Siedemnaście mgnień wiosny
Z Wikipedii
Siedemnaście mgnień wiosny (ros. Семнадцать мгновений весны) - radziecki serial telewizyjny z 1973 roku wg scenariusza Juliana Siemionowa, w reżyserii Tatiany Lioznowej. Serial liczył 12 odcinków, których akcja rozgrywa się w ciągu 17 dni (stąd tytuł). Realizowano go głównie na Łotwie, a Ryga udawała miasta szwajcarskie.
[edytuj] Obsada
- Wiaczesław Tichonow - Standartenführer Max Otto von Stirlitz (pułkownik Isajew)
- Leonid Bronewoj - Heinrich Müller
- Jewgenij Jewstigniejew - profesor Pleyshner
- Oleg Tabakow - Walter Schellenberg
- Rostislaw Plyatt - Pastor Schlagg
- Leonid Kuravlyov - Eismann
- Wasilij Łanowoj - generał Karl Wolf
[edytuj] Fabuła
Maksym Maksymowicz Isajew działa w Berlinie jako tajny agent wywiadu radzieckiego wywiadu Standartenführer Otto von Stirlitz. Przeniknął w szeregi SS. Pracuje w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy. Na początku 1945 r. próbuje przyśpieszyć koniec wojny. Chce nakłonić do natychmiastowej kapitulacji któregoś z przywódców III Rzeszy, by zapobiec pojednaniu Niemiec z Zachodem przeciw Związkowi Radzieckiemu (według filmu, takie rokowania podjęto w Szwajcarii).
[edytuj] Nieścisłości
- Stirlitz słucha piosenki Édith Piaf Non, je ne regrette rien z 1960 roku
- większość oficerów SD, Gestapo, RSHA występuje w czarnych mundurach SS, które wyszły z użycia od 1939
