Pasterka (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii


Pasterka
Województwo	dolnośląskie
Powiat	kłodzki
Gmina	Radków
Położenie	50° 29' N 16° 2' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	74
Tablice rejestracyjne	DKL
Położenie na mapie Polski Pasterka

Pasterka (niem. Passendorf) - niewielka wieś położona w Górach Stołowych u północnych podnóży Szczelińców w gminie Radków, powiat kłodzki, województwo dolnośląskie. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim. Z trzech stron otoczone jest granicą z Czechami.

Miejsce przecięcia się kilku szlaków, lokalizacja przejścia turystycznego z Czechami i także baza wypadowa w największe atrakcje gór.

Ze względu na to, że miejscowość w całości znajduje się na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych jej rozwój jest obwarowany wieloma regulacjami. M.in. nie można na jej terenie budować nowych obiektów mieszkalnych.

W Pasterce działa schronisko PTTK "Pasterka", chata Łódzkiego Klubu Wysokogórskiego, dom wypoczynkowy "Szczelinka" ze stadniną koni, ośrodek kolonijny Caritasu, ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy Dolnośląskiej Dyrekcji Dróg Państwowych, pensjonat "Biały Domek", leśniczówka, w której znajduje się lokalna stacja Parku Narodowego, oraz kilka prywatnych domów letniskowych i gospodarstw wiejskich.

W centralnym punkcie wsi znajduje się kościół św. Jana Chrzciciela z 1789r. o barokowym wyposażeniu wnętrza, którego rozmiary znacznie przekraczają obecne potrzeby mieszkańców. Obok kościoła znajduje się zabytkowy cmentarz z grobami liczącymi ponad 200 lat.

Przed II wojną światową Pasterka była dość dużą miejscowością wypoczynkową, liczącą ok 1000 stałych mieszkańców i przyjmującą drugie tyle letników. Funkcjonowała gospoda i schronisko młodzieżowe. Po II wojnie światowej opustoszała, zaś rolę głównego ośrodka turystycznego przejął pobliski Karłów. Wiele dawnych gospodarstw i domów letniskowych uległo zniszczeniu i rozbiórce i obecnie na ich dawne istnienie wskazują tylko fundamenty ukryte wśród łąk i zarośli. Obecnie stała ludność wsi waha się w granicach 50 osób. W lato przebywa w niej jednak wielokrotnie więcej osób, z czego ponad połowę stanowi obsługa i uczestnicy kolonii Caritasu.

Wszystkie budynki na terenie wsi posiadają kanalizację i bieżącą wodę, co jest ewenementem jak na taką małą miejscowość. System kanalizacyjny i wodny został przejęty jeszcze sprzed czasów II wojny światowej. Wszystkie budynki na terenie wsi są albo budowlami bezpośrednio przejętymi jako mienie poniemieckie, albo stanowią adaptacje i przebudowy dawnych budynków niemieckich.

Trasy i czas pokonania ich pieszo latem: