Potylicz
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°13' N 23°33' E
| Potylicz | |||
|
|||
| Państwo |  Ukraina |
||
| Obwód | lwowski | ||
| Położenie | 50° 13' N 23° 33' E |
||
|
Położenie na mapie kraju
  Potylicz
|
|||
Potylicz (ukr. Потелич) – wieś w obwodzie lwowskim na Ukrainie. Położona jest w paśmie Wschodniego Roztocza, w dolinie rzeki Tylicy. Osada znana była już w 1261 roku pod nazwą Tylicz. W 1498 roku król Jan I Olbracht nadał jej prawa miejskie magdeburskie. W XVI w. miasteczko było ważnym ośrodkiem garncarskim. Zawdzięcza to bogatym zasobom glinki garncarskiej i fajansowej w okolicy. Oprócz produkcji ceramicznej w okolicach miasteczka czynne były w tym czasie również huty szkła. W XVII wieku, po przeniesieniu głównego szlaku handlowego łączącego Lublin ze Lwowem tak, by przebiegał przez Rawę Ruską, miasto podupadło i nie odzyskało już dawnego znaczenia. Pod koniec XIX wieku miasteczko zamieszkiwane było przez 2929 osób, w tym 2131 grekokatolików, 493 rzymskokatolików i 303 Żydów.
Do najważniejszych zabytków wsi należą:
- drewniana cerkiew pw. Świętego Ducha
Zobacz więcej w osobnym artykule: Cerkiew Świętego Ducha w Poteliczu.- murowana cerkiew pw. Świętej Trójcy,
- murowany kościół pw. Świętego Stanisława, konsekrowany w 1858 roku.
