalnych rękawicach i goglach ochronnych. Może on zabić astmatyków i być bardzo niebezpieczny przy kontakcie z wrażliwymi częściami ciała.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Źródło: National Geographic, nr 5 (92), maj 2007.
- ↑ Zobacz: Blair's 16 Million Reserve
