- Угрюмый лес стоит вокруг стеной;
- Стоит, задумался и ждёт.
- Лишь вихрь в груди его взревёт порой:
- Вперёд, друзья, вперёд, вперёд, вперёд.
- В глубоких рудниках металла звон,
- Из камня золото течёт.
- Там узник молотом о камень бьёт,
- Вперёд, друзья, вперёд, вперёд, вперёд.
- Иссякнет кровь в его груди златой,
- Железа ржавый стон замрёт.
- Но в недрах глубоко земля поёт:
- Вперёд, друзья, вперёд, вперёд, вперёд.
- Кто жизнь в бою неравном не щадит,
- С отвагой к цели кто идет,
- Пусть знает: кровь его тропу пробьет,
- Вперёд, друзья, вперёд, вперёд, вперёд.
|
- Ugriumyj lies stoit wokrug stienoj;
- Stoit, zadumalsja i żdiot
- Lisz' wichr' w grudi jego wzriewiot poroj:
- Wpieriot druzja, wpieriot. wpieriot. wpieriot.
- W glubokich rudnikach mietalla zwon,
- Iz kamnia zoloto tiecziot.
- Tam uznik molotom o kamien' b'iot, -
- Wpieriod, druzja, wpieriod, wpieriod, wpieriod
- Issjakniet krow' w jego grudi zlatoj,
- Żielieza pżawyj ston zampiot.
- No w niedrach gluboko ziemia pojot:
- Wpieriod, druzja, wpieriod, wpieriod, wpieriod
- Kto żizn' w boju nierawnom nie szczadit,
- S otwagoj k cieli kto idiet,
- Pust' znajet: krow' jego tropu prob'iet,
- Wpieriod, druzja, wpieriod, wpieriod, wpieriod
|
- Jak murem otoczyło nas ponurym lasem;
- Stoi, zadumany i czeka.
- Tylko wicher w piersi jego zawyje czasem:
- Naprzód przyjaciele, naprzód, naprzód, naprzód.
- W głębokich kopalniach metal dzwoni,
- Z kamienia złoto tryska.
- Tam górnik młotem o kamień zagrzmi,
- Naprzód przyjaciele, naprzód, naprzód, naprzód.
- Spływa krew z jego złota wnętrza,
- Żelaza rdzawy jęk zawyje.
- Lecz w tunelach głęboko ziemia śpiewa:
- Naprzód przyjaciele, naprzód, naprzód, naprzód.
- Kto życia w boju nierównym nie szczędzi,
- Z odwagą dla celu, który nadciąga,
- Niechaj wie, krwawe ślady jego pozostawi,
- Naprzód przyjaciele, naprzód, naprzód, naprzód.
|