Mykoła Łebed
Z Wikipedii
Mykoła Łebed, ukr. Микола Лебедь, ps. Maksym Ruban, Marko, Jewhen Skiba (ur. 1909 w Nowych Striliskach, zm. 18 lipca 1998) – ukraiński działacz niepodległościowy.
Syn krawca, absolwent gimnazjum we Lwowie. W latach 1932-1934 łącznik Krajowej Egzekutywy OUN z Prowydem i zagranicą. Jeden z organizatorów zamachu na ministra Bronisława Pierackiego. Po zamachu uciekł do Niemiec, następnie wydany władzom polskim został skazany w roku 1936 na karę śmierci, następnie zamienioną na dożywotnie więzienie. Wypuszczony w więzienia we wrześniu 1939 roku. Od listopada 1939 do marca 1940 był komendantem szkoły wywiadowczo-dywersyjnej, założonej przez Abwehrę z inicjatywy OUN w Zakopanem.
Po rozłamie w OUN w roku 1940 został szefem Służby Bezpeky i delegatem do pertraktacji z władzami III Rzeszy. Po aresztowaniu Bandery objął funkcje przewodniczącego OUN. W lipcu 1944 został oddelegowany przez OUN do nawiązania kontaktów z aliantami zachodnimi i wyjechał do Niemiec, gdzie przebywał do 1959. Był odpowiedzialny za całość działań OUN. W roku 1959 wyemigrował do USA, gdzie współpracował z amerykańskimi służbami specjalnymi.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko "Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, wydane przy pomocy finansowej Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2000, ISBN 83-87689-34-3