Mongolia Wewnętrzna
Z Wikipedii
Region Autonomiczny Wewnętrznej Mongolii (mong.: Өвөр Монголын Өөртөө Засах Орон ; chiń.: 内蒙古自治区,pinyin: Nèi Měnggǔ Zìzhìqū) - to region autonomiczny ChRL, obejmujący południowe ziemie historycznej Mongolii.
Mongolia Wewnętrzna to jedna z większych jednostek administracyjnych Chin, stanowi aż 12 proc. ich powierzchni, chociaż zamieszkują ją jedynie 24 mln osób. Graniczy z prowincjami Heilongjiang, Jilin, Liaoning, Hebei, Shanxi, Shaanxi i Gansu, a także Regionem Autonomicznym Ningxia. Stolicą Monoglii Wewnętrznej jest Hohhot.
[edytuj] Historia
W latach 1626-1636 tereny dzisiejszej Mongolii Wewnętrznej zostały opanowane przez Mandżurów. Po przejęciu przez Mandżurów władzy w Chinach, Mongolia Wewnętrzna stała się ich częścią.
W 1933 Mongolia Wewnętrzna została podbita przez armię japońską i przyłączona do Mandżukuo. 8 grudnia 1937 ogłoszomo powstanie marionetkowego państwa Mengjiang.
W 1945 Mongolię Wewnętrzną zajęła Armia Czerwona. W 1947 przyłączono ją ponownie do Chin, nadając jej autonomię.
Anhui • Fujian • Gansu • Guangdong • Hajnan • Hebei • Heilongjiang • Henan • Hubei • Hunan • Jiangsu • Jiangxi • Jilin •Junnan • Kuejczou • Liaoning • Qinghai • Shaanxi • Shanxi • Syczuan • Szantung • Zhejiang
Regiony autonomiczne
Kuangsi • Mongolia Wewnętrzna • Ningxia • Sinkiang • Tybet
