Michał Dunajecki
Z Wikipedii
Michał Dunajecki (ur. 18 stycznia 1882 w Czarnym Dunajcu[1], zm. 2 sierpnia 1933 w Sierszy Wodnej koło Trzebini)[2] – inżynier górnik, naczelny dyrektor (od 1919 do śmierci) Galicyjsko-Akcyjnych Zakładów Górniczych w Sierszy.
Gimnazjum ukończył (jeszcze przed zmianą nazwiska) w Krakowie, potem studiował w Leoben w prestiżowej uczelni górniczej, a następnie w elektrotechnikę Wiedniu.
W 1905 został "inżynierem-asystentem" w kopalni "Artur" w Sierszy, potem w Trzebionce koło Trzebini kierował kopalnią rud cynku i ołowiu. Odznaczył się m.in. czynnym udziałem w ratowaniu górników podczas katastrofy (zatopienia kurzawką) kopalni "Artur" w 1910: uratował wówczas życie dwóm maszynistom. W kolejnych latach awansował aż do stanowiska dyrektora naczelnego kopalni "Artur", w której zasłużył się w działaniach na rzecz jej mechanizacji poprawy organizacji.
Aktywnie zabiegał, zwłaszcza w okresie kryzysu gospodarczego w latach 20., o wzrost znaczenia własnej kopalni, a także innych kopalni Zagłębia Krakowskiego, na rynku krajowym (wraz z dyr. Zymuntem Szczotkowskim z kopalni w Libiążu i inż. Ludwikiem Oelweinem z kopalni w Jaworznie-Borach) podpisał skierowany w 1927 do ministra Eugeniusza Kwiatkowskiego memoriał w tej sprawie pt. "Sprawa Kopalń Zagłębia Krakowskiego".
Przypisy
- ↑ urodził się pod nazwiskiem Bobek, potem je zmienił na Dunajecki
- ↑ dane wg PSB, t. V z 1946; natomiast wg Encyklopedii PWN z 2007 urodził się 15 stycznia 1882 we wsi koło Nowego Targu, a zmarł 1 sierpnia 1933)
