See also ebooksgratis.com: no banners, no cookies, totally FREE.

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Lucerna sierpowata - Wikipedia, wolna encyklopedia

Lucerna sierpowata

Z Wikipedii

Lucerna sierpowata
Systematyka wg Reveala
Domena jądrowce
Królestwo rośliny
Podkrólestwo naczyniowe
Nadgromada nasienne
Gromada okrytonasienne
Klasa Rosopsida
Rząd bobowce
Rodzina bobowate
Rodzaj lucerna
Gatunek lucerna sierpowata
Nazwa systematyczna
Medicago falcata L.
Synonimy
Medicago sativa subsp. falcata (L.) Arcang.)
Galeria zdjęć i grafik

Lucerna sierpowata, dzięcielina (Medicago falcata L.) - gatunek byliny z rodziny bobowatych. Pochodzi z północnych rejonów Azji, rośnie dziko także w Europie. W Polsce uprawiana, czasami dziczejąca. Status gatunku w polskiej florze: kenofit, ergazjofigofit.

[edytuj] Charakterystyka [1] [2]

Łodyga
Silnie rozgałęziona, osiąga długość 40-60 cm. Pędy płożące się lub stojące, owłosione.
Korzeń
Palowy, długi i rozgałęziony.
Liście
Złożone, 3-listkowe. Listki odwrotnie jajowate, lekko omszone, na szczycie delikatnie ząbkowane.
Kwiaty
Cytrynowożółte, zebrane po 20-30 w gęsty groniasty kwiatostan ośrednicy ok. 1,5-2 cm. Działki kielicha szydlaste. Kwitnie od maja do września.
Owoce
Strąk, sierpowato wygięty. Nasiona ciemnobrunatne, owalne.
Biotop, wymagania 
Wodne zarośla, słoneczne wzgórza, przydroża, suche łąki. W górach występuje po regiel dolny. Hemikryptofit, roślina wapieniolubna. W uprawach rolnych jest chwastem. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Geranion sanguinei.[3]

[edytuj] Zastosowanie

Rzadziej uprawiany gatunek lucerny, ze względu na stosunkowo powolny wzrost i małą plenność. Ma pewne znaczenie w rejonach o słabszych glebach i gorszych warunkach klimatycznych, gdzie inne gatunki nie nadają się do uprawy.

Przypisy

  1. Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. 
  2. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8. 
  3. Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa, 2001
W innych językach


aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - bcl - be - be_x_old - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - co - cr - crh - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dsb - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - ext - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gan - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - hak - haw - he - hi - hif - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kaa - kab - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mdf - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - mt - mus - my - myv - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - quality - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - rw - sa - sah - sc - scn - sco - sd - se - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sr - srn - ss - st - stq - su - sv - sw - szl - ta - te - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu -